کیمیای سعادت (ترجمه طهارة الأعراق): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مسکویه، احمد بن محمد' به 'ابن مسکویه، احمد بن محمد'
جز (جایگزینی متن - 'مسکویه، احمد بن محمد' به 'ابن مسکویه، احمد بن محمد')
خط ۴۲: خط ۴۲:
| پیش از =
| پیش از =
}}  
}}  
'''کیمیای سعادت'''، ترجمه‌ای از کتاب «طهارة الأعراق» [[مسکویه، احمد بن محمد|ابوعلی مسکویه]] (متوفی 421ق)، در موضوع اخلاق نظری و حکمت عملی است که توسط میرزا ابوطالب زنجانی (متوفی 1329ق) به فارسی برگردانده شده و [[امامی، ابوالقاسم|ابوالقاسم امامی]] (معاصر) آن را تصحیح نموده است.
'''کیمیای سعادت'''، ترجمه‌ای از کتاب «طهارة الأعراق» [[ابن مسکویه، احمد بن محمد|ابوعلی مسکویه]] (متوفی 421ق)، در موضوع اخلاق نظری و حکمت عملی است که توسط میرزا ابوطالب زنجانی (متوفی 1329ق) به فارسی برگردانده شده و [[امامی، ابوالقاسم|ابوالقاسم امامی]] (معاصر) آن را تصحیح نموده است.


مصحح در ابتدای کتاب بعد از معرفی [[مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسکویه]] و آثارش و ترجمه‌های این اثر، از روش خویش و مترجم سخن به میان آورده است.
مصحح در ابتدای کتاب بعد از معرفی [[ابن مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسکویه]] و آثارش و ترجمه‌های این اثر، از روش خویش و مترجم سخن به میان آورده است.


==انگیزه مترجم==
==انگیزه مترجم==
مترجم نیز بعد از حمد و ثنای الهی، درباره انگیزه خویش چنین گفته: بعد، در فلسفه عملى بهترین پرداخته و نوشته و ساخته بزرگواران از گذشتگان، نامه محقق مدقق پزشک روان و دل، خداشناس بزرگ، [[مسکویه، احمد بن محمد|ابوعلى احمد بن محمد بن یعقوب بن مسکویه رازى (قدس الله نفسه)]] است که نامیده است آن را طهارة الأعراق. از اینکه به زبان رسمى علمى اسلامى گفته، نفعش ناقص و مقصور بر ارباب کمال بود. این بنده درمانده شرمنده تبه‌روزگار، ابوطالب محمد بن ابی‌القاسم محمد بن محمدکاظم موسوى، آن را به زبان فارسى ترجمه و اثر خامه خود را براى اخلاف یادگار ناقابلى گذاشت<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص26</ref>.
مترجم نیز بعد از حمد و ثنای الهی، درباره انگیزه خویش چنین گفته: بعد، در فلسفه عملى بهترین پرداخته و نوشته و ساخته بزرگواران از گذشتگان، نامه محقق مدقق پزشک روان و دل، خداشناس بزرگ، [[ابن مسکویه، احمد بن محمد|ابوعلى احمد بن محمد بن یعقوب بن مسکویه رازى (قدس الله نفسه)]] است که نامیده است آن را طهارة الأعراق. از اینکه به زبان رسمى علمى اسلامى گفته، نفعش ناقص و مقصور بر ارباب کمال بود. این بنده درمانده شرمنده تبه‌روزگار، ابوطالب محمد بن ابی‌القاسم محمد بن محمدکاظم موسوى، آن را به زبان فارسى ترجمه و اثر خامه خود را براى اخلاف یادگار ناقابلى گذاشت<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص26</ref>.


==روش مترجم‎==
==روش مترجم‎==