عیسی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NURعیسی در قرآنJ1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = بهشتی، احمد |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = اطلاعات | مکان نشر = ایران - تهران | سال نشر = 1375 | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOM...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات خرداد موسوی' به '') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۵
| عیسی در قرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بهشتی، احمد |
| ناشر | اطلاعات |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1375 |
| چاپ | اول |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
عیسی در قرآن ، نوشته احمد بهشتی، می‌کوشد با رجوع به متن قرآن، تفاسیر مختلف آن و نیز کتاب‌های جوامع حدیثی و اخلاقی، شخصیت واقعی عیسی(ع) را تبیین کند و با مقایسه دیدگاه‌های مسیحیان و مسلمانان درباره چهره عیسی(ع)، نگاه قرآن را دراین‌باره عقلانی‌تر و تاریخی‌تر جلوه دهد.
این کتاب در پنج بخش کلی و عناوین فرعی فراوان منتشر شده است. نویسنده ابتدا با معرفی انجیل‌های چهارگانه مسیحی و نویسندگان آن‌ها و نیز معرفی انجیل برنابا که با قرآن و روایات اسلامی هماهنگی بیشتری دارد، تصویری کلی از کتاب‌های مقدس مسیحیان به‌دست می‌دهد سپس به معرفی قرآن کریم و بررسی تاریخ تدوین آن و نیز مصون ماندن از تحریف آن می‌پردازد.
مؤلف در ادامه با استفاده از آیات قرآن، صفاتی که برای حضرت عیسی(ع) ذکر شده برمی‌شمردد و می‌کوشد با دلایل تفسیری، حدیثی و کلامی، عیسی(ع) را پیامبری مبعوث شده از جانب خداوند معرفی کند و دیدگاه مسیحیان را که او را پسر خدا می‌دانند، رد کند. در پایان کتاب نیز با اشاره به بکرزایی مریم مقدس، آن را از دیدگاه قرآن امری شدنی می‌داند و آیاتی را که در شأن و منزلت این بانوی پاک‌دامن نازل شده، بررسی می‌کند و با استفاده از تفاسیر اسلامی -مخصوصاً تفاسیر شیعی- مریم را زنی برگزیده معرفی می‌کند[۱].
پانویس
- ↑ ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، ص113-114
منابع مقاله
ایزانلو، رمضانعلی و همکاران، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر اول: مسیحیت)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1392ش.