انسان‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR23648J1.jpg | عنوان = انسان شناسی | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = منصوری لاریجانی، اسماعیل (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /الف85 م76 450 BD | موضوع = |ناشر | ناشر = مهدي القرآن | مکان نشر = ایران -...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[منصوری لاریجانی، اسماعیل]] (نويسنده)
    [[منصوری لاریجانی، اسماعیل]] (نویسنده)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    خط ۱۱: خط ۱۱:
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = مهدي القرآن
    | ناشر = مهدی القرآن
    | مکان نشر = ایران - تهران
    | مکان نشر = ایران - تهران
    | سال نشر = 1385ش
    | سال نشر = 1385ش
    خط ۲۵: خط ۲۵:
      از =  
      از =  
    }}
    }}
    '''انسان شناسي''' عنوان کتابی است از دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.
    '''انسان شناسی''' عنوان کتابی است از دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.


    در این كتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسايى قرار مى‌گيرد و نظرات فلاسفه‌اى چون سقراط، افلاطون، ارسطو، ابن سينا، فارابى، ملا صدرا و در آخر علامه حسن‌زاده آملى در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گيرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد كه از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پيدايش نفس و ويژگيهاى نفس است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8</ref>
    در این کتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسایى قرار مى‌گیرد و نظرات فلاسفه‌اى چون سقراط، افلاطون، ارسطو، ابن سینا، فارابى، ملا صدرا و در آخر علامه حسن‌زاده آملى در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گیرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد که از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پیدایش نفس و ویژگیهاى نفس است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8</ref>


    در فصل دوّم، انسان از ديدگاه مكاتب علمى مورد مطالعه قرار مى‌گيرد و به گونه‌هاى مختلف انسان‌شناسى با آموزه هاى علمى توجه مى‌شود. از مهمترين مكاتبى كه در مغرب‌زمين اين مقوله را بررسى كرده‌اند مكاتب پوزيتيويسم، فنومنولژيسم، اگزيستانسياليسم و اومانيسم مى‌باشد. در مكتب اومانيسم انسان، محور تأملات است و مؤلفه‌هاى اين مكتب و نقد اين مؤلفه‌ها به طور اجمالى در این اثر بررسى شده است.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>
    در فصل دوّم، انسان از دیدگاه مکاتب علمى مورد مطالعه قرار مى‌گیرد و به گونه‌هاى مختلف انسان‌شناسى با آموزه هاى علمى توجه مى‌شود. از مهمترین مکاتبى که در مغرب‌زمین این مقوله را بررسى کرده‌اند مکاتب پوزیتیویسم، فنومنولژیسم، اگزیستانسیالیسم و اومانیسم مى‌باشد. در مکتب اومانیسم انسان، محور تأملات است و مؤلفه‌هاى این مکتب و نقد این مؤلفه‌ها به طور اجمالى در این اثر بررسى شده است.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>


    در فصل سوم نظرات چند مكتب عرفانى آورده شده است. انسان در مكتب عرفان مظهر اسماء و صفات الهى است. مقام وصول به حق، مقام انسان كامل است كه واسطه فيض بين حق تعالى و عالم است. همچنین در این بخش از مسائل و اركان سير و سلوك سخن به ميان مى‌آيد و مراتب ذكر، لزوم وجود پير و رابطه پير و مريد توضيح داده مى‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>
    در فصل سوم نظرات چند مکتب عرفانى آورده شده است. انسان در مکتب عرفان مظهر اسماء و صفات الهى است. مقام وصول به حق، مقام انسان کامل است که واسطه فیض بین حق تعالى و عالم است. همچنین در این بخش از مسائل و ارکان سیر و سلوک سخن به میان مى‌آید و مراتب ذکر، لزوم وجود پیر و رابطه پیر و مرید توضیح داده مى‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>


    فصل چهارم اين كتاب به انسان‌شناسى در قرآن كريم مى‌پردازد و آن را از زواياى مختلف مورد بررسى قرار مى‌دهد. در ابتدا به مراتب خلقت انسان اشاره مى‌کند و سير تكاملى او را از گل تا استخوان با توجه به آيات گوشزد مى‌نمايد. در مبحث بعدى فرق ميان انسان و آدم مورد توجه قرار مى‌گيرد و اينكه آدم(ع) منشأ خلفت اوليه نوع بشر نيست، بلكه نوع تكامل‌يافته انسان است كه به پيامبرى مبعوث شده است. آدم (ع) نماد عقلانيت و كمال معنوى انسان است كه به امر الهى مسجود فرشتگان و محسود ابليس قرار مى‌گيرد. نویسنده در انتهاى این فصل به مسئله جبر و اختيار در قرآن پرداخته و آيات مربوط به آن را مورد تحليل و بررسى قرار مى‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref>
    فصل چهارم این کتاب به انسان‌شناسى در قرآن کریم مى‌پردازد و آن را از زوایاى مختلف مورد بررسى قرار مى‌دهد. در ابتدا به مراتب خلقت انسان اشاره مى‌کند و سیر تکاملى او را از گل تا استخوان با توجه به آیات گوشزد مى‌نماید. در مبحث بعدى فرق میان انسان و آدم مورد توجه قرار مى‌گیرد و اینکه آدم(ع) منشأ خلفت اولیه نوع بشر نیست، بلکه نوع تکامل‌یافته انسان است که به پیامبرى مبعوث شده است. آدم (ع) نماد عقلانیت و کمال معنوى انسان است که به امر الهى مسجود فرشتگان و محسود ابلیس قرار مى‌گیرد. نویسنده در انتهاى این فصل به مسئله جبر و اختیار در قرآن پرداخته و آیات مربوط به آن را مورد تحلیل و بررسى قرار مى‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref>


    ==پانویس==
    ==پانویس==

    نسخهٔ ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۷

    انسان شناسی
    انسان‌شناسی
    پدیدآورانمنصوری لاریجانی، اسماعیل (نویسنده)
    ناشرمهدی القرآن
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1385ش
    چاپ1
    شابک964-96806-1-6
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف85 م76 450 BD
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    انسان شناسی عنوان کتابی است از دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.

    در این کتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسایى قرار مى‌گیرد و نظرات فلاسفه‌اى چون سقراط، افلاطون، ارسطو، ابن سینا، فارابى، ملا صدرا و در آخر علامه حسن‌زاده آملى در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گیرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد که از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پیدایش نفس و ویژگیهاى نفس است.[۱]

    در فصل دوّم، انسان از دیدگاه مکاتب علمى مورد مطالعه قرار مى‌گیرد و به گونه‌هاى مختلف انسان‌شناسى با آموزه هاى علمى توجه مى‌شود. از مهمترین مکاتبى که در مغرب‌زمین این مقوله را بررسى کرده‌اند مکاتب پوزیتیویسم، فنومنولژیسم، اگزیستانسیالیسم و اومانیسم مى‌باشد. در مکتب اومانیسم انسان، محور تأملات است و مؤلفه‌هاى این مکتب و نقد این مؤلفه‌ها به طور اجمالى در این اثر بررسى شده است.[۲]

    در فصل سوم نظرات چند مکتب عرفانى آورده شده است. انسان در مکتب عرفان مظهر اسماء و صفات الهى است. مقام وصول به حق، مقام انسان کامل است که واسطه فیض بین حق تعالى و عالم است. همچنین در این بخش از مسائل و ارکان سیر و سلوک سخن به میان مى‌آید و مراتب ذکر، لزوم وجود پیر و رابطه پیر و مرید توضیح داده مى‌شود.[۳]

    فصل چهارم این کتاب به انسان‌شناسى در قرآن کریم مى‌پردازد و آن را از زوایاى مختلف مورد بررسى قرار مى‌دهد. در ابتدا به مراتب خلقت انسان اشاره مى‌کند و سیر تکاملى او را از گل تا استخوان با توجه به آیات گوشزد مى‌نماید. در مبحث بعدى فرق میان انسان و آدم مورد توجه قرار مى‌گیرد و اینکه آدم(ع) منشأ خلفت اولیه نوع بشر نیست، بلکه نوع تکامل‌یافته انسان است که به پیامبرى مبعوث شده است. آدم (ع) نماد عقلانیت و کمال معنوى انسان است که به امر الهى مسجود فرشتگان و محسود ابلیس قرار مى‌گیرد. نویسنده در انتهاى این فصل به مسئله جبر و اختیار در قرآن پرداخته و آیات مربوط به آن را مورد تحلیل و بررسى قرار مى‌دهد.[۴]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8
    2. ر.ک: همان، ص9
    3. ر.ک: همان، ص9
    4. ر.ک: همان، ص10-11

    منبع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها