ابن ناجی، ابوالفضل: تفاوت میان نسخهها
Fgarnezadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Fgarnezadeh (بحث | مشارکتها) جز (Fgarnezadeh صفحهٔ ابن ناجی، ابو الفضل را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ابن ناجی، ابوالفضل منتقل کرد) |
نسخهٔ ۱۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۰
ابن ناجی، ابوالفضل | |
---|---|
نام کامل | ابن ناجی، ابوالفضل، قاسم بن عیسی تنوخی قیروانی |
لقب | تنوخی قیروانی |
نام پدر | عیسی |
ولادت | 762ق |
محل تولد | قیروان |
رحلت | 837ق |
پیشه | قضاوت |
اطلاعات علمی | |
اساتید | ابومحمد شبیبی و ابن عرفه |
ابن ناجی، ابوالفضل، قاسم بن عیسی تنوخی قیروانی (762-837 یا 839ق1361-1434 یا 1435م)، فقیه و قاضی، کنیهی او را باباتنبکتی و حفناوی، ابوالقاسم نیز ضبط کردهاند.
مدت حیات
از وصیتنامهای که از او بر جای مانده و نسخهای از آن در کتابخانۀ جامع قیروان وجود دارد، معلوم میشود که ابن ناجی احتمالاً تا 839ق در قید حیات بوده است.=
محل ولادت
وی در قیروان متولد شد و در همانجا پرورش یافت.
تحصیلات
قرآن را نزد ابومحمد عبدالسلام صفاقسی و عمویش خلیفه بن ناجی فرا گرفت.
استادان
از محضر استادانی چون ابومحمد شبیبی و ابن عرفه و نیز از ابومهدی غبرینی، برزالی، قاضی یعقوب زغبی، قاضی قاسم قسنطینی، ابوالقاسم سلاوی و دیگران بهره برد. وی از عبداللُه بن عبدالسلام باجی و ادیب نحوی ابوعلی حسین بن محمد طبلی و از محمد بن خلفه اُبی و محمد زیانی حدیث نقل کرده است.
پیشه
او مدتی در باجه، جربه و قیروان و نیز چندی در شهرهای اُربُض، سوسه، قابس، تبِسّه به کار قضا اشتغال یافت.
آثار
از آثار وی
- زیادات علی معالم الایمان، تعلیقهای است بر معالم الایمان فی معرفة اهل القیروان تألیف عبدالرحمن بن محمد دباغ که همراه آن کتاب در 1320ق1902م در تونس به چاپ رسیده و بار دیگر در 1968م به کوشش ابراهیم شبوح در مصر منتشر گردیده است.
- شرح علی رساله ابیزید القیروانی، که همراه شرح دیگری از احمد بن عیسی برنسی فاسی معروف به زروق در 1330ق1911م و بار دیگر در 1333ق در مصر به چاپ رسیده است.
- شرح المدوّنة، که ظاهراً تاکنون به چاپ نرسیده است.
- شرح صغیرالمدونة.
آثار منسوب
آثار دیگری هم به وی منسوب است، چون:
- شرح رسالة الشافعی فیالفقه علی مذهبه.
- المذهّب یا المهذّب .
- مشارق انوار القلوب.
- و شرح الجلاب.
[۱].
پانویس
- ↑ مقیمی، قهار، ج5، ص14- 15
منابع مقاله
- مقیمی، قهار، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.