شناخت‌نامه حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
این کتاب، در شانزده فصل و نزدیک به یک هزار متن روایی و تعداد 23 توضیح و تحلیل، مهم‌ترین مباحث مرتبط با حدیث‌شناسی را تقدیم علاقه‌مندان می‌کند و در پایان، به اجمال محدثان بزرگ و مهم‌ترین مؤلفان کتاب‌های حدیثی جهان اسلام را معرفی می‌کند.<ref>ر.ک: درآمد، ص11</ref> | این کتاب، در شانزده فصل و نزدیک به یک هزار متن روایی و تعداد 23 توضیح و تحلیل، مهم‌ترین مباحث مرتبط با حدیث‌شناسی را تقدیم علاقه‌مندان می‌کند و در پایان، به اجمال محدثان بزرگ و مهم‌ترین مؤلفان کتاب‌های حدیثی جهان اسلام را معرفی می‌کند.<ref>ر.ک: درآمد، ص11</ref> | ||
اينك توضيح كوتاهى در بارۀ محتواى فصل‌هاى آن: فصل يكم: شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به تبيين معانى «سنّت» و كاربردهاى اين واژه در احاديث اهل بيت عليهم السلام و بر نمودن نصوصى كه تأكيد دارند سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله مستند به وحى است و همۀ معارف مورد نياز جامعه، در قرآن كريم و سنّت نبوى وجود دارد. فصل دوم: حجّيت سنّت نبوى در اين فصل، آيات و رواياتى مطرح شده‌اند كه دلالت دارند بر وجوب تمسّك به سنّت، فضيلت عمل به سنّت، حرمت مخالفت با سنّت، همچنين آيات و رواياتى كه اطاعت از پيامبر صلى الله عليه و آله را اطاعت از خدا دانسته‌اند و حجّيت سنّت را اثبات مى‌كنند. فصل سوم: معيار شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به اسنادى كه اثبات مى‌كنند براى دستيابى به سنّت اصيل نبوى، راهى جز مراجعه به خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله نيست؛ بر اين اساس، بهترين معيار براى شناخت سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله، رجوع به خاندان رسالت است؛ پايان‌بخش اين فصل، تحليلى است در بارۀ شيوۀ احراز سنّت. فصل چهارم: اهمّيت حديث‌شناسى، آشنايى با احاديث پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام، تنها راه دستيابى به سنّت نبوى است. ازاين رو، در اين فصل، بر تعليم و تعلّم حديث، آموختن حديث به فرزندان، مذاكرۀ حديث در جلسات عمومى و خصوصى و بركات آن و حفظ حديث و بركات آن، تأكيد شده و در پايان، چگونگى برخورد با اصناف مختلف حديث، تبيين مى‌شود و تحليلى در بارۀ همگانى كردن آشنايى با حديث، مطرح مى‌شود. فصل پنجم: نقل حديث، شامل گزارش‌هايى است در بارۀ ترغيب به نقل حديث، اقسام راويان ،فضيلت راويان متعهّد، ويژگى‌هاى لازم براى راوى ، آداب ايجابى و سلبى نقل حديث، مجاز بودن نقل معنا، مجاز بودن نقل سخن يك امام از امام ديگر و راه‌هاى تحمّل حديث. فصل ششم: كتابت حديث. فصل هفتم: فهم حديث، دربارۀ درايت و فهم حديث. فصل هشتم: ملاك‌هاى درستى احاديث براى راستى‌آزمايى احاديثى كه به اهل بيت عليهم السلام نسبت داده مى‌شوند. فصل نهم: عرضۀ حديث بهترين راه براى اطمينان يافتن از صحّت حديث، در صورت امكان، عرضه و ارائه آن به پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام يا اصحاب بزرگ و مورد اعتماد آن‌هاست. فصل دهم: اختلاف حديث در ميان احاديث، گاه به رواياتى برخورد مى‌كنيم كه ميان آن‌ها، اختلاف و تعارض وجود دارد. لذا بايد ديد علّت چيست؟ و در اين گونه موارد چه بايد كرد؟ فصل يازدهم: حديث‌سازى، شامل احاديثى است در بارۀ هشدار پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام نسبت به خطر احاديث ساختگى و پيش‌بينى پديد آمدن اين خطر فرهنگى در جهان اسلام. فصل دوازدهم: برخى احاديث ناب و برگزيده، احاديثى كه نقل آن‌ها مورد تأكيد قرار گرفته، مواعظ كوتاه و جوامع حكمت‌ها. فصل سيزدهم: محدّثان برجستۀ پيرو اهل بيت عليهم السلام، جايگاه آنان در نقل حديث و آثار حديثى آنان به اجمال معرفى مى‌شوند. فصل چهاردهم: محدّثان برجستۀ اهل سنّت. فصل پانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى پيرو اهل بيت عليهم السلام. فصل شانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى اهل سنّت. | اينك توضيح كوتاهى در بارۀ محتواى فصل‌هاى آن: فصل يكم: شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به تبيين معانى «سنّت» و كاربردهاى اين واژه در احاديث اهل بيت عليهم السلام و بر نمودن نصوصى كه تأكيد دارند سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله مستند به وحى است و همۀ معارف مورد نياز جامعه، در قرآن كريم و سنّت نبوى وجود دارد. فصل دوم: حجّيت سنّت نبوى در اين فصل، آيات و رواياتى مطرح شده‌اند كه دلالت دارند بر وجوب تمسّك به سنّت، فضيلت عمل به سنّت، حرمت مخالفت با سنّت، همچنين آيات و رواياتى كه اطاعت از پيامبر صلى الله عليه و آله را اطاعت از خدا دانسته‌اند و حجّيت سنّت را اثبات مى‌كنند. فصل سوم: معيار شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به اسنادى كه اثبات مى‌كنند براى دستيابى به سنّت اصيل نبوى، راهى جز مراجعه به خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله نيست؛ بر اين اساس، بهترين معيار براى شناخت سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله، رجوع به خاندان رسالت است؛ پايان‌بخش اين فصل، تحليلى است در بارۀ شيوۀ احراز سنّت. فصل چهارم: اهمّيت حديث‌شناسى، آشنايى با احاديث پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام، تنها راه دستيابى به سنّت نبوى است. ازاين رو، در اين فصل، بر تعليم و تعلّم حديث، آموختن حديث به فرزندان، مذاكرۀ حديث در جلسات عمومى و خصوصى و بركات آن و حفظ حديث و بركات آن، تأكيد شده و در پايان، چگونگى برخورد با اصناف مختلف حديث، تبيين مى‌شود و تحليلى در بارۀ همگانى كردن آشنايى با حديث، مطرح مى‌شود. فصل پنجم: نقل حديث، شامل گزارش‌هايى است در بارۀ ترغيب به نقل حديث، اقسام راويان ،فضيلت راويان متعهّد، ويژگى‌هاى لازم براى راوى ، آداب ايجابى و سلبى نقل حديث، مجاز بودن نقل معنا، مجاز بودن نقل سخن يك امام از امام ديگر و راه‌هاى تحمّل حديث. فصل ششم: كتابت حديث. فصل هفتم: فهم حديث، دربارۀ درايت و فهم حديث. فصل هشتم: ملاك‌هاى درستى احاديث براى راستى‌آزمايى احاديثى كه به اهل بيت عليهم السلام نسبت داده مى‌شوند. فصل نهم: عرضۀ حديث بهترين راه براى اطمينان يافتن از صحّت حديث، در صورت امكان، عرضه و ارائه آن به پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام يا اصحاب بزرگ و مورد اعتماد آن‌هاست. فصل دهم: اختلاف حديث در ميان احاديث، گاه به رواياتى برخورد مى‌كنيم كه ميان آن‌ها، اختلاف و تعارض وجود دارد. لذا بايد ديد علّت چيست؟ و در اين گونه موارد چه بايد كرد؟ فصل يازدهم: حديث‌سازى، شامل احاديثى است در بارۀ هشدار پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام نسبت به خطر احاديث ساختگى و پيش‌بينى پديد آمدن اين خطر فرهنگى در جهان اسلام. فصل دوازدهم: برخى احاديث ناب و برگزيده، احاديثى كه نقل آن‌ها مورد تأكيد قرار گرفته، مواعظ كوتاه و جوامع حكمت‌ها. فصل سيزدهم: محدّثان برجستۀ پيرو اهل بيت عليهم السلام، جايگاه آنان در نقل حديث و آثار حديثى آنان به اجمال معرفى مى‌شوند. فصل چهاردهم: محدّثان برجستۀ اهل سنّت. فصل پانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى پيرو اهل بيت عليهم السلام. فصل شانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى اهل سنّت.<ref>ر.ک: درآمد، ص15-11</ref> | ||
ترجمه این اثر گرانقدر را حجت الاسلام مسعودی به‌عهده داشته کـه از پیـشکسوتان ترجمه آثار حدیثی و صاحب قـلمی سـاده و روان است و در انتقال معنا از زبان مبدأ به زبان مقصد، توانایی‌های خوبی دارد.<ref>ر.ک: | ترجمه این اثر گرانقدر را حجت الاسلام مسعودی به‌عهده داشته کـه از پیـشکسوتان ترجمه آثار حدیثی و صاحب قـلمی سـاده و روان است و در انتقال معنا از زبان مبدأ به زبان مقصد، توانایی‌های خوبی دارد.<ref>ر.ک: صالح‌آبادی، محمدحسین، ص72</ref> در این ترجمه، کوشش اصلی، رعایت امانت در بازگردان متون مقدس، اعم از آیات نورانی قرآن و احادیث شریف اهل بیت(ع) و حفظ حد و مرز ترجمه در متون کهن بوده، هرچند در حد توان به زیبایی و روانی ترجمه نیز توجه شده است.<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص7</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات آبان 01 موسوی]] | [[رده:مقالات آبان 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۸
| شناخت نامه حدیث | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمدی ری‌شهری، محمد (نويسنده) جمعی از پژوهشگران (سایر) |
| ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث. سازمان چاپ و نشر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1397ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-622-207-006-9 |
| موضوع | حدیث - علم الدرایه |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 3 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شناخت‌نامه حدیث شامل دانش‌های پیرامونی حدیث و مباحث علم درایه است و به همت جمعی از پژوهشگران در مؤسسه فرهنگی دارالحدیث منتشر شده است.
این کتاب، در شانزده فصل و نزدیک به یک هزار متن روایی و تعداد 23 توضیح و تحلیل، مهم‌ترین مباحث مرتبط با حدیث‌شناسی را تقدیم علاقه‌مندان می‌کند و در پایان، به اجمال محدثان بزرگ و مهم‌ترین مؤلفان کتاب‌های حدیثی جهان اسلام را معرفی می‌کند.[۱]
اينك توضيح كوتاهى در بارۀ محتواى فصل‌هاى آن: فصل يكم: شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به تبيين معانى «سنّت» و كاربردهاى اين واژه در احاديث اهل بيت عليهم السلام و بر نمودن نصوصى كه تأكيد دارند سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله مستند به وحى است و همۀ معارف مورد نياز جامعه، در قرآن كريم و سنّت نبوى وجود دارد. فصل دوم: حجّيت سنّت نبوى در اين فصل، آيات و رواياتى مطرح شده‌اند كه دلالت دارند بر وجوب تمسّك به سنّت، فضيلت عمل به سنّت، حرمت مخالفت با سنّت، همچنين آيات و رواياتى كه اطاعت از پيامبر صلى الله عليه و آله را اطاعت از خدا دانسته‌اند