المستدرک علی الصحیحین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    }}
    }}


    '''المستدرک علی الصحیحین''' نوشته [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|ابوعبدالله محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری]] (321-405ق) معروف به [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|ابن بیّع]] از بزرگان حافظان حدیث و گردآورندگان آن است که منصب قضاوت در نیشابور را برعهده داشت.<ref> زرکلی، خیر الدین، ج6، ص 227</ref> این اثر در موضوع حدیث ( حدیث اهل سنت) به نگارش درآمده و توسط [[محمد، حمدی‌ دمرداش‌|حمدی دمرداش محمد]] تحقیق شده است.
    '''المستدرک علی الصحیحین''' نوشته [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|ابوعبدالله محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری]] (321-405ق) معروف به [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|ابن بیّع]] از بزرگان حافظان حدیث و گردآورندگان آن است که منصب قضاوت در نیشابور را برعهده داشت.<ref> زرکلی، خیر الدین، ج6، ص 227</ref> این اثر در موضوع حدیث (حدیث اهل سنت) به نگارش درآمده و توسط [[محمد، حمدی‌ دمرداش‌|حمدی دمرداش محمد]] تحقیق شده است.


    اين كتاب يكى از آثار بحث‌انگيز و مشهور حاكم است و مشتمل بر مجموعه‏‌اى از احاديث (فقهی، عقیدتی، تفسیری و اخلاقی) است كه دو امام بزرگ علم حديث اهل سنت‏، يعنى [[بخاری، محمد بن اسماعیل|محمد بن اسماعيل بخارى]] و [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم بن حجّاج قشيرى نيشابورى]] آن احاديث را در كتب صحاح خويش نياورده‏‌اند. حاكم آن احاديث را از مقوله حديث صحيح تلقى كرده و واجد شرايط اين‌كه در كتب اين دو امام وارد شود، دانسته است‏.<ref> حاکم نیشابوری، ص 38</ref>  از جمله این احادیث می‌توان به حديث «من كنت مولاه ...» و حديث «طير» و... اشاره کرد که موجب گمانه‌زنی بر تشیع وی شده و نقد برخی از متعصبان بر وی را به همراه داشته است.<ref>رک: همان، ص 36</ref>
    اين كتاب يكى از آثار بحث‌انگيز و مشهور حاكم است و مشتمل بر مجموعه‏‌اى از احاديث (فقهی، عقیدتی، تفسیری و اخلاقی) است كه دو امام بزرگ علم حديث اهل سنت‏، يعنى [[بخاری، محمد بن اسماعیل|محمد بن اسماعيل بخارى]] و [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم بن حجّاج قشيرى نيشابورى]] آن احاديث را در كتب صحاح خويش نياورده‏‌اند. حاكم آن احاديث را از مقوله حديث صحيح تلقى كرده و واجد شرايط اين‌كه در كتب اين دو امام وارد شود، دانسته است‏.<ref> حاکم نیشابوری، ص 38</ref>  از جمله این احادیث می‌توان به حديث «من كنت مولاه ...» و حديث «طير» و... اشاره کرد که موجب گمانه‌زنی بر تشیع وی شده و نقد برخی از متعصبان بر وی را به همراه داشته است.<ref>رک: همان، ص 36</ref>

    نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۴

    المستدرک علی الصحیحین
    المستدرک علی الصحیحین
    پدیدآورانحاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله (نويسنده) محمد، حمدی‌ دمرداش‌ (محقق)
    عنوان‌های دیگرالـجامع الصحیح. مستدرک ** المستدرک علی الصحیحین فی الحدیث ** فهارس المستدرک علی الصحیحین ** مع تضمینات الامام الذهبی فی التلخیص و المیزان و العراقی فی امالیه و المناوی فی فیض القدیر و غیرهم من العلماء الاجلاء
    ناشرالمکتبة العصرية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1420ق - 2000م
    چاپ1
    شابک-
    موضوعاحادیث اهل سنت - قرن 3ق. - احادیث اهل سنت - قرن 4ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد10
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ب‎‏3‎‏ ‎‏ج‎‏2013 119 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المستدرک علی الصحیحین نوشته ابوعبدالله محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری (321-405ق) معروف به ابن بیّع از بزرگان حافظان حدیث و گردآورندگان آن است که منصب قضاوت در نیشابور را برعهده داشت.[۱] این اثر در موضوع حدیث (حدیث اهل سنت) به نگارش درآمده و توسط حمدی دمرداش محمد تحقیق شده است.

    اين كتاب يكى از آثار بحث‌انگيز و مشهور حاكم است و مشتمل بر مجموعه‏‌اى از احاديث (فقهی، عقیدتی، تفسیری و اخلاقی) است كه دو امام بزرگ علم حديث اهل سنت‏، يعنى محمد بن اسماعيل بخارى و مسلم بن حجّاج قشيرى نيشابورى آن احاديث را در كتب صحاح خويش نياورده‏‌اند. حاكم آن احاديث را از مقوله حديث صحيح تلقى كرده و واجد شرايط اين‌كه در كتب اين دو امام وارد شود، دانسته است‏.[۲] از جمله این احادیث می‌توان به حديث «من كنت مولاه ...» و حديث «طير» و... اشاره کرد که موجب گمانه‌زنی بر تشیع وی شده و نقد برخی از متعصبان بر وی را به همراه داشته است.[۳]

    این کتاب حدیثی از جهت اعتبار در میان کتب حدیث اهل سنت در رتبه دوم قرار داد.[۴]

    محقق در پاورقی به منابع احادیث در تلخیص و میزان ذهبی و همچنین امالی عراقی و فیض القدیر مناوی و نوشته‌های دیگر علما اشاره کرده است. وی تعلیقات مربوط به ذهبی را در پایان هر حدیث و بعد از کلام و توضیحات نویسنده پیرامون آن و در متن کتاب آورده است.[۵]

    پانویس

    1. زرکلی، خیر الدین، ج6، ص 227
    2. حاکم نیشابوری، ص 38
    3. رک: همان، ص 36
    4. اربلی، علی بن عیسی، ج‏1، ص 14
    5. مقدمه محقق، صفحه دوم

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن.
    2. اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة فى معرفة الأئمة، ترجمه علی بن حسن زواره‌ای، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، 1382ش.
    3. حاكم نيشابورى، محمد بن عبدالله‏، تاربخ نیشابور، ترجمه خليفه نيشابورى، تهران، نشر آگه، چاپ اول، 1375ش.
    4. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت و دارالعلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م.

    وابسته‌ها