پیش درآمدی بر تاریخ فقه و اصول: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '13سده' به 'سده13') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'پیش نیاز' به 'پیش‌نیاز') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
نوشتار حاضر پیرامون مکاتب فقهی و اصولی شیعه و عالمان آن‌ها و همچنین تاریخ فقه اهل سنت به نگارش در آمده است. مباحث کتاب با رویکردی آموزشی و به شکلی مختصر مطرح شده‌اند و در پایان فصل‌های مختلف به جز بخش سوم، پرسش‌هایی مرتبط با مباحث آمده است. | نوشتار حاضر پیرامون مکاتب فقهی و اصولی شیعه و عالمان آن‌ها و همچنین تاریخ فقه اهل سنت به نگارش در آمده است. مباحث کتاب با رویکردی آموزشی و به شکلی مختصر مطرح شده‌اند و در پایان فصل‌های مختلف به جز بخش سوم، پرسش‌هایی مرتبط با مباحث آمده است. | ||
کتاب در سه بخش تنظیم شده است. بخش اول به فقه اختصاص یافته است. نخست مطالبی کوتاه به عنوان | کتاب در سه بخش تنظیم شده است. بخش اول به فقه اختصاص یافته است. نخست مطالبی کوتاه به عنوان پیش‌نیاز های مباحث از جمله تعریف فقه، اجتهاد، فتوی و... اشاره شده، سپس به مصادر تشریع و فقه در زمان پیامبر(ص) و ائمه(ع) همراه با مطالبی در خصوص فقه زیدیه و اسماعیلیه پرداخته شده است. در ادامه، فقه در دوره‌ی غیبت صغری و آغاز غیبت کبری، فقیهان مجتهد و آثار محدثان دوره‌ی غیبت صغری، فقه در نیمه اول قرن پنجم یا مکتب فقهی مشایخ ثلاثه، مدرسه فقهی حله و جبل عامل و برخی از عالمان فقیه این دوره ذکر شده است. پیدایش اخباری‌گری و سرانجام آن و فقه در نجف و عالمان آن از زمان شیخ محمد حسن نجفی تا سید ابوالقاسم مطالب پایانی این بخش است. <ref> متن، ص 13-115 </ref> | ||
بخش دوم مربوط به اصول فقه است. نخست پیشینه تاریخی علم اصول و ادوار آن، تالیفات و آراء اصولیان متقدم ذکر شده و در ادامه به اصول پس از علامه تا صاحب معالم، آرای اصولیان دوره [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] تا [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]]، اصول از دوره علامه تا عصر [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] و اصول در دوره اخباریان به‌اضافه نظریات اصولی این دوره پرداخته شده است. دوره تحول علم اصول مطالب پایانی این بخش را تشکیل می‌دهد. <ref> رک: همان، ص116- 147 </ref> | بخش دوم مربوط به اصول فقه است. نخست پیشینه تاریخی علم اصول و ادوار آن، تالیفات و آراء اصولیان متقدم ذکر شده و در ادامه به اصول پس از علامه تا صاحب معالم، آرای اصولیان دوره [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] تا [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]]، اصول از دوره علامه تا عصر [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] و اصول در دوره اخباریان به‌اضافه نظریات اصولی این دوره پرداخته شده است. دوره تحول علم اصول مطالب پایانی این بخش را تشکیل می‌دهد. <ref> رک: همان، ص116- 147 </ref> | ||
نسخهٔ ۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۳
| پیش درآمدی بر تاریخ فقه و اصول | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ربانی، محمد حسن (نويسنده) |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | سده13 |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
پیش درآمدی بر تاریخ فقه و اصول نوشته محمدحسن ربانی(معاصر) در تاریخ فقه و اصول است.
نوشتار حاضر پیرامون مکاتب فقهی و اصولی شیعه و عالمان آن‌ها و همچنین تاریخ فقه اهل سنت به نگارش در آمده است. مباحث کتاب با رویکردی آموزشی و به شکلی مختصر مطرح شده‌اند و در پایان فصل‌های مختلف به جز بخش سوم، پرسش‌هایی مرتبط با مباحث آمده است.
کتاب در سه بخش تنظیم شده است. بخش اول به فقه اختصاص یافته است. نخست مطالبی کوتاه به عنوان پیش‌نیاز های مباحث از جمله تعریف فقه، اجتهاد، فتوی و... اشاره شده، سپس به مصادر تشریع و فقه در زمان پیامبر(ص) و ائمه(ع) همراه با مطالبی در خصوص فقه زیدیه و اسماعیلیه پرداخته شده است. در ادامه، فقه در دوره‌ی غیبت صغری و آغاز غیبت کبری، فقیهان مجتهد و آثار محدثان دوره‌ی غیبت صغری، فقه در نیمه اول قرن پنجم یا مکتب فقهی مشایخ ثلاثه، مدرسه فقهی حله و جبل عامل و برخی از عالمان فقیه این دوره ذکر شده است. پیدایش اخباری‌گری و سرانجام آن و فقه در نجف و عالمان آن از زمان شیخ محمد حسن نجفی تا سید ابوالقاسم مطالب پایانی این بخش است. [۱]
بخش دوم مربوط به اصول فقه است. نخست پیشینه تاریخی علم اصول و ادوار آن، تالیفات و آراء اصولیان متقدم ذکر شده و در ادامه به اصول پس از علامه تا صاحب معالم، آرای اصولیان دوره علامه حلی تا صاحب معالم، اصول از دوره علامه تا عصر وحید بهبهانی و اصول در دوره اخباریان به‌اضافه نظریات اصولی این دوره پرداخته شده است. دوره تحول علم اصول مطالب پایانی این بخش را تشکیل می‌دهد. [۲]
بخش سوم به تاریخچه‌ی فقه اهل سنت پرداخته و از دوره تشریع فقه در زمان حضرت رسول(ص)، مذاهب تابعین، مکاتب و مذاهب چهارگانه فقه اهل سنت سخن به میان آمده است. در ادامه از فقهای مذاهب اهل سنت در دوره رکود یاد شده، و به دوره تقلیدی فقه اهل سنت و دوران ظهور دولت عثمانی اشاره شده است. [۳]
فهرست محتوا در آغاز و کتابنامه در پایان کتاب درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.