و حجّيت سنّت را اثبات مى‌كنند. فصل سوم: معيار شناخت سنّت نبوى اين فصل اختصاص دارد به اسنادى كه اثبات مى‌كنند براى دستيابى به سنّت اصيل نبوى، راهى جز مراجعه به خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله نيست؛ بر اين اساس، بهترين معيار براى شناخت سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله، رجوع به خاندان رسالت است؛ پايان‌بخش اين فصل، تحليلى است در بارۀ شيوۀ احراز سنّت. فصل چهارم: اهمّيت حديث‌شناسى، آشنايى با احاديث پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام، تنها راه دستيابى به سنّت نبوى است. ازاين رو، در اين فصل، بر تعليم و تعلّم حديث، آموختن حديث به فرزندان، مذاكرۀ حديث در جلسات عمومى و خصوصى و بركات آن و حفظ حديث و بركات آن، تأكيد شده و در پايان، چگونگى برخورد با اصناف مختلف حديث، تبيين مى‌شود و تحليلى در بارۀ همگانى كردن آشنايى با حديث، مطرح مى‌شود. فصل پنجم: نقل حديث، شامل گزارش‌هايى است در بارۀ ترغيب به نقل حديث، اقسام راويان ،فضيلت راويان متعهّد، ويژگى‌هاى لازم براى راوى ، آداب ايجابى و سلبى نقل حديث، مجاز بودن نقل معنا، مجاز بودن نقل سخن يك امام از امام ديگر و راه‌هاى تحمّل حديث. فصل ششم: كتابت حديث. فصل هفتم: فهم حديث، دربارۀ درايت و فهم حديث. فصل هشتم: ملاك‌هاى درستى احاديث براى راستى‌آزمايى احاديثى كه به اهل بيت عليهم السلام نسبت داده مى‌شوند. فصل نهم: عرضۀ حديث بهترين راه براى اطمينان يافتن از صحّت حديث، در صورت امكان، عرضه و ارائه آن به پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام يا اصحاب بزرگ و مورد اعتماد آن‌هاست. فصل دهم: اختلاف حديث در ميان احاديث، گاه به رواياتى برخورد مى‌كنيم كه ميان آن‌ها، اختلاف و تعارض وجود دارد. لذا بايد ديد علّت چيست؟ و در اين گونه موارد چه بايد كرد؟ فصل يازدهم: حديث‌سازى، شامل احاديثى است در بارۀ هشدار پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام نسبت به خطر احاديث ساختگى و پيش‌بينى پديد آمدن اين خطر فرهنگى در جهان اسلام. فصل دوازدهم: برخى احاديث ناب و برگزيده، احاديثى كه نقل آن‌ها مورد تأكيد قرار گرفته، مواعظ كوتاه و جوامع حكمت‌ها. فصل سيزدهم: محدّثان برجستۀ پيرو اهل بيت عليهم السلام، جايگاه آنان در نقل حديث و آثار حديثى آنان به اجمال معرفى مى‌شوند. فصل چهاردهم: محدّثان برجستۀ اهل سنّت. فصل پانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى پيرو اهل بيت عليهم السلام. فصل شانزدهم: مؤلفان برجستۀ منابع حديثى اهل سنّت.[۲]
ترجمه این اثر گرانقدر را حجت الاسلام مسعودی به‌عهده داشته کـه از پیـشکسوتان ترجمه آثار حدیثی و صاحب قـلمی سـاده و روان است و در انتقال معنا از زبان مبدأ به زبان مقصد، توانایی‌های خوبی دارد.[۳] در این ترجمه، کوشش اصلی، رعایت امانت در بازگردان متون مقدس، اعم از آیات نورانی قرآن و احادیث شریف اهل بیت(ع) و حفظ حد و مرز ترجمه در متون کهن بوده، هرچند در حد توان به زیبایی و روانی ترجمه نیز توجه شده است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
- درآمد و مقدمه مترجم.
- صالح‌آبادی، محمدحسین؛ «معرفی کتاب شناخت‌نامه حدیث»، مجله: علوم و معارف قرآن و حدیث، زمستان 1396، شماره 13، ص 69 تا 89.
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1695253