جواهر الأصول (زنجانی): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ جواهر الأصول (فخرالدین زنجانی) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به جواهر الأصول (زنجانی) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: فقه و اصول]] | |||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | |||
[[رده:اصول فقه شیعه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید مصطفی حسینی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط سید مصطفی حسینی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۸
جواهر الأصول(زنجانی، فخرالدین) | |
---|---|
پدیدآوران | زنجانی، فخرالدین (نويسنده) خوئی، سیدابوالقاسم (نويسنده) |
ناشر | مؤسسة إحياء آثار الامام الخوئي |
مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
سال نشر | 13سده |
چاپ | 0 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جواهر الأصول، تقریرات درس خارج اصول سید ابوالقاسم خویى (1317- 1413ق) است که توسط شیخ فخرالدین زنجانی نوشته شده است.
تعادل و تراجیح با عنوان مبحث هشتم و اجتهاد و تقلید با عنوان خاتمه، دو مطلبی است که مطرح شدهاند.
تعادل و تراجیح از مهمترین مباحث علم اصول است؛ زیرا که استنباط بسیاری از مسائل علم فقه، به شناخت آن بستگی دارد و وجهی برای اینکه آن را جزء مباحث خاتمه علم، قرار دهیم ندارد؛ چون مشعر به این است که مثل اجتهاد و تقلید، خارج از علم اصول است.
تعارض، تنافی مدلول دو دلیل معتبر است که باید علاج شود، ولی در موارد تخصص، ورود، حکومت، عام و خاص و مطلق و مقید در واقع، تعارضی نیست. [۱]
اجتهاد یعنی نهایت توانایی را بهکاربردن بر ای تحصیل حجت بر احکام شرعی و یا تعیین وظیفه مکلف، هنگامی که آن حجت به دست نیاید.
اجتهاد به این معنی، چارهای جز التزام به آن نیست. برای مجتهد و فقیه، سه منصب وجود دارد:
- جواز عمل به اجتهاد خود و عدم جواز رجوع به غیر؛
- جواز رجوع غیرمجتهد به او؛
- نافذ بودن قضاوت و حکم وی. [۲]
مقرر، مستندسازی آیات و روایات و اقوال علما و ارجاعات داخل متن را انجام داده است؛ ولی در بیان منابع، به ذکر نام کتاب و جلد و صفحه، بسنده کرده و دیگر مشخصات لازم، از قبیل نام ناشر و سال نشر و...را ذکر نکرده است.
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب