بحر الجواهر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'الجواهر (ابهام زدایی)' به 'الجواهر (ابهام‌زدایی)')
     
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر|الجواهر (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|الجواهر (ابهام‌زدایی)}}
    '''بحر الجواهر معجم الطب الطبيعى''' اثر [[هروی، محمد بن یوسف|محمد بن يوسف هروى]] در موضوع علم لغت، فرهنگنامه‌اى جامع از لغات طبى است كه توسط مؤسسه احياء طب طبيعى مورد تحقيق قرار گرفته و در يك جلد منتشر است.
    '''بحر الجواهر معجم الطب الطبيعى''' اثر [[هروی، محمد بن یوسف|محمد بن يوسف هروى]] در موضوع علم لغت، فرهنگنامه‌اى جامع از لغات طبى است كه توسط مؤسسه احياء طب طبيعى مورد تحقيق قرار گرفته و در يك جلد منتشر است.



    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۴

    بحر الجواهر
    بحر الجواهر
    پدیدآورانمؤسسه احیاء طب طبیعی (محقق)

    مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی. طب اسلامی و مکمل (سفارش‌دهنده)

    هروی، محمد بن یوسف (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرمعجم الطب الطبیعي
    ناشرجلال‌الدين
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1387 ش
    چاپ1
    موضوعپزشکی اسلامی - اصطلاح‏‌ها و تعبیرها - متون قدیمی تا قرن 14

    پزشکی اسلامی - دایرةالمعارف‏ها

    پزشکی اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    بحر الجواهر معجم الطب الطبيعى اثر محمد بن يوسف هروى در موضوع علم لغت، فرهنگنامه‌اى جامع از لغات طبى است كه توسط مؤسسه احياء طب طبيعى مورد تحقيق قرار گرفته و در يك جلد منتشر است.

    ساختار

    كتاب حاوى دو مقدمه از محقق و مؤلف و متن كتاب است. شيوه كار مؤلف در تألیف كتاب، همچون كتب لغت جديد مى‌باشد كه طبق حروف الفبا تنظيم شده و ملاك حرف اول كلمات مى‌باشد؛ بنابراین كتاب با كلماتى كه با حرف الف شروع مى‌شوند آغاز شده و با كلماتى كه با حرف ياء شروع مى‌شوند خاتمه پيدا مى‌كند.

    گزارش محتوا

    كتاب مجموعه‌اى از اسامى اطباى بزرگ و اسامى ادويه و الفاظ طبى و... است. مؤلف در تألیف آن عربى و فارسی را درهم آميخته است؛ به عنوان مثال در ترجمه واژه «آطريلال» آنرا به فارسی چنين گفته است: «نباتيست كه تخم او مستعمل است و تخم او مانند كرفس بوده وگياه وى را رجل الطير و رجل الغراب و حرز الشيطان خوانند. گرم و خشك است در آخر مرتبه دوم، در تداوى برص و بهق و به غايت سودمند است...» و يا در ترجمه واژه «آثاناسيا» چنين مى‌خوانيم: «معجون ينفع من اوجاع الكبد و غيرها، و معناه المنقذ و قيل: (مى‌آيم) و بهتر كنم، و قيل معناه دواء الذئب و المعز...».

    مؤلف در ترجمه برخى از لغات به اقوال ديگر علماى لغت رجوع كرده است كه بر اهميت كتاب افزوده است مثلاًدر ترجمه اولين واژه كتاب كه «آنس» است از سه قول جالینوس و مالقى و صاحب تذكره استفاده كرده است.

    مؤلف در نگارش كتاب نكاتى را رعايت كرده كه به برخى از آنها اشاره مى‌شود:

    1- ذكر وزن الفاظ، مثلا: در ترجمه جرجيس ابتدا وزن آن را بر وزن «قنديل» گفته و بعد آنرا ترجمه نموده است.

    2- كمك گرفتن از اِعراب براى برخى الفاظ، مثال: «الاذن»: بضم الهمزه و سكون الوسط و تحريكه

    3- مؤلف وقتى اسم برخى از ميوه‌ها و گياهان را بر مى‌شمرد طبيعت آن را نيز ذكر مى‌كند.

    4- علاوه بر الفاظ طبى، زندگى‌نامه اطباى بزرگى همچون ابن سينا نيز مورد بررسى قرار داده است.

    5- نویسنده در كتابش از حيوانات نيز نام برده است مانند «السمع» به معناى بچه گرگ كه از كفتار مى‌باشد.

    وضعيت كتاب

    مؤسسه احياء طب طبيعى با استفاده از نسخه خطى اواخر قرن 10ق و نسخه چاپ سنگى سال 1288، كتاب را مورد تحقيق قرار داده است.در پاورقى كتاب اختلاف نسخ و توضيح برخى الفاظ ذكر شده است. در انتهاى كتاب نيز فهارس، اعلام، ابزار، اماكن، اوزان و كتب آمده است.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب


    وابسته‌ها