آبی (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲: خط ۲:
    ''' آبی''' ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:
    ''' آبی''' ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:
    * [[آبی، حسن بن ابی‌طالب|عزالدين حسن يوسفى]] (زنده در ۶۷۲ق) فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبى (منسوب به آبه آوه) و مكنّى به ابن الزبيب يا ابن ربيب، فقيه امامى سده 7ق مى‌باشد. از شاگردان برجسته [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، اثر مشهورش [[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]] در شرح کتاب استادش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] است.
    * [[آبی، حسن بن ابی‌طالب|عزالدين حسن يوسفى]] (زنده در ۶۷۲ق) فرزند ابوطالب، معروف به فاضل آبى (منسوب به آبه آوه) و مكنّى به ابن الزبيب يا ابن ربيب، فقيه امامى سده 7ق مى‌باشد. از شاگردان برجسته [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]]، اثر مشهورش [[کشف الرموز في شرح المختصر النافع]] در شرح کتاب استادش [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] است.


    * [[آبی، منصور بن حسین|ابوسعد منصور بن حسن بن حسین آوى (آبى)]] (متوفی ۴۲۱ یا ۴۲۲ق و به گمان قوی‌تر ۴۳۲ق)، معروف به '''وزیر ذوالمعالی''' و '''زین الکفاه،''' فقيه، محدّث، شاعر، تاريخ‌نگار و دولت‌مرد شيعى، وزیر آل بویه در اوايل قرن پنجم هجرى است. تنها کتابی که از او باقی مانده، نُزْهة الأدب است که خودش آن را در ۷ جلد خلاصه کرده و [[نثر الدر في المحاضرات]] نامیده است.
    * [[آبی، منصور بن حسین|ابوسعد منصور بن حسن بن حسین آوى (آبى)]] (متوفی ۴۲۱ یا ۴۲۲ق و به گمان قوی‌تر ۴۳۲ق)، معروف به '''وزیر ذوالمعالی''' و '''زین الکفاه،''' فقيه، محدّث، شاعر، تاريخ‌نگار و دولت‌مرد شيعى، وزیر آل بویه در اوايل قرن پنجم هجرى است. تنها کتابی که از او باقی مانده، نُزْهة الأدب است که خودش آن را در ۷ جلد خلاصه کرده و [[نثر الدر في المحاضرات]] نامیده است.


    [[Category:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]
    [[Category:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]
    {{ابهام‌زدایی}}
    {{ابهام‌زدایی}}
    [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]
    [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]

    نسخهٔ ‏۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۵

    آبی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:


    • ابوسعد منصور بن حسن بن حسین آوى (آبى) (متوفی ۴۲۱ یا ۴۲۲ق و به گمان قوی‌تر ۴۳۲ق)، معروف به وزیر ذوالمعالی و زین الکفاه، فقيه، محدّث، شاعر، تاريخ‌نگار و دولت‌مرد شيعى، وزیر آل بویه در اوايل قرن پنجم هجرى است. تنها کتابی که از او باقی مانده، نُزْهة الأدب است که خودش آن را در ۷ جلد خلاصه کرده و نثر الدر في المحاضرات نامیده است.