تبصرة الغافل و تذکرة العاقل: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین')
    جز (جایگزینی متن - 'الثقافةالدینیة' به 'الثقافة الدینیة')
    خط ۱۵: خط ۱۵:
    | موضوع =  
    | موضوع =  
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =مکتبة الثقافةالدینیة
    | ناشر =مکتبة الثقافة الدینیة
    | مکان نشر =مصر - قاهره  
    | مکان نشر =مصر - قاهره  
    | سال نشر =1431ق. = 2010م.  
    | سال نشر =1431ق. = 2010م.  

    نسخهٔ ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۴

    ‏تبصرة الغافل و تذکرة العاقل
    تبصرة الغافل و تذکرة العاقل
    پدیدآورانمرینی، محمد طیب بن مسعود (نویسنده)

    سایح، احمد عبدالرحیم (محقق)

    وهبه، توفیق علی (محقق)
    ناشرمکتبة الثقافة الدینیة
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1431ق. = 2010م.
    چاپچاپ یکم
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ /م4ت2 / 289 BP ‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تبصرة الغافل و تذكرة العاقل، تألیف محمد طیب بن مسعود مرینی (ت 1145ق -1732م)، کتابی در تصوف و اخلاق است.

    مجموعه‌ای از آیات و روایات و حکمت‌ها و گفتارهایی مفید از شنیده‌ها و یا نقل‌قول‌های صالحان است که مؤلف گردآوری کرده است؛ تا وسیله‌ای برای بصیرت غافلان و یادآوری خردمندان باشد و آن را در شانزده باب تقسیم نموده است:

    باب اول: در پند و اندرز فراموش‌کاران و هدایت جاهلان؛

    باب دوم: در توبه و استغفار از گناه؛

    باب سوم:در تقوا و تمسک به محکم‌ترین ریسمان خدا؛

    باب چهارم: در آداب و فضیلت نماز و ذکر حالات اهل آن؛

    باب پنجم: در شکر نعمت و فواید و حکمت آن؛

    باب ششم: در ذکر بخشی از لطف و رحمت خداوند متعال که به‌ ما ارزانی داشته و آنچه از توحید و علم خود که به‌ ما عطا نموده است؛

    باب هفتم: در ترک تدبیر با خدا و اعتماد بر غیر او؛

    باب هشتم: در بیان قدر و قضا و آنچه از صبر و تسلیم و راضی بودن به‌ رضای خداوند لازم است.

    باب نهم: در شناخت نفس و عیوب آن و علائم صاحب آن؛

    باب دهم: در تواضع و حسن خلق؛

    باب یازدهم: در تحقیر دنیا و اهل آن و ذکر آخرت و فضایل آن؛

    باب دوازدهم: در معرفی پاره‌ای از شرح حال و محاسن پیامبر(ص) و مروری بر فضایل آن حضرت؛

    باب سیزدهم: در علامت سعادت و نصایح اهل منفعت؛

    باب چهاردهم: در قناعت و نکوهش فریب و طمع؛

    باب پانزدهم: در هشدار از معاشرت با غافلان و تشویق به شناخت نیکوکاران؛

    باب شانزدهم: در ذکر و فضیلت آن و دعا و کیفیت آن.[۱]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص23-24

    منابع مقاله

    مقدمه مؤلف

    وابسته‌ها