ضياء المعالم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‎‌‌ها')
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =     
    | کد کنگره =     
    | موضوع =قرآن - واژه نامه‎ها - قرآن - واژه شناسی - قرآن‌ - واژه‌شنا‌سی‌ - شعر  - شعر عربی - قرن 8ق.
    | موضوع =قرآن - واژه نامه‎‌‌ها - قرآن - واژه شناسی - قرآن‌ - واژه‌شنا‌سی‌ - شعر  - شعر عربی - قرن 8ق.
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = [بی نا]
    | ناشر = [بی نا]

    نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۶

    ضياء المعالم
    ضياء المعالم
    پدیدآورانبلعالم، محمد باي (نويسنده) حافظ عراقی، عبد الرحیم بن حسین (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرألفیة‌ غریب‌ القرآن‌. شرح ** شرح على ألفیة الغریب لإبن العالم
    ناشر[بی نا]
    مکان نشرالجزایر
    سال نشر13سده
    چاپ1
    موضوعقرآن - واژه نامه‎‌‌ها - قرآن - واژه شناسی - قرآن‌ - واژه‌شنا‌سی‌ - شعر - شعر عربی - قرن 8ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ضياء المعالم: شرح علی الفیة الغریب لابن العالم اثر محمد بای بن محمد عبدالقادر معروف به ابن عالم، شرحی بر الفیه غریب القرآن عبدالرحیم بن حسین حافظ عراقی در شرح و تفسیر الفاظ غریب قرآن کریم از علمای اهل‌سنت است.

    ابن عالم رجلاوی دو کتاب با عنوان الفیه دارد که یکی در تفسیر است و دیگری در غریب الفاظ قرآن کریم. از میان آن‌ها، کتاب غریب الفاظ او معروف‌تر است. کتاب حاضر در واقع شرحی است غیر مزجی از محمد بای بر غریب الفاظ رجلاوی.[۱]

    شرح بای بر الفیه غریب رجلاوی برای طلاب مبتدی در علوم قرآن نوشته شده است و منظور نویسنده از نگارش چنین شرحی، توضیح بیشتر و بهتر و بیان معنی کلمات قرآن کریم است. باتوجه‌به اینکه غریب القرآن رجلاوی به‌صورت منظوم نوشته شده، شرح محمد بای بر آن در واقع شرحی است منثور و غیر مزجی بر کتاب منظوم رجلاوی. محمد بای در این شرح ابتدا کلمات وارد شده در متن منظوم رجلاوی در الفیه غریب را مشخص کرده و نسبت هرکدام را به سوره و آیه مربوطه به آن بیان نموده است و سپس ابیات رجلاوی را آورده و به بیان معانی این الفاظ پرداخته و برخی تأویلاتی را که در کلام ناظم نبوده است بیان نموده و به شرح مواردی که وی(شاید به دلیل ضرورت شعری) زیاد نتوانسته به شرح آن بپردازد، پرداخته است.[۲]

    از ویژگی‌های این شرح این است که مطالبش در عین اختصار، به‌دور از اطناب ممل و اختصار مخل است. همچنین نویسنده آن برای شرح معانی این الفاظ، به بسیاری از تفاسیر و کتاب‌های لغت، مراجعه کرده است.[۳]

    برای نمونه، نویسنده در ابتدای جلد دوم درباره سوره مریم گفته: این سوره مشتمل بر 12 کلمه غریب است که ازاین‌قرار است: فانتبذت، فأجاءها المخاض، سمیا، سریا، ادا، وردا، حنانا، رکزا، ازا، و ریّا، وفدا.[۴]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص4-5
    2. ر.ک: همان، ج1، ص5
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: متن کتاب، ج2، ص3

    منبع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها