۱۰۱٬۱۷۷
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش ری و استراباد و نواحی آن بلاد) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش ری و استرآباد و نواحی آن بلاد) منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تقیالدین كاشی، محمد بن علی' به 'تقیالدین کاشی، محمد بن علی') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[تقیالدین | [[تقیالدین کاشی، محمد بن علی]] (نويسنده) | ||
[[موسوی، مرتضی ]] (مقدمهنويس) | [[موسوی، مرتضی ]] (مقدمهنويس) | ||
[[موسوی، مرتضی ]] (مصحح) | [[موسوی، مرتضی ]] (مصحح) | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''خلاصة الأشعار وزبدة الأفکار (بخش ری و استرآباد و نواحی آن بلاد)''' اثر [[تقیالدین | '''خلاصة الأشعار وزبدة الأفکار (بخش ری و استرآباد و نواحی آن بلاد)''' اثر [[تقیالدین کاشی، محمد بن علی|میر تقیالدین کاشانی]] (زنده تا 1016ق)، بزرگترین پروژه تذکرهنویسی شاعران فارسیگو تا سده دهم قمری است که با مقدمه و تصحیح [[موسوی، مرتضی|مرتضی موسوی]] و [[مساح، رضوان|رضوان مساح]] منتشر شده است. | ||
این اثر از جمله منابع دستاول سدههای 10- 11ق و در زمره پرحجمترین تذکرههای عمومی زبان فارسی است که کار نگارش آن، بیش از چهل سال به درازا کشیده است. این تلاش دنبالهدار، نام «خلاصة الأشعار» را در عراق و خراسان و دیگر جایها، چنان بر زبانها انداخت که تقیالدین در روزگار خود، به «میر تذکره» شهره گشت. از آنجا که تدوین این تذکره درازآهنگ و دامنهدار بوده، بهصورت مجموعه و یکجا گرد نیامده و بخشهای مختلفش اینجا و آنجا به دست آمده است. بخش خاتمه این مجموعه، در شرححال و سرودههای شارعران معاصر مؤلف (شامل یک مقدمه و دوازده اصل- مطابق بروج آسمانی- است که هر اصل، مخصوص ناحیهای میباشد)<ref>ر.ک: مقدمه مصححان، صفحه چهارده- پانزده</ref>. | این اثر از جمله منابع دستاول سدههای 10- 11ق و در زمره پرحجمترین تذکرههای عمومی زبان فارسی است که کار نگارش آن، بیش از چهل سال به درازا کشیده است. این تلاش دنبالهدار، نام «خلاصة الأشعار» را در عراق و خراسان و دیگر جایها، چنان بر زبانها انداخت که تقیالدین در روزگار خود، به «میر تذکره» شهره گشت. از آنجا که تدوین این تذکره درازآهنگ و دامنهدار بوده، بهصورت مجموعه و یکجا گرد نیامده و بخشهای مختلفش اینجا و آنجا به دست آمده است. بخش خاتمه این مجموعه، در شرححال و سرودههای شارعران معاصر مؤلف (شامل یک مقدمه و دوازده اصل- مطابق بروج آسمانی- است که هر اصل، مخصوص ناحیهای میباشد)<ref>ر.ک: مقدمه مصححان، صفحه چهارده- پانزده</ref>. |