تذکرة القبور: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''تذکرة القبور''' یا «دانشمندان بزرگ اصفهان» نوشته سید | '''تذکرة القبور''' یا «دانشمندان بزرگ اصفهان» نوشته [[مهدوی، سید مصلح‌الدین|سید مصلح‌الدین مهدوی]] (درگذشته 1374ش)، از جمله کتب تراجم فارسی در شرح‌حال علما، عرفا، حکما، شعرا، فلاسفه و نویسندگانی است که یا اهل اصفهان بوده و یا در این شهر می‌زیسته‌اند. | ||
نویسنده در سبب نام‌گذاری کتاب می‌نویسد: چون مایه اصلی کتاب حاضر تذکرة القبور مرحوم گزی با حواشی آن است که در سال‌های قبل نگارنده آن را به نام رجال اصفهان به طبع رسانیده و اکنون آن را کامل‌تر و مفصل‌تر نموده و به چاپ رسیده است، بدین | نویسنده در سبب نام‌گذاری کتاب می‌نویسد: چون مایه اصلی کتاب حاضر تذکرة القبور مرحوم [[گزی]] با حواشی آن است که در سال‌های قبل نگارنده آن را به نام رجال اصفهان به طبع رسانیده و اکنون آن را کامل‌تر و مفصل‌تر نموده و به چاپ رسیده است، بدین جهت بر حسب نظریه و پیشنهاد ناشر محترم... نام آن را تذکرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان نهادم و علت تغییر نام و اسلوب کتاب، ازبین‌رفتن عموم مقابر اصفهان است که در متن کتاب اولیه به نام برخی از آنها اشاره شده است، ناگفته نماند که تذکرة القبور فقط شامل شرح‌حال قریب یک‌صد نفر از علما و شعرا و عرفا اصفهان است و در رجال اصفهان این شماره به هفتصد رسیده و در کتاب حاضر متجاوز از دو هزار نفر می‌شوند.<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه و-ز</ref> | ||
نویسنده همچنین در مقدمه کتاب، در دو بخش، ابتدا از سیزده قبرستان قدیمی اصفهان که به طور کامل از بین رفته‌اند، نام‌برده است. پس از آن 34 قبرستان نام‌برده‌شده که اگرچه از حالت قبرستان خارج شده‌اند، اما کم‌وبیش اثری از قبور در آنها ظاهر است و عموماً امامزادگان و مقابر خصوصی هستند؛ در شماره یازده چنین آمده است: تخت فولاد که همان مزار بابا رکن‌الدین است و اکنون قبرستان منحصربه‌فرد اصفهان است<ref>ر.ک: همان، صفحه ز-یو</ref> | نویسنده همچنین در مقدمه کتاب، در دو بخش، ابتدا از سیزده قبرستان قدیمی اصفهان که به طور کامل از بین رفته‌اند، نام‌برده است. پس از آن 34 قبرستان نام‌برده‌شده که اگرچه از حالت قبرستان خارج شده‌اند، اما کم‌وبیش اثری از قبور در آنها ظاهر است و عموماً امامزادگان و مقابر خصوصی هستند؛ در شماره یازده چنین آمده است: تخت فولاد که همان مزار بابا رکن‌الدین است و اکنون قبرستان منحصربه‌فرد اصفهان است<ref>ر.ک: همان، صفحه ز-یو</ref> | ||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۱
| تذکرة القبور | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مهدوی، مصلح‌الدین (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | دانشمندان و بزرگان اصفهان |
| ناشر | کتابفروشی ثقفی |
| مکان نشر | ایران - اصفهان |
| سال نشر | 1348ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | - |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1348 /ص75 م9 2073 DSR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تذکرة القبور یا «دانشمندان بزرگ اصفهان» نوشته سید مصلح‌الدین مهدوی (درگذشته 1374ش)، از جمله کتب تراجم فارسی در شرح‌حال علما، عرفا، حکما، شعرا، فلاسفه و نویسندگانی است که یا اهل اصفهان بوده و یا در این شهر می‌زیسته‌اند.
نویسنده در سبب نام‌گذاری کتاب می‌نویسد: چون مایه اصلی کتاب حاضر تذکرة القبور مرحوم گزی با حواشی آن است که در سال‌های قبل نگارنده آن را به نام رجال اصفهان به طبع رسانیده و اکنون آن را کامل‌تر و مفصل‌تر نموده و به چاپ رسیده است، بدین جهت بر حسب نظریه و پیشنهاد ناشر محترم... نام آن را تذکرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان نهادم و علت تغییر نام و اسلوب کتاب، ازبین‌رفتن عموم مقابر اصفهان است که در متن کتاب اولیه به نام برخی از آنها اشاره شده است، ناگفته نماند که تذکرة القبور فقط شامل شرح‌حال قریب یک‌صد نفر از علما و شعرا و عرفا اصفهان است و در رجال اصفهان این شماره به هفتصد رسیده و در کتاب حاضر متجاوز از دو هزار نفر می‌شوند.[۱]
نویسنده همچنین در مقدمه کتاب، در دو بخش، ابتدا از سیزده قبرستان قدیمی اصفهان که به طور کامل از بین رفته‌اند، نام‌برده است. پس از آن 34 قبرستان نام‌برده‌شده که اگرچه از حالت قبرستان خارج شده‌اند، اما کم‌وبیش اثری از قبور در آنها ظاهر است و عموماً امامزادگان و مقابر خصوصی هستند؛ در شماره یازده چنین آمده است: تخت فولاد که همان مزار بابا رکن‌الدین است و اکنون قبرستان منحصربه‌فرد اصفهان است[۲]
در این کتاب به ترتیب حروف الفبا به نام بیش از 1059 تن از بزرگان دین و علم و ادب و معرفت اصفهان، گاه مختصر و گاه مفصل‌تر اشاره شده است؛ چراکه ذیل برخی شماره‌ها چون 231 در معرفی میرزا محمدباقر صدر، فرزند سید حسن نواب بن خلیفه سلطان مرعشی، چهارده تن از علمای خاندان وی نیز معرفی شده‌اند.[۳]
در انتهای کتاب تحت عنوان استدراک، اسامی هفت‌تن از دانشمندان و علمای معاصر نویسنده نیز به کتاب ضمیمه شده است.[۴]
فهرست محتوا بر اساس اسامی اشخاص در پایان کتاب درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.