کاتبی قزوینی، علی بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
    جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
     
    خط ۴۱: خط ۴۱:


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    از نخستین سال‌هاى زندگى وى اطلاعاتی در دست نیست . او را دبیران گفتند یعنی حکیم منطقی   
    از نخستین سال‌هاى زندگى وى اطلاعاتی در دست نیست. او را دبیران گفتند یعنی حکیم منطقی   


    == اساتید ==
    == اساتید ==

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۶

    کاتبی قزوینی، علی بن عمر
    نام کاتبی قزوینی، علی بن عمر
    نام‌های دیگر دب‍ی‍ران‌ ک‍ات‍ب‍ی‌ ق‍زوی‍ن‍ی

    ق‍زوی‍ن‍ی‌، ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ ع‍م‍ر

    ک‍ات‍ب‍ی‌، ن‍ج‍م‌ال‍دی‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ ب‍ن‌ ع‍م‍ر

    ک‍ات‍ب‍ی‌ ق‍زوی‍ن‍ی‌، اب‍وال‍ح‍س‍ن‌ ن‍ج‍م‌ال‍دی‍ن‌

    نام پدر عمر
    متولد 600ق
    محل تولد قزوین
    رحلت 675 ق
    اساتید
    برخی آثار تحریر القواعد المنطقیة
    کد مؤلف AUTHORCODE00758AUTHORCODE

    على بن عمر بن على شافعى (حدود 600-675ق)، ملقب به نجم‌الدین و مکنى به ابوالحسن و ابوالمعالى و معروف به دبیران و کاتبى قزوینى و موصوف به علامه از اکابر علما و حکما و دانشمندان رصد و ریاضیات شافعیه که به منطق و هندسه و فنون حکمت عارف و در آلات رصدیه ماهر و متبحر بود.

    ولادت

    از نخستین سال‌هاى زندگى وى اطلاعاتی در دست نیست. او را دبیران گفتند یعنی حکیم منطقی

    اساتید

    1. شمس‌الدین محمد سمرقندی
    2. اثیرالدین ابهری [۱]
    3. خواجه نصیرالدین طوسی

    شاگردان

    1. علامه حلی
    2. علامه قطب‌الدین شیرازی
    3. قوام‌الدین ابوعلى محمدیازرى حکیم است که در سال667 به مراغه رفت و در خدمت کاتبى منطق آموخت.

    فعالیتها

    تدریس

    ایشان به درخواست خواجه شمس‌الدین محمد جوینى وزیر، در مدرسه‌اى که خواجه ساخته بود به تدریس مشغول شد.

    کمک در ساخت رصدخانه مراغه

    همچنین در سال 657ق به حسب پیشنهاد خواجه نصیرالدین طوسى به امر هلاکوخان براى کمک و شرکت در عمل ساخت رصدخانه در مراغه احضار شده بود.[۲]

    فضایل

    کاتبى قزوینى، شافعى‌مذهب بوده است. علامه‌ى حلى درباره‌ى او مى‌نویسد: «از فاضلان عصر و از دانشمندترین آنها به منطق بوده و او را تصانیف زیادى است که من شرح کشف را پیش وى خواندم. اخلاق او نیکوست و مناظرات خوبى دارد و از دانشمندترین علماى شافعى است و در حکمت تبحر دارد».

    وفات

    او در رمضان سال 675ق؛ یعنى سه سال پس از مرگ خواجه نصیرالدین طوسى، وفات یافت. [۳]

    آثار

    1. رساله شمسیه؛
    2. حکمةالدین؛
    3. کتاب‌العین؛
    4. جامع الدقایق؛
    5. المنصص؛
    6. شرح کشف الأسرار عن غوامض الأفکار.

    پانویس


    منابع مقاله

    1. کتابخانه دیجیتال نور
    2. ر.ک: حسینی دشتی، سید مصطفی، دانستنیهای اسلامی، کتابخانه دیجیتالی تبیان
    3. پایگاه جامع تاریخ


    وابسته‌ها