امامت (دستغیب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (A-esmaili صفحهٔ امامت(دستغیب، عبدالحسین) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به امامت (دستغیب) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''امامت''' اثر آیت‌الله سید عبدالحسین | '''امامت''' اثر [[دستغیب، سید عبدالحسین|آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب]]، پیرامون ماهیت امامت با محوریت امامت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و بررسی تفاوت اساسی آن با نبوت و نقد پاره‌ای از نظریات اهل‌تسنن درباره آن است. | ||
نویسنده، امام علی (ع) را جانشینی کامل برای پیامبر(ص) معرفی نموده و در راستای این مطلب، به بیان فضایل او پرداخته و نمونه‌هایی از گستره علمی وی را بیان کرده است. | نویسنده، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]] را جانشینی کامل برای پیامبر(ص) معرفی نموده و در راستای این مطلب، به بیان فضایل او پرداخته و نمونه‌هایی از گستره علمی وی را بیان کرده است. | ||
وی به زبانی شيرين و جذاب، بحث‌هاى جالب ولايت را با بيان‌هاى مختلف عنوان نموده است. مطالب كتاب از تعريف «امامت» و «فرق آن با نبوت» آغاز شده و در بحث‌هاى نخستين، ثابت شده است كه تعيين خليفه بر پيغمبر واجب بوده، همان‌طور كه حضرت موسى در سفر چهل‌روزه‌اش به ميقات پروردگار، برادرش «هارون» را به جانشينى خود برگزيد و پیامبر(ص) نيز حضرت على(ع) را هنگامى‌كه براى جنگ روميان به تبوك عزيمت مى‌فرمود، به‌جای خود در مدينه نصب كرد. ازاین‌گذشته براى پاسخگويى به احكام شرع و پيشگيرى از توطئۀ منافقين داخلى و كفار خارجى، تعيين جانشين براى پيغمبر ضرورى است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص12- 13</ref>. | وی به زبانی شيرين و جذاب، بحث‌هاى جالب ولايت را با بيان‌هاى مختلف عنوان نموده است. مطالب كتاب از تعريف «امامت» و «فرق آن با نبوت» آغاز شده و در بحث‌هاى نخستين، ثابت شده است كه تعيين خليفه بر پيغمبر واجب بوده، همان‌طور كه حضرت موسى در سفر چهل‌روزه‌اش به ميقات پروردگار، برادرش «هارون» را به جانشينى خود برگزيد و پیامبر(ص) نيز [[امام علی علیه‌السلام|حضرت على(ع)]] را هنگامى‌كه براى جنگ روميان به تبوك عزيمت مى‌فرمود، به‌جای خود در مدينه نصب كرد. ازاین‌گذشته براى پاسخگويى به احكام شرع و پيشگيرى از توطئۀ منافقين داخلى و كفار خارجى، تعيين جانشين براى پيغمبر ضرورى است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص12- 13</ref>. | ||
آنگاه با بیان اين نكته كه امام بايد كاملاً مانند پيغمبر باشد تا بتواند به حق جانشين او گردد، عصمت از هر خطا و لغزشى را برايش ضرورى مى‌داند و احاطه علمى‌اش را به احكام اسلام و معارف قرآن، لازم مى‌شمارد. سپس نمونه‌هايى از نادانى بعضى از خلفا را از تواريخ عامّه نقل نموده و با اظهارات على(ع) مقايسه مى‌نمايد. آنگاه چنين برداشت مى‌كند كه «امام» را بايد خدا تعيين كند كه او معصوم را شناخته و پرورده است و علم موهبتى را به او عنايت فرموده است و به دنباله اين مطلب، از روايتى كه در تعيين وصى پيغمبر هم‌زمان با ابلاغ علنى دعوت به اسلام در مجمع قريش عنوان شده بحث مى‌كند و از آخرين احاديث پيغمبر و قضیه اسف‌بار دوات و قلم ياد مى‌نمايد<ref>همان، ص13</ref>. | آنگاه با بیان اين نكته كه امام بايد كاملاً مانند پيغمبر باشد تا بتواند به حق جانشين او گردد، عصمت از هر خطا و لغزشى را برايش ضرورى مى‌داند و احاطه علمى‌اش را به احكام اسلام و معارف قرآن، لازم مى‌شمارد. سپس نمونه‌هايى از نادانى بعضى از خلفا را از تواريخ عامّه نقل نموده و با اظهارات [[امام علی علیه‌السلام|على(ع)]] مقايسه مى‌نمايد. آنگاه چنين برداشت مى‌كند كه «امام» را بايد خدا تعيين كند كه او معصوم را شناخته و پرورده است و علم موهبتى را به او عنايت فرموده است و به دنباله اين مطلب، از روايتى كه در تعيين وصى پيغمبر هم‌زمان با ابلاغ علنى دعوت به اسلام در مجمع قريش عنوان شده بحث مى‌كند و از آخرين احاديث پيغمبر و قضیه اسف‌بار دوات و قلم ياد مى‌نمايد<ref>همان، ص13</ref>. | ||
