طرق الإستدلال بالسنة و الإستنباط منها: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:فقه و اصول]] | |||
[[رده:اصول فقه (مباحث خاص)]] | |||
[[رده:احکام، استنباط]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۸
طرق الإستدلال بالسنة و الإستنباط منها | |
---|---|
پدیدآوران | خیاط، عبدالعزیز (نويسنده) |
ناشر | دار السلام |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 1406ق - 1986م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /خ9ط4 163/8 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
طرق الإستنباط بالسنة والإستنباط منها اثر عبدالعزیز خیاط، رسالهای است کوتاه و مختصر پیرامون بررسی راههای استنباط از سنت.
کتاب با مقدمهای تقریبا مفصل از نویسنده آغاز و مطالب سه بخش کلی، ارائه شده است. در مقدمه، به ذکر فوائد موجود در حدیثی منسوب به پیامبر(ص) پیرامون رحمت بودن اختلاف میان اصحاب، پرداخته شده است که از جمله آنها، عبارتاند از:
- خبردادن پیامبر(ص) به وجود اختلاف مذاهب در مسائل فرعی پس از خود و رضایت به این اختلاف؛
- تقریر آن حضرت به این که این اختلاف، رحمتی برای امت است؛
- مخیر بودن مکلفین در اتخاذ رأی هریک از صحابه، بدون تعیین هیچیک از آنها در مواردی که نصی وجود ندارد و...[۱].
نویسنده درجه استدلال به حدیث را متعلق به حجیت آن، اعم از متواتر یا واحد بودن حدیث دانسته و در ابتدای مباحث، به تشریح و تبیین این درجه پرداخته است و ازآنجاکه شکی در حجیت حدیث متواتر وجود ندارد، شروط استدلال به حدیث واحد را موردبحث و بررسی، قرار داده است. وی مسلمان، مکلف، عادل و ضابط بودن را مهمترین شرط در راوی و از لحاظ عقلی محال نبودن و عدم مخالفت با نص قطعی و اجماع ائمه را از شروط مدول خبر، عنوان نموده است[۲].
در ادامه، در سه بخش زیر، به تشریح و توضیح انواع طرق استدلال، پرداخته شده است:
- طرق استدلال احکام از الفاظ که بهواسطه یکی از سهراه زیر، ممکن است:
- نقل متواتر: استفاده از الفاظ و کلماتی که بهصورت تواتر، صحت معنای آن مشخص است؛ مانند روایت نبوی(ص) «من أحیا أرضا میتة فهي له» که معنای هر دو لفظ «الأرض» و «میتة»، بهواسطه تواتر لغوی، معلوم و مشخص است.
- نقل آحاد مانند نقل روایتی که در آن، الفاظ غریب المعنی وجود داشته باشد، مانند کلمه «ممصمصة» در روایت: «القتل في سبیل الله ممصمصة».
- استدلال عقلی از نقل: مانند قول «الرجال خیر من النساء» که عقلا امکان بهتر بودن برخی از نساء بر رجال وجود دارد[۳].
- طرق استدلال من الفاظ واضح و غیرواضح[۴].
- طرق استدلال از دلالات[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.