مقالات فلسفی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | |||
[[رده:فلسفه اسلامی]] | |||
[[رده: کلیات فلسفه اسلامی]] | |||
[[رده:آثار کلی تاریخ فلسفه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:آثار جدید و معاصر فلسفه اسلامی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۱
مقالات فلسفی | |
---|---|
پدیدآوران | مطهری، مرتضی (نويسنده) |
ناشر | صدرا |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 13سده |
چاپ | 1 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مقالات فلسفی، از آثار فیلسوف معاصر، مرتضی مطهری (فریمان 1298-1358ش. قم)، مجموعه چند مقاله نوشتهشده در زمانهای گوناگون (از حدود سال 1338 تا 1358ش) درباره خداشناسی، معرفتشناسی، تاریخ فلسفه اسلامی، تجرد و ارتباط نفس و بدن و روابط فلسفه و عرفان و... است.
ساختار و محتوا
این کتاب، تقسیمبندی ویژهای ندارد و مطالب بهترتیب عناوین مقالات سامان یافته است. اصالت روح، قرآن و مسئلهاى از حیات، توحید و تکامل، پرسشهاى فلسفى ابوریحان از بوعلی، اصل تضاد در فلسفه اسلامی، حرکت و روابط فلسفه و عرفان، برخی از محورهای مهمّ این اثر است.
تایخ نگارش
تاریخ دقیق نگارش این مقالات روشن نیست، ولی ناشر، تاریخ تقریبی پیدایش آن را به این صورت بیان کرده است: تاریخ اکثر این مقالات بعید است و به حدود 15 تا 20 سال قبل از شهادت استاد و مقاله اصل تضادّ به سالهای آخر حیات مبارک استاد برمیگردد. در زمان حیات استاد کتابی با همین نام منتشر شد که شامل چهار مقاله اول (اصالت روح، قرآن و مسئلهای از حیات، توحید و تکامل و پرسشهای فلسفی ابوریحان از بوعلی) میشد و از سوی ناشر درخواست گردید که مقالات دیگری افزوده شود و استاد قصد افزودن مقاله اصل تضاد در فلسفه اسلامی را داشتند که به شهادت رسید[۱].
نمونه مباحث
یکى از مسائل حیات که در قرآن کریم بیان شده این است که: «حیات به دست خداست، خداست که جان میدهد و جان میگیرد». قرآن کریم با این منطق خاص خود میخواهد بگوید: حیات در اختیار غیر خدا نیست؛ کسى دیگر نمیتواند حیات بدهد و بگیرد... در سوره بقره از زبان ابراهیم(ع) نقل میکند که به طاغى و جبّار زمان خود گفت: رَبِّي الَّذِي يحْيي وَ يمِيتُ (بقره: 258)؛ خداى من همان است که حیات دادن و حیات گرفتن در دست اوست؛ اوست که جان میدهد و جان میگیرد. در سوره ملک، خدا را اینطور توصیف میکند: الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ؛ خدایى که مرگ و زندگى را آفریده است. آیات زیادى در قرآن هست که صرفاً خدا را محیى و ممیت میداند و جان دادن و جان گرفتن را مستقیماً به خدا نسبت میدهد؛ یعنى غیر خدا را از حریم این عمل بیرون میکند[۲].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار و متن کتاب.