سیمای زن در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'کتابشناسی توصیفی زن،' به 'کتابشناسی توصیفی زن و خانواده،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زن (ابهام زدایی)' به 'زن (ابهامزدایی)') |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| زن ( | {{کاربردهای دیگر| زن (ابهامزدایی)}} | ||
{{کاربردهای دیگر| در قرآن (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر| در قرآن (ابهام زدایی)}} | ||
'''سیمای زن در قرآن'''، مجموعهای است از سخنرانیهای [[سید علیرضا موسوی مدنی]] درباره زن که با کمک آیات قرآن مباحث خود را در سه فصل پیش برده است. | '''سیمای زن در قرآن'''، مجموعهای است از سخنرانیهای [[سید علیرضا موسوی مدنی]] درباره زن که با کمک آیات قرآن مباحث خود را در سه فصل پیش برده است. |
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۹
سیمای زن در قرآن: مجموعه سخنرانیهای استاد سید علیرضا موسوی مدنی | |
---|---|
پدیدآوران | رامپناهی، اعظم (تدوین) |
ناشر | روابط عمومی شورای فرهنگی اجتماعی زنان |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1385ش |
چاپ | 1 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
سیمای زن در قرآن، مجموعهای است از سخنرانیهای سید علیرضا موسوی مدنی درباره زن که با کمک آیات قرآن مباحث خود را در سه فصل پیش برده است.
از آنجا که قرآن کریم، حبل متین و فرقان محکم و مبین آموزههای حقه اسلام در حوزه علوم نقلی و عقلی به شمار میرود، نویسنده به مدد آیات نورانی قرآن و با بهرهگیری از یک سلسله مباحث معرفتی و اصولی، در سه فصل درباره چارچوب اصلی دیدگاه قرآن درباره جایگاه زن بحث کرده است. در فصل نخست، جایگاه زن در نظام خلقت بررسی و فرآیند خلقت انسان به بیان قرآن و نیز تساوی جایگاه زن و مرد در خلقت مطرح شده و هدف از خلقت، ازدواج در جهان آفرینش بیان شده است.
فصل دوم، جلوههای حیات فردی، خانوادگی و اجتماعی زن در قرآن نام گرفته و حیات فردی و اجتماعی زن با هم مقایسه شده و درباره وی و جایگاه مادریاش در آفرینش مطالبی آمده است. در این فصل مباحثی نیز مانند زن و شأن ولایت و اسرار حجاب در قرآن مطرح میشود. فصل پایانی کتاب به معرفی زنان اسوه در قرآن اختصاص دارد و منزلت حضرت مریم(س) و حضرت زهرا(س) در قرآن را تبیین میکند[۱].
پانویس
- ↑ حبیبی، سلمان، ص40-41
منابع مقاله
حبیبی، سلمان، کتابشناسی توصیفی زن و خانواده، قم، انتشارات دفتر عقل، چاپ یکم، 1387ش.