دروس في علم الأصول (شبیری زنجانی): تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ دروس في علم الأصول (محمدجواد شبیری زنجانی) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به دروس في علم الأصول (شبیری زنجانی) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دروس فی علم الاصول''' تقریرات درس اصول سید | '''دروس فی علم الاصول''' تقریرات درس اصول [[شبیری، سید محمدجواد|سید محمدجواد شبیری]] (متولد 1345ش) در موضوع اصول فقه شیعه است. | ||
این تقریرات حاصل مجموعه مباحث اصولی نویسنده در سال 1387-1388 است. آنگونه که در مقدمه کتاب آمده «به دلیل پاره‌ای از مشکلات» نگارش تقریر از جلسه سوم شروع و شماره‌گذاری شده است؛ البته خلاصه جلسات اول و دوم در حد امکان در جلسه سوم مطرح شده است. نوشته‌ها به‌صورت گذرا از سوی استاد بررسی شده و اصلاحاتی (بیشتر از جهت ویرایش ادبی) در آن انجام گرفته است.<ref>ر.ک: مقدمه و یادداشت استاد، ص5-4</ref> | این تقریرات حاصل مجموعه مباحث اصولی نویسنده در سال 1387-1388 است. آنگونه که در مقدمه کتاب آمده «به دلیل پاره‌ای از مشکلات» نگارش تقریر از جلسه سوم شروع و شماره‌گذاری شده است؛ البته خلاصه جلسات اول و دوم در حد امکان در جلسه سوم مطرح شده است. نوشته‌ها به‌صورت گذرا از سوی استاد بررسی شده و اصلاحاتی (بیشتر از جهت ویرایش ادبی) در آن انجام گرفته است.<ref>ر.ک: مقدمه و یادداشت استاد، ص5-4</ref> | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==چند نکته== | ==چند نکته== | ||
#استفاده فراوان از مباحث اصولی پدر بزرگوارشان | #استفاده فراوان از مباحث اصولی پدر بزرگوارشان [[شبیری زنجانی، سید موسی|آیت‌الله سید موسی شبیری زنجانی]] که از ایشان تعبیر به «حاج آقا» می‌کنند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص60 و 114 و 116</ref> | ||
#نویسنده در ابتدای جلسات به مباحث گذشته اشاره کرده و با عناوینی چون «چکیده بحث‌های سابق» یا «جمع‌بندی برخی مباحث سابق» مروری بر مباحث گذشته دارد.<ref>ر.ک: همان، ص51 و 99</ref> گاه نیز خلاصه بحث به‌صورت نموداری ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص102</ref> | #نویسنده در ابتدای جلسات به مباحث گذشته اشاره کرده و با عناوینی چون «چکیده بحث‌های سابق» یا «جمع‌بندی برخی مباحث سابق» مروری بر مباحث گذشته دارد.<ref>ر.ک: همان، ص51 و 99</ref> گاه نیز خلاصه بحث به‌صورت نموداری ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص102</ref> | ||
#از جمله نقائص تحقیقی که بر این تقریر و آثار مشابه می‌توان وارد دانست، نبود هر گونه ارجاع و عدم ذکر منابع آراء برای مراجعه محققین است. در این اثر به شیوه مرسوم دروس حوزوی تنها به نام قائلین اقوال و یا حداکثر گوینده و نام اثر (مرحوم حاج شیخ در «درر») بسنده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص215</ref> | #از جمله نقائص تحقیقی که بر این تقریر و آثار مشابه می‌توان وارد دانست، نبود هر گونه ارجاع و عدم ذکر منابع آراء برای مراجعه محققین است. در این اثر به شیوه مرسوم دروس حوزوی تنها به نام قائلین اقوال و یا حداکثر گوینده و نام اثر (مرحوم حاج شیخ در «درر») بسنده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص215</ref> | ||
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۰
| دروس في علم الأصول(شبیری زنجانی، محمد جواد) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شبیری زنجانی، محمد جواد (نويسنده) |
| ناشر | مؤسسه پژوهشی رای پرداز |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ش2د4 159/8 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دروس فی علم الاصول تقریرات درس اصول سید محمدجواد شبیری (متولد 1345ش) در موضوع اصول فقه شیعه است.
این تقریرات حاصل مجموعه مباحث اصولی نویسنده در سال 1387-1388 است. آنگونه که در مقدمه کتاب آمده «به دلیل پاره‌ای از مشکلات» نگارش تقریر از جلسه سوم شروع و شماره‌گذاری شده است؛ البته خلاصه جلسات اول و دوم در حد امکان در جلسه سوم مطرح شده است. نوشته‌ها به‌صورت گذرا از سوی استاد بررسی شده و اصلاحاتی (بیشتر از جهت ویرایش ادبی) در آن انجام گرفته است.[۱]
این اثر مشتمل بر 96 جلسه درس اصول فقه است. اولین جلسه به بحث مفهوم غایت اختصاص دارد. در ادامه مباحثی چون تفاوت حکمت و علت، مخصصیت علت، مبحث عموم و خصوص، دوران امر بین تخصیص و تخصص، استصحاب عدم ازلی و جمل متعدده متعقب به استثنا مطرح شده است.
چند نکته
- استفاده فراوان از مباحث اصولی پدر بزرگوارشان آیت‌الله سید موسی شبیری زنجانی که از ایشان تعبیر به «حاج آقا» می‌کنند.[۲]
- نویسنده در ابتدای جلسات به مباحث گذشته اشاره کرده و با عناوینی چون «چکیده بحث‌های سابق» یا «جمع‌بندی برخی مباحث سابق» مروری بر مباحث گذشته دارد.[۳] گاه نیز خلاصه بحث به‌صورت نموداری ارائه شده است.[۴]
- از جمله نقائص تحقیقی که بر این تقریر و آثار مشابه می‌توان وارد دانست، نبود هر گونه ارجاع و عدم ذکر منابع آراء برای مراجعه محققین است. در این اثر به شیوه مرسوم دروس حوزوی تنها به نام قائلین اقوال و یا حداکثر گوینده و نام اثر (مرحوم حاج شیخ در «درر») بسنده شده است.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.