معارف و عقاید 7: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ه‌های') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[برنجکار، رضا]] (نويسنده) | [[برنجکار، رضا]] (نويسنده) | ||
[[رضوی، رسول ]] (نويسنده) | [[رضوی، رسول ]] (نويسنده) | ||
[[مرکز مدیریت | [[مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، دفتر تدوین متون درسی حوزه‌های علمیه]] (سایر) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۹
| معارف و عقاید 7 | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | برنجکار، رضا (نويسنده)
رضوی، رسول (نويسنده) مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، دفتر تدوین متون درسی حوزه‌های علمیه (سایر) |
| سال نشر | 1399ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-622-6163-23-1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
معارف و عقاید7: جهان‌شناسی و انسان‌شناسی تألیف رضا برنجکار و رسول رضوی (معاصر)، به مرحله دوم از آموزش علم کلام اختصاص دارد و تلاش شده است که یک دوره نسبتاً جامع، نه لزوماً کامل، از مباحث جهان‌شناسی و انسان‌شناسی در این اثر گنجانده شود.
این کتاب، که به عنوان بخشی از نظام آموزش جدید حوزه‌های علمیه تدوین شده، عصاره مجموعه‌ای از آثار قدیم و جدید در این رشته است. نظر به اینکه در نظام جدید، محتوای دروس متناسب با سه سطح مخاطبان، به سه مرحله «آشنایی»، «شناخت» و «تسلط» دسته‌بندی شده است، ناگزیر در این کتاب نیز میزان آشنایی مخاطبان رعایت شده است.[۱]
کتاب مشتمل بر 32 درس است که 17 درس آن در بحث جهان‌شناسی و 15 درس در بحث انسان‌شناسی مطرح شده است. رواج استفاده از اصطلاح «جهان‌شناسی» به‌عنوان سرفصل یکی از مباحث کلامی به دوره معاصر برمی‌گردد و در کتاب‌های کلامی قدیم این اصطلاح به کار نرفته است.[۲] در اصطلاح به شناخت ما سوی الله یعنی ارکان جهان و روابط حاکم بر آنها، درگذشته و حال و آینده «جهان‌شناسی» می‌گویند.[۳]
نویسندگان جهان‌شناسی را به وحیانی، فلسفی، عرفانی و علمی تقسیم کرده و هر یک را توضیح داده‌اند.[۴] در ادامه مباحث جهان‌شناسی، عالم غیب و شهادت، دوره‌های آفرینش جهان، آسمان‌ها، کرسی، عرش، لوح و قلم، ملائکه و جن موردمطالعه قرار گرفته است. .[۵] در آخرین مبحث نیز هشت قانون اسباب و مسببات، تسخیر طبیعت برای انسان، امداد، ابتلاء و امتحان، تغییر سرنوشت به‌خاطر تغییر روش، اجل، تجسم عمل و مرگ به‌عنوان قوانین تکوینی جهان هستی معرفی شده است.[۶]
منظور از انسان‌شناسی «انسان‌شناسی دینی» است؛ یعنی بررسی آنچه اسلام درباره انسان بیان کرده است.[۷] یکی از دلایل اهمیت انسان‌شناسی این است که می‌تواند مقدمه خداشناسی باشد.[۸] ارتباط انسان‌شناسی با موضوعاتی چون خداشناسی، راهنماشناسی، معاد و معنای زندگی، همچنین معرفی مکاتب انسان‌شناسی، آفرینش انسان، اقسام روح و تمایز روح و نفس، اختیار، کرامت و سعادت و شقاوت انسان از دیگر موضوعات مرتبط با انسان‌شناسی که نویسنده به آنها پرداخته است.
فهرست محتوا در آغاز و کتابنامه در پایان کتاب درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.