آیه‌های سبز: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۶: خط ۶:
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[صفایی حائری، علی]] (نويسنده)
    [[صفایی حائری، علی]] (نويسنده)
    [[موسسه فرهنگی هنری ليلة القدر]] (تهیه و تنظیم)
    [[مؤسسه فرهنگی هنری ليلة القدر]] (تهیه و تنظیم)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی

    نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۶

    آیه‌های سبز
    آیه‌های سبز
    پدیدآورانصفایی حائری، علی (نويسنده) مؤسسه فرهنگی هنری ليلة القدر (تهیه و تنظیم)
    عنوان‌های دیگرآیه‌های سبز: داستانها و نکات تربیتی از آثار استاد علی صفایی حائری (عین. صاد) ** داستان‌های تربیتی ** داستانها و نکات تربیتی از آثار استاد علی صفایی حائری (عین. صاد)
    ناشرليلة القدر
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1385ش
    چاپ2
    شابک964-7803-25-7
    موضوعداستانهای کوتاه فارسی - قرن 14 - داستان‏های اخلاقی - قرن 14
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    9آ7ص 249/5 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    آیه‌های سبز، مجموعه‌ای است از برخوردها و حکایاتی از حجت‌الاسلام علی صفایی حائری (عین - ‌صاد) که در نوشته‌ها و گفته‌های او پراکنده بوده و به همت جمعی از دوستان ایشان، گردآوری شده است. مطالب کتاب، واقعیاتی است که اگرچه به‌صورت حکایت و داستان بیان شده است، اما نشانه‌هایی است از شکوفایی و رویش و رشد. برخوردها و حکایت‌های بیان‌شده در کتاب، یادآور این کلام حضرت علی(ع) در وصف پیامبر(ص) است که می‌فرمود: «او مانند طبیی است که منتظر نمی‌ماند تا به سراغش بیایند، بلکه او خود به سراغ بیماران می‌رفت»؛ بیمارانی که خود و راه و مقصد را گم کرده بودند[۱]. نگاه استاد در کتاب، یادآور این روایت است که می‌فرماید: «هیچ چیز نیست که چشمان تو آن را ببیند، مگر اینکه در آن موعظه‌ای هست» و به همین جهت است که ایشان همواره می‌فرمود: «در هر حادثه، درسی است». او هر حادثه را آیه و نشانه‌ای می‌دید و یادآور درسی و سعی می‌کرد تا این درس را در نوشته‌ها و گفته‌ها، به دیگران منتقل کند. هدف بلند او، یادآور این حکایت از حضرت علی(ع) است که در صفین، بعد از آنکه شش ماه صبر کرد و درگیر نشد، تا جایی که یارانش گفتند او می‌ترسد، حضرت فرمود: «از رسول خدا شنیدم که اگر یک نفر به دست تو هدایت شود، بهتر است از آنچه که آسمان بر آن سایه افکنده»[۲]. حکایت‌های بیان‌شده در کتاب، بیانگر آن است که استاد، در تمامی سفرها و برخوردهایش، مقصود و هدفی نداشت جز آنکه دلی را روشن کند، کسی خود را بیابد تا راه گم نشود و مقصود فراموش نگردد و راه و رسم منزل‌ها، در بی‌خبری مجهول نماند[۳]. در بخشی از کتاب، در نکوهش آزمندی، به این نکته اشاره شده است که با تفکر در استعدادها و مقدار استعدادها و خلقت انسان، می‌توانیم هرکس را به شناخت‌هایی برسانیم که در جهان‌بینی اسلامی به آن می‌رسیم. با این‌گونه سؤال‌های عمیق و غیر مهاجم، نطفه حرکت و تفکر در ذهن‌های فراری و خسته، آرام جای می‌گیرد و رشد می‌کند و به‌مرور زمان، متولد می‌شود[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ناشر، ص5
    2. ر.ک: همان، ص5-‌6
    3. ر.ک: همان، ص6
    4. ر.ک: متن کتاب، ص9

    منابع مقاله

    مقدمه ناشر و متن کتاب.

    وابسته‌ها