طعان، هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| کشور تولد = عراق | | کشور تولد = عراق | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت = 1402ق برابر با 1981م | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = بغداد | ||
| طول عمر = | | طول عمر = | ||
| نام همسر = | | نام همسر = | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار = [[البارع فی اللغة]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[البارع فی اللغة]] | |||
[[مساهمة العرب في دراسة اللغات السامية]] | [[مساهمة العرب في دراسة اللغات السامية]] | ||
[[الأدب الجاهلي بین اللهجات القبائل و اللغة الموحدة]] | [[الأدب الجاهلي بین اللهجات القبائل و اللغة الموحدة]] | ||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۰
| طعان، هاشم | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | هاشم طعان |
| ولادت | 1350ق برابر با 1931م |
| محل تولد | شهر موصل (در شمال عراق)، عراق |
| رحلت | 1402ق برابر با 1981م |
| مدفن | بغداد |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | ذوالنون شهاب |
| برخی آثار | البارع فی اللغة |
هاشم طعان (1350-1402ق)، شاعر و محقق عراقی.
ولادت
طعان، در سال 1350ق برابر با 1931م در شهر موصل (در شمال عراق) متولد شد.
تحصیلات
پس از تحصیلات ابتدایی، در سال 1949 دوره متوسطه را در مدارس شهر موصل به پایان رساند. علاقه او به شعر تحت تأثیر استادش ذوالنون شهاب فعال گردید. در سال 1951م فارغ‌التحصیل گردید.
در سال 1956م به دانشکده ادبیات رفت و در سال 1960م دوره کارشناسی را به پایان رساند. از مهم‌ترین اساتید ایشان عبدالعزیز دوری، مهدی مخزومی و ابراهیم سامرایی بودند. او در بصره به معلمی منصوب گردید، سپس به دوره کارشناسی ارشد در دانشگاه بغداد پیوست و پس از موفقیت در دفاع از پایان‌نامه ارشدش با عنوان «البارع في اللغة» - که شرح ابوعلی قالی بغدادی بر کتاب معجم العين خلیل بن احمد فراهیدی است - در سال 1972م مدرک فوق لیسانسش را گرفت و سپس از همین دانشگاه، دکتری گرفت. عنوان پایان‌نامه دکتری ایشان «الأدب الجاهلي بين لهجات القبائل و اللغة الموحدة» بود.
پس از اخذ مدرک دکتری به تدریس در مقطع متوسطه ادامه داد[۱].
پس از سقوط سلطنت در عراق و کودتای نظامی در سال 1958م به کارهای سیاسی پرداخت و به چپ مارکسیستی در اتحادیه نویسندگان عراقی پیوست. پس از درگذشت عبدالکریم قاسم (1963م) با مشکلات فراوانی مواجه شد. مدتی از کار دست کشید و در ادامه به مباحثات علمی و تحقیق و نگارش کتاب‌ها پرداخت[۲].
وفات
وی در سال 1402ق برابر با 1981م در بغداد درگذشت[۳].
آثار
- تأثر العربية باللغات اليمنية القديمة؛
- ديوان الحارث بن حلزة اليشكري (تحقیق)؛
- ديوان عمرو بن معديكرب الزبيدي؛
- البارع في اللغة لإسماعيل بن القاسم القالي البغدادي؛
- الأدب الجاهلي بين لهجات القبائل و اللغة الموحدة[۴].
پانويس
منابع مقاله
- معجم البابطين لشعراء العربية في القرنين التاسع عشر و العشرين، مؤسسة عبدالعزيز سعود البابطين الثقافية
- مكتبة نور