سپس شرح مبسوطی درباره علم حضرت علی(ع) می‌دهد و افضلیتش را از آدم ابوالبشر بیان کرده و به این نکته اشاره می‌کند که با این که گندم بر علی(ع) حلال بود، اما به نان جو اکتفا می‌کرد. در بحثی دیگر، از نشر فضیلت و ذکر فضایل علی(ع) سخن رفته و اثرات دوستی و دشمنی با آن حضرت، برشمرده شده است<ref>ر.ک:همان، ص14</ref>. | سپس شرح مبسوطی درباره علم [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] می‌دهد و افضلیتش را از آدم ابوالبشر بیان کرده و به این نکته اشاره می‌کند که با این که گندم بر [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] حلال بود، اما به نان جو اکتفا می‌کرد. در بحثی دیگر، از نشر فضیلت و ذکر فضایل [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] سخن رفته و اثرات دوستی و دشمنی با آن حضرت، برشمرده شده است<ref>ر.ک:همان، ص14</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۹
| امامت(دستغیب، عبدالحسین) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | دستغیب، عبدالحسین (نويسنده) |
| ناشر | جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. دفتر انتشارات اسلامی |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1388ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-470-956-2 |
| موضوع | امامت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /د5الف8 223 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
امامت اثر آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب، پیرامون ماهیت امامت با محوریت امامت امام علی(ع) و بررسی تفاوت اساسی آن با نبوت و نقد پاره‌ای از نظریات اهل‌تسنن درباره آن است.
نویسنده، امام علی (ع) را جانشینی کامل برای پیامبر(ص) معرفی نموده و در راستای این مطلب، به بیان فضایل او پرداخته و نمونه‌هایی از گستره علمی وی را بیان کرده است.
وی به زبانی شيرين و جذاب، بحث‌هاى جالب ولايت را با بيان‌هاى مختلف عنوان نموده است. مطالب كتاب از تعريف «امامت» و «فرق آن با نبوت» آغاز شده و در بحث‌هاى نخستين، ثابت شده است كه تعيين خليفه بر پيغمبر واجب بوده، همان‌طور كه حضرت موسى در سفر چهل‌روزه‌اش به ميقات پروردگار، برادرش «هارون» را به جانشينى خود برگزيد و پیامبر(ص) نيز حضرت على(ع) را هنگامى‌كه براى جنگ روميان به تبوك عزيمت مى‌فرمود، به‌جای خود در مدينه نصب كرد. ازاین‌گذشته براى پاسخگويى به احكام شرع و پيشگيرى از توطئۀ منافقين داخلى و كفار خارجى، تعيين جانشين براى پيغمبر ضرورى است[۱].
آنگاه با بیان اين نكته كه امام بايد كاملاً مانند پيغمبر باشد تا بتواند به حق جانشين او گردد، عصمت از هر خطا و لغزشى را برايش ضرورى مى‌داند و احاطه علمى‌اش را به احكام اسلام و معارف قرآن، لازم مى‌شمارد. سپس نمونه‌هايى از نادانى بعضى از خلفا را از تواريخ عامّه نقل نموده و با اظهارات على(ع) مقايسه مى‌نمايد. آنگاه چنين برداشت مى‌كند كه «امام» را بايد خدا تعيين كند كه او معصوم را شناخته و پرورده است و علم موهبتى را به او عنايت فرموده است و به دنباله اين مطلب، از روايتى كه در تعيين وصى پيغمبر هم‌زمان با ابلاغ علنى دعوت به اسلام در مجمع قريش عنوان شده بحث مى‌كند و از آخرين احاديث پيغمبر و قضیه اسف‌بار دوات و قلم ياد مى‌نمايد[۲].
سپس شرح مبسوطی درباره علم حضرت علی(ع) می‌دهد و افضلیتش را از آدم ابوالبشر بیان کرده و به این نکته اشاره می‌کند که با این که گندم بر علی(ع) حلال بود، اما به نان جو اکتفا می‌کرد. در بحثی دیگر، از نشر فضیلت و ذکر فضایل علی(ع) سخن رفته و اثرات دوستی و دشمنی با آن حضرت، برشمرده شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار کتاب.