ثواب الأعمال في القرآن: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''ثواب | '''ثواب الأعمال في القرآن''' تألیف [[موسوی جزایری، هاشم|سید هاشم ناجی موسوی جزایری]](متولد 1340ش)، مشتمل بر آیاتی از قرآن کریم و احادیث مرتبطی است که ثواب اعمال در آخرت را تبیین کردهاند. | ||
در ابتدای این اثر ارزشمند اجازه روایت یازده تن از علما و فقهای بزرگ شیعه به نویسنده ارائه شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص15-5</ref> | در ابتدای این اثر ارزشمند اجازه روایت یازده تن از علما و فقهای بزرگ شیعه به نویسنده ارائه شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص15-5</ref> |
نسخهٔ ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۴
ثواب الأعمال في القرآن | |
---|---|
پدیدآوران | موسوی جزایری، هاشم (نويسنده) |
ناشر | ناجي الجزائري |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1390ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-2682-38-6 |
موضوع | احادیث اخلاقی - قرن 14 - اخلاق اسلامی - ثواب و عقاب - جنبههای قرآنی - قرآن - اخلاق |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م9ث9 103/3 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ثواب الأعمال في القرآن تألیف سید هاشم ناجی موسوی جزایری(متولد 1340ش)، مشتمل بر آیاتی از قرآن کریم و احادیث مرتبطی است که ثواب اعمال در آخرت را تبیین کردهاند.
در ابتدای این اثر ارزشمند اجازه روایت یازده تن از علما و فقهای بزرگ شیعه به نویسنده ارائه شده است.[۱]
آیتالله مکارم شیرازی از تألیفات سید هاشم جزایری با تعبیر «مجموعات حدیثیة قیمة» یاد کرده است.[۲]
نویسنده آیات قرآن کریم مشتمل بر ثواب اعمال در آخرت را گردآوری نموده است. همچنین به جهت تکمیل بحث برخی از احادیث شریفه که متناسب با موضوع آیات قرآن کریم بوده را نیز ذکر کرده است.[۳]
کتاب مشتمل بر 1230 آیه و روایت مرتبط است که در ذیل عناوین مختلف در سه بخش ارائه شده است.
- ثواب اعمال و مکانها: به ترتیب حروف الفبا مطرح شده است. نویسنده دراینرابطه کتابی دیگری نیز با عنوان «آثار الاعمال و منافع الافعال فی القرآن» نیز نوشته است.[۴]
- ثواب انبیا و اوصیا و اولیا.
- ثواب طوایف و فرق و جماعات.
توضیح و تفسیر آیات، معانی برخی الفاظ، ارجاع به منابع در پانوشت صفحات آمده است. نویسنده به جهت ممانعت از تکرار به صفحات پیشین ارجاع داده است؛ البته گاه از برخی پانوشتها (همچون پانوشت 1، ص 433) صفحه ارجاع از طبع یا خاطر نویسنده افتاده است. وی، مدعی نیست که تمامی آیات ذکر شده، در ابواب مناسب با آنها آمده است و ممکن است که بعضی آیات از روی غفلت و سهو و اشتباه در باب مناسب آن نیامده باشد. همچنین امکان تتبع کاملی در موضوع کتاب برایش فراهم نبوده است.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.