ترجمه موسوعة النحو و الصرف و الاعراب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۷: خط ۴۷:
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)‎‏]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]]

    نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۰

    ترجمه موسوعه النحو و الصرف و الاعراب
    ترجمه موسوعة النحو و الصرف و الاعراب
    پدیدآورانیعقوب، امیل (نويسنده) بستانی، قاسم (محقق)
    عنوان‌های دیگرموسوعه النحو و الصرف و الاعراب. فارسی
    ناشرالاعتصام
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1428ق
    چاپ2
    شابک-
    موضوعزبان عربی - اعراب - زبان عربی - صرف و نحو
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ی‎‏7‎‏ ‎‏م‎‏8041 6141 ‏PJ‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ترجمه موسوعة النحو و الصرف و الاعراب، نوشتۀ امیل بدیع یعقوب(متولد 1950م) و ترجمۀ قاسم بستانی و محمدرضا یوسفی است. این دائرة المعارف برای آسان‌سازی آموزش زبان عربی تألیف شده است.

    هدف این دائرة المعارف آسان‌سازی آموزش زبان عربی است تا دانشجویان این رشته به شناخت روان‌تری از دانش صرف و نحو در ادبیات عرب دست‌‌یازند و این لغت در چشمشان دشوار ننماید و به هراس و بیزاری از آن دچار نشوند. مؤلف از آوردن زندگی‌نامه بزرگان شاخص این دانش پرهیز کرده است و خواهندگان را به کتاب‌های اعلام سمت و سو داده است. [۱]

    مطالب طبق حروف تهجی از همزه آغاز و با یاء (یومئذ) خاتمه می‌یابد.

    شیوۀ وی در باب‌بندی کتاب این گونه است که:

    الف- هر واژه‌ای را هماهنگ با خوانش -و نه بر اساس ریشۀ- آن رتبه‌بندی کرده است؛ مانند واژه تضمین، که آن را بر حسب حروف متوالیش (ت، ض، م، ی، ن) فهرست نموده است.

    ب- همزه را بدون نگاه به پایۀ آن درج نموده و نیز الف مقصور و کشیده را یکسان انگاشته است. پ- واژه‌های مشدد را یک حرف به شمار آورده است. ت- تای کشیده و تای گرد را یکسان گرفته است. ج- چنانچه اصطلاح، مرکب اضافی و یا نعتی باشد، بر حسب نخستین واژه مرکب شده است؛ مانند اصطلاح اسم الصوت که پیش از اسماء اشاره و همچنین، واژه اسم که پیش از اسماء آمده‌اند.

    ج- واژه‌هایی را که در حروف مشترکند، برحسب اعرابشان با تقدم کسره، سپس ضمه، فتحه و ساکن رتبه‌بندی و درج کرده است. البته مولف همه مباحث صرف و نحو عربی را در این کتاب مطرح نکرده و در مورد برخی مسائل به تالیف دیگر خود ارجاع می‌دهد. [۲]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص 1
    2. ر.ک: همان، ص 2

    منابع مقاله

    1. مقدمه کتاب

    وابسته‌ها