اخلاق سیاسی

اخلاق سیاسی
پدیدآوران	ابراهیم‌زاده، حسن (نویسنده)
ناشر	مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، مؤسسه چاپ و نشر عروج
مکان نشر	تهران
سال نشر	1386
موضوع	خمینی، روح‌الله رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران -۱۲۷۹، -۱۳۶۸ نظریه درباره اخلاق
کد کنگره	‏۱۵۷۴DSR/۵/الف۲۵الف۸ .۸ج ۱

اخلاق سیاسی این کتاب هشتمین کتاب از مجموعه کتاب‌های امام خمینی و مفاهیم اخلاقی است که به کوشش حسن ابراهیم زاده، توسط چاپ و نشر عروج در سال 1389 منتشر شده است.

این مجموعه در نظر دارد تا نسل جوان را با بعد اخلاقی امام خمینی آشنا کند و در این راه از حجاب هایی که ممکن است وجود داشته باشد عبور کرده و حداکثر بهره را به نسل جوانان برسانند. به همین منظور کوشیده اند تا با رعایت نثر معیار و توجه به اصول درست نویسی، درعین پایبندی به جنبه استدلالی بحث، در جوانان ایجاد انگیزه کنند. بهره مندی از میراث ادبی گذشته و پیوند آرای امام بدان، با ارائه نگاهی تازه و کارگشا به مباحث اخلاقی و همچنین تأکید بر نیازهای جامعه برای فراهم کردن زمینه برای اینگونه مباحث از دغدغه های نویسنده بوده است. این کتاب در چندین بخش تنظیم شده است: انقلاب اخلاقی امام خمینی، اخلاق انقلابی امام)ره(، تجلی اخلاق در حکومت امام، امام و ریزش های انقلاب.

«کتاب اخلاق سیاسی» هشتمین کتاب از مجموعه کتاب های امام خمینی(ره) و مفاهیم اخلاقی است که توسط موسسه چاپ و نشر عروج وابسته به موسسه ی تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی(ره) با هدف آشنا ساختن نسل جوان با یکی از ابعاد اساسی شخصیت امام؛ یعنی بعد اخلاقی به چاپ رسیده است. نویسندگان این مجموعه کوشیده اند تا مفاهیم کلیدی اندیشه ی اخلاقی امام را به گونه ای منظومه وار توضیح دهند و زمینه را برای درک کامل تری از آرای اخلاقی امام فراهم آورند.

مفروض نویسنده این مجموعه آن بوده است که نقطه عزیمت امام، اخلاق بوده و حتی نگاه ایشان به سیاست از این منظر شکل گرفته است، لذا پدید آوردن چنین مجموعه ای برای فهم اصول اندیشه ایشان لازم است.

نویسنده سعی بر این داشته تا به شرح بعد اخلاق سیاسی حضرت امام بپردازد؛ به این منظور سر فصل های مختلفی را برای کتاب خویش انتخاب کرده تا بتواند بعد اخلاقی امام را به طور جامع به خوانندگان ارائه دهد.

آقای ابراهیم زاده قبل از اینکه وارد سرفصل های اصلی کتاب شوند در دو فصل کوچک به نسبت سیاست و اخلاق پرداخته اند و دو فصل با عناوین «سیاست، آینه اخلاق» و «تفکیک ناپذیری اخلاق از سیاست»آورده است. بعد از این دو فصل وارد بخش های اصلی شده اند.

در بخش اول که انقلاب اخلاقی امام خمینی(ره) نام دارد، نوع نگاه اخلاقی حضرت امام در آغاز مبارزه مورد بررسی قرار می گیرد و به برخورد های اخلاقی حضرت امام اشاره می‌شود تا بعد اخلاقی انقلاب امام خمینی را هر چه بیشتر به خوانندگان بشناساند. این بخش شامل چند سرفصل می‌شود: انگیزه های اخلاقی قیام امام خمینی(ره)، برخورد اخلاقی اولین گام مبارزه، برخورد اخلاقی امام با شاه، برخورد قانونی دومین گام، اعلام مبارزه سومین گام. در قالب این سرفصل ها روند برخودر امام با رژیم طاغوت را بیان می‌شود. امام در اولین نامه خود که پس از تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی به شاه نوشت او را با احترام خطاب و تقاضای خود مبنی بر حذف برنامه های مخالف دیانت از برنامه های دولت را خواستار شد.

در بخش بعدی، اخلاق انقلابی امام(ره) مورد بحث قرار می گیرد و شاخص‌های عدم اعتقاد به مبارزه مسلحانه، عدم تمایل به حزب گرایی و رفتار حزبی، عدم نگرش تاکتیکی به احزاب و دسته های سیاسی،رابطه اخلاقی امام با یاران خود، محوریت مهربانی در مشی سیاسی و نقش مردم در مکتب اخلاقی حضرت امام احصا و تبیین می‌شود. در بخش آخر نگاه امام نسبت به مردم به عنوان امت برگزیده، برادر رهبر و صاحب و حافظ اصلی انقلاب اسلامی تبیین شده است.

بخش سوم این مجموعه به تجلی اخلاق در حکومت امام(ره) پرداخته است و جلوه های آن را مورد بررسی قرار داده است. از جمله این جلوه ها می‌توان به برخورد عادلانه در مشی سیاسی، خدامحوری در انتخاب افراد، امام و عنصر هدایت در سیاست خارجی، حفظ حرمت انسان در پیشبرد اهداف اشاره کرد. در تشریح برخورد عادلانه نویسنده بحث نفی تبعیض در بیان اعتقادات و رعایت قانون از سوی امام را مطرح می-کند. درباره خدامحوری در انتخاب افراد، که یکی از وجوه تجلی اخلاق در رفتار سیاسی امام است؛ مواجهه ی امام با منتقدان، روشنفکران و جوانان مورد بررسی قرار می گیرد. در ذیل عنوان «امام و عنصر هدایت در سیاست خارجی» مکتب اخلاقی و سیاسی امام، اصالت هدایت در حرکت امام و تکلیف مداری در اندیشه ی امام باذکر مثال هایی به خواننده نشان داده شده است. در بخش «حفظ حرمت انسان در پیشبرد اهداف» رابطه ساده زیستی و مقابله با ظلم در اندیشه امام و نیز چرایی طرح دکترین ساده زیستی مسئولین و ارتباط آن با اخلاق در اندیشه امام مورد بررسی قرار می گیرد.

امام همواره مسئولین را سفارش می کردند به مدارا با مردم و می-فرمودند:»در مسائل ملایمت و جهت رحمت، بهتر از جهت خشونت تاثیر می-کند... با ملایمت انسان بهتر می‌تواند مسائل را حل کند تا با خشونت.» عذر خواهی امام از مردم در برخی از مقاطع تاریخ انقلاب،اظهار شرمندگی و کوچکی در مقابل آنان،توصیه های مکرر به مسئولین برای خدمت به مردم، به کارگیری الفاظ ساده و عامیانه در سخنرانی ها همه وهمه نشان از احترام نهادن به عامه مردم و جلب توجه مسئولین به آنها دارد.

چهارمین و آخرین بخش این کتاب، ریزش های انقلاب و نوع برخورد حضرت امام خمینی(ره) با این افراد را تبیین می کند. افرادی که از خط اصیل انقلاب خارج شدند و برخورد امام که مثل همه ابعاد زندگی شان اخلاق مدار و با رعایت حق بود. در این بخش مواجهه حضرت امام با آقایان بازرگان، شریعتمداری، بنی صدر و آقای منتظری مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. در مورد آقای منتظری سیر نامه های امام به او ورویکرد ناصحانه و تحذیری امام در این نامه ها به خوبی برخورد اخلاقی ایشان را در این مقطع از تاریخ نشان می دهد. تلاش امام در جهت دور نگه داشتن آقای منتظری از بحرانی بود که نظام با آن دست و پنجه نرم می کرد. این سیر در نامه ای که امام به وزرا و نمایندگان مجلس نوشتند آشکار شد:»... شنیدم در جریان امر حضرت آقای منتظری نیستید و نمی دانید قضیه از چه قرار است. همین قدر بدانید که پدر پیرتان بیش از دو سال است در اعلامیه ها و پیغام ها تمام تلاش خود را نموده است تا قضیه بدین جا ختم نگردد، ولی متأسفانه موفق نشد»....

منابع مقاله

بی‌نام، طوبی اندیشه (سطح دوم)، سیر مطالعاتی اندیشه‌های حضرت امام خمینی(ره)