شاذلی، ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|سرشناسی = | |سرشناسی = | ||
|نام کامل = ابوالحسن شاذلی | |نام کامل = ابوالحسن شاذلی | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر = | ||
|لقب | |لقب = | ||
|نسب | |نسب = | ||
|تخلص = | |تخلص = | ||
|نام پدر = عبدالله | |نام پدر = عبدالله | ||
|ولادت =519ق | |ولادت =519ق | ||
|محل تولد = منطقه غماره در نزدیکی سبته | |محل تولد = منطقه غماره در نزدیکی سبته | ||
|کشور تولد | |کشور تولد = شمال کشور مراکش | ||
|محل زندگی | |محل زندگی = {{پرچم مراکش}} مراکش | ||
|رحلت = 656ق | |رحلت = 656ق | ||
|شهادت = | |شهادت = | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|فرزندان = | |فرزندان = | ||
|خویشاوند سرشناس = | |خویشاوند سرشناس = | ||
|دین | |دین = اسلام | ||
|مذهب = اهل سنت | |مذهب = اهل سنت | ||
|پیشه = مؤسس فرقه شاذلیه | |پیشه = مؤسس فرقه شاذلیه | ||
|درجه علمی | |درجه علمی = | ||
|دانشگاه = | |دانشگاه = | ||
|علایق پژوهشی | |علایق پژوهشی = | ||
|کد پدیدآور | |کد پدیدآور = | ||
|منصب = | |منصب = | ||
|پس از = | |پس از = | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
|اجازه اجتهاد از = | |اجازه اجتهاد از = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|سبک نوشتاری | |سبک نوشتاری = | ||
|وبگاه رسمی | |وبگاه رسمی = | ||
|امضا = | |امضا = | ||
|کد مؤلف =AUTHORCODE16534AUTHORCODE | |کد مؤلف =AUTHORCODE16534AUTHORCODE | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۸
| شاذلی، ابوالحسن | |
|---|---|
 مرقد و بارگاه ابوالحسن شاذلی در حمیتره مصر | |
| نام کامل | ابوالحسن شاذلی |
| نام پدر | عبدالله |
| ولادت | 519ق |
| محل تولد | منطقه غماره در نزدیکی سبته، شمال کشور مراکش |
| محل زندگی |  مراکش |
| رحلت | 656ق |
| مدفن | حمیتره (صعید مصر) |
| دین | اسلام |
| مذهب | اهل سنت |
| پیشه | مؤسس فرقه شاذلیه |
ابوالحسن علی بن عبدالله بن عبدالجبار شاذلی مغربی (519-656ق)، زاهدی نابینا، قطب اول و مؤسس فرقه شاذلیه اهل تصوف است.
ولادت
او در سال 519ق در منطقه غماره در نزدیکی سبته در شمال کشور مراکش به دنیا آمد. نسب او با چندین واسطه به امام حسن مجتبی برمی‌گردد.
تحصیلات
پس از آنکه به سن رشد رسید، به منطقه شاذله در کشور تونس رفت و سالیان زیادی در آنجا مشغول تحصیل و تعلیم و تهذیب نفس گردید و بر این اساس، به «شاذلی» معروف شد.
وی با اینکه نابینا بود، دروس اسلامی را تا مراحل عالی گذراند و چندین مرتبه به حج مشرف شد.
ابوالحسن شاذلی در منطقه شاذله، بسیار مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفت، به‌طوری‌که عرصه بر وی تنگ شد و تصمیم گرفت همراه با تعدادی از مریدانش شاذله را به قصد اسکندریه مصر ترک کند.
برخی بر این باورند که شاذلی از طرف دولت وقت به اسکندریه تبعید شده است. درهرصورت، وقتی وارد اسکندریه شد، مورد استقبال مردم قرار گرفت و به‌خاطر روحیه معنوی و اخلاقی‌اش هر روز به جمع مریدانش افزوده می‌شد. مردم با دیدن کرامات زیاد از شیخ، هر روز ارادتشان به او افزوده می‌شد و به‌مرور زمان صاحب طریق و خرقه گردید.
ابوالحسن شاذلی خرقه تصوف را از چند نفر دریافت کرده است، که یکی از آنان، شیخ ابوالفتح واسطی الرفاعی است. رفاعی از عبدالسلام بن مشیش الشریف الحسنی اجازه گرفته است. پس از کسب اجازه و تلبس به خرقه، شاذلی توانست با سیر و سلوک و تحمل ریاضت‌ها، خود صاحب خرقه و مؤسس طریقه جدیدی به نام طریقه شاذلیه شود.
سند طریقه شاذلیه از چند طریق به علی بن ابی‌طالب(ع) می‌رسد[۱].
وفات
شیخ شاذلی در سال 656ق در راه رفتن به حج، در صحراى عیذاب در مصر درگذشت و در نزدیکى همان وادى در حمیتره (صعید مصر) به خاک سپرده شد و قبر او زیارتگاه اهل طریقت شاذلیه گردید[۲].
پانویس
- ↑ ر.ک: شاهدی، سید محمد
- ↑ ر.ک: پایگاه اسلام کوئیست
منابع مقاله
- شاهدی، سید محمد، طریقه شاذلیه (فصل دهم کتاب تصوف در غرب آفریقا)، مؤسسه بین‌المللی چراغ فروزان هدایت اندیشه.
- پایگاه اسلام کوئیست.