سلم السماوات: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۱: خط ۵۱:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:آثار کلی]]
     
    [[رده: مجموعه‌ها. پیایندها. مجموعه آثار]]
     
    [[رده: مجموعه رساله‌ها، مقالات و ...]]
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]]

    نسخهٔ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۰

    سلم السماوات
    سلم السماوات
    پدیدآورانانصاری، ابو القاسم بن ابی حامد (نويسنده) نورانی، عبدالله (مصحح)
    ناشرمرکز پژوهشی ميراث مکتوب
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1386ش
    چاپ1
    شابک978-964-8700-30-5
    موضوعشعر فارسی - قرن 10ق. - نثر فارسی - قرن 10ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ق2س8 106 AC
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    سلم السماوات اثری از ابوالقاسم بن ابی حامد کازرونی (متولد 966ق ) متخلص به قاسمی، از فضلا و شعرای قرن دهم هجری و اوایل قرن یازدهم اثری ماندگار در نثر فارسی شامل حکمت، اندرز و احوال دانشمندان و شاعران است و توسط عبدالله نورانی تصحیح شده است.

    نوشتار حاضر که به شرح حال جمعی از حکما، شعرا و اصحاب مقامات پرداخته است [۱] در واقع از گونه‌ کتاب‌های چند دانشی و دانش‌نامه نویسی است.[۲] نویسنده به جهت ملال زدایی از خواننده و رغبت افزایی به خواندن کتاب، مطالب آن را با اشعار و سخنان بدیع مقرون و آراسته کرده است. [۳] نگارش این اثر در سال 1004ق [۴] یا 1014ق به پایان یافته است. [۵]

    ساختار کتاب مشتمل بر هفت بخش و هر بخش موسوم به «مرقوم» است. بخش اول به معرفی و شناخت حق تعالی اختصاص یافته است. بخش دوم به نبوت رسول الله(ص) و فضایل قرآن کریم و امامت ائمه‌ی اثنا عشر(ع) و دلایل و شواهد آن پرداخته است. در بخش سوم ولایت، مکاشفات، علوم غریبه و خوارق عادات ذکر شده است. بخش چهارم در مورد جمعی از حکمای جهان و با ذکر نمونه‌هایی از آثار ایشان است. ذکر بعضی از شعرای بلند پایه و نمونه‌ای از شعرهای ارزشمند آنان است. مطالب بخش پنجم را تشکیل داده است. بخش ششم به مخاطبه نفس و مواعظ و حکم اختصاص یافته است و در بخش هفتم و پایانی کتاب حقیقت مرگ، معاد و پایان احوال جهان و بندگان است. [۶]

    در پایان این اثر دیوان و پاره ای از اشعار نویسنده که تقی‌الدین کاشی در «خلاصة الاشعار» آورده، ذکر شده است. [۷]


    پانویس

    1. آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن‏، ج‏12، ص 221
    2. مقدمه مصحح، ص سیزده
    3. دیباچه، ص 5
    4. مقدمه مصحح، ص هفده
    5. صفا، ذبیح الله،، ج‏5، ص 1592
    6. دیباچه، ص 5-6؛ مقدمه مصحح، ص سیزده – چهارده
    7. رک: همان، ص چهارده

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن.
    2. آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن‏، الذريعة إلى تصانيف الشيعة، قم، اسماعیلیان، 1381ق. چاپ اول.
    1. صفا، ذبیح الله، تاريخ ادبيات در ايران، تهران، فردوس، 1378ش، چاپ هشتم.

    وابسته‌ها