فرهنگ بزرگ جامع نوین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) برچسب: برگردانده‌شده |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) برچسب‌ها: واگردانی دستی برگردانده‌شده |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: زبان و ادبیات عربی]] | [[رده: زبان و ادبیات عربی]] | ||
نسخهٔ ۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۳۹
| فرهنگ بزرگ جامع نوین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیاح، احمد (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | عربی - فارسی - مصور ** فرهنگ جامع عربی - فارسی ** لغت نامه |
| ناشر | اسلام |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1371ش |
| چاپ | 15 |
| شابک | - |
| موضوع | زبان عربی - واژه نامهها - فارسی - محدثان شیعه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /ف2س9 1371 6636 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
لغت‌نامه یا فرهنگ بزرگ جامع نوین سیاح؛ عربی- فارسی- مصور اثر احمد سیاح، ترجمه فارسی کتاب «المنجد في اللغة» نوشته لویس معلوف (1284- 1365ق) می‌باشد.
این کتاب با ارزش که در دو جلد تنظیم شده، محصول زحمات چندین ساله مترجم می‌باشد. وی با این اثر پرارزش، خدمتی شایان تمجید به جامعه فارسی‌زبانان انجام داده است[۱].
اثر حاضر، جامع فرهنگ لغات عربی است که مطالب آن، با بیانی روشن و ترجمه‌ای شیوا، در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. در تدوین و تألیف این فرهنگ، به کتاب‌های لغت معتبری که بخشی از آن‌ها را مؤلف در مقدمه جلد اول، ذکر کرده، رجوع شده و در صحت معانی لغات و خوبی ترجمه آن، تردیدی وجود ندارد[۲].
از‌آنجایی که مترجم، کتاب «المنجد» را اثری متداول در نزد فضلا و دانشمندان دیده که نفع آن، فقط اختصاص به عربی‌دانان داشته، در پی خدمت به فارسی‌زبانان و محصلین، بر این گراییده که آن را به فارسی ترجمه نماید[۳].
نکته قابل توجه، آن است که اگر چه متن اصلی این کتاب، ترجمه «المنجد» است، اما در جامعیت لغات، «المنجد» فرع آن است، زیرا تنها به لغات «المنجد» اکتفا نشده، بلکه در تدوین و نگارش آن، به کتب دیگر نیز رجوع گردیده است ولذا می‌توان چنین گفت که فرهنگ لغات حاضر، کامل‌تر و جامع‌تر از فرهنگ لغات «المنجد» می‌باشد[۴].
نکته دیگر، آن است که این فرهنگ لغت در ضبط هیئت لغات و معانی آن با «المنجد» یکی نیست، زیرا هرکجا که لغات و معانی «المنجد» با آثار معتبر پیشین از خود، اتحاد دارد، در این کتاب نیز از آن تبعیت شده است، در غیر این صورت، با آن مخالفت شده و لغات و معانی، مطابق همان کتاب معتبر، ضبط شده است؛ به عنوان مثال، در لغت «قصع»، در «المنجد» چنین ضبط شده است: «المقصع من السیوف: القطاع» (بکسیر میم و فتح صاد)، ولی در کتب دیگر، «المقصع» بر وزن «المعظم» آمده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
سیاح، احمد، «لغت‌نامه یا فرهنگ بزرگ جامع نوین سیاح، ترجمه المنجد (با اضافات)»، تهران، انتشارات اسلام، با ویراستاری چاپ اول (نوزدهم)، 1377.(اتوماسیون19931)