ناجی، محمدیوسف: تفاوت میان نسخه‌ها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مهم تر' به 'مهم‌تر') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''محمد يوسف''' (زنده در 1127ق)، ملقب به ناجى، در اصفهان و در در روزگار سلطان حسین می‌زيسته است. متأسفانه در منابع موجود درباره وى و نيز اساتيد و شاگردان او مطلب چندانى يافت نشد. تنها شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] از وى با عنوان محمد يوسف گرجى ناجى نام برده است. | '''محمد يوسف''' (زنده در 1127ق)، ملقب به ناجى، در اصفهان و در در روزگار سلطان حسین می‌زيسته است. متأسفانه در منابع موجود درباره وى و نيز اساتيد و شاگردان او مطلب چندانى يافت نشد. تنها شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] از وى با عنوان محمد يوسف گرجى ناجى نام برده است. | ||
رساله در پادشاهی صفوی از آثار بجا مانده از از او است که در سال 1127ق یعنی هشت سال مانده به سقوط اصفهان توسط افغانها نوشته شده است، البته این رساله بی نام بوده و بعدها این نام را بر این رساله نهاده‌اند، موضوع اصلی آن، دفاع از سلطنت صفوی و تلاش برای توجیه لزوم اطاعت از حکومت صفوی به عنوان حکومتی شیعی و عادل است. یکی از | رساله در پادشاهی صفوی از آثار بجا مانده از از او است که در سال 1127ق یعنی هشت سال مانده به سقوط اصفهان توسط افغانها نوشته شده است، البته این رساله بی نام بوده و بعدها این نام را بر این رساله نهاده‌اند، موضوع اصلی آن، دفاع از سلطنت صفوی و تلاش برای توجیه لزوم اطاعت از حکومت صفوی به عنوان حکومتی شیعی و عادل است. یکی از مهم‌ترین نکات در این اثر، توجه به اندیشه‌های مهدویت گرایانه در سراسر آن است. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۹
| نام | ناجی، محمد یوسف |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | زنده در 1127ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | رساله در پادشاهی صفوی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00585AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، ناجی (ابهام زدایی) را ببینید.
 |
این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکی‌نور کