بلوغ الأرب في معرفة أحوال العرب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ل الدین' به 'ل‌الدین')
    جز (جایگزینی متن - '13سده' به 'سده13')
    خط ۱۴: خط ۱۴:
    | ناشر = دار الکتب العلمية
    | ناشر = دار الکتب العلمية
    | مکان نشر = لبنان - بیروت
    | مکان نشر = لبنان - بیروت
    | سال نشر = 13سده
    | سال نشر = سده13
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE28784AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE28784AUTOMATIONCODE
    | چاپ = 1
    | چاپ = 1

    نسخهٔ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۴

    بلوغ الأرب في معرفة أحوال العرب
    بلوغ الأرب في معرفة أحوال العرب
    پدیدآورانآلوسی، محمود شکری (نويسنده) اثری، محمد بهجه (مصحح)
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشرسده13
    چاپ1
    شابک-
    موضوعاعراب - آداب و رسوم - اعراب - تاریخ
    زبانعربی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏آ‎‏7‎‏ب‎‏8 223 DS
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    بلوغ الأرب في معرفة أحوال العرب، نوشته محمود شکری جمال‌الدین ابوالمعانی آلوسی بغدادی(1342ق-1273ق)، ادیب، تاریخ‌نگار عراقی و یکی از بزرگان سلفی تکفیری در قرن 19میلادی، است. او در 1307ق/1889م برای تألیف این کتاب جایزه‌ای را در کنگره شرق‌شناسی استکهلم دریافت کرد. این اثر در سه جلد توسط محمد بهجت اثری شرح و تصحیح شده است. .[۱]

    آلوسی اصول و اصناف امت عرب را در میان فرزندان آدم ممتاز دانسته و بدین سبب که پیامبر اسلام(ص) از این قوم است، فضیلت‌ها و آثارشان را بر دیگران برتری می‌بخشد. وی عرب را امیران سخن، معدن‌های دانش‌ها، شیران شجاع نبرد، صاحبان حیا، شرم، کرامت، وفا، مروت و سخاوت می‌داند به گونه‌ای که این قوم را آبدیدۀ تجربه‌ها، ادب‌‎شدۀ حکمت و بجاآورندۀ نیازها می‌انگارد که زبانشان رام وعده‌هایشان است و دستانشان به انجام کار پیشی می‌گیرد و ذهن و زبانشان در اندیشیدن و پاسخ‌گفتن تیز است.[۲]

    آنچه که آلوسی را برای کتابت این اثر برانگیخته است، هراس او از گم شدن آثار، آداب و رسوم و احوال عرب و بزرگان و فرهیختگان آن است. برای همین خواسته است فرهنگ و آثار تمدنی این قوم را گردآوری کند. شیوۀ نگارش او اجمال‌نویسی است.[۳]

    نویسنده در جلد نخست، در آغاز به زمانۀ عرب پیش از اسلام پرداخته است[۴]و نگاهی نیز به آداب و رسوم در فرهنگ‌ تمدن‌های مجاور از ایرانیان، نصرانیان، یهودیان و دیگران افکنده است.[۵]

    پانویس

    1. ر.ک: سجادی، صادق، ج2، ص 182-180
    2. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص 6-5
    3. ر.ک: همان، ص 7-6
    4. ر.ک: متن کتاب، ص 147و 334
    5. ر.ک: همان، ص 348و357و361و364

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. سجادی، صادق، «آلوسی»، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.

    وابسته‌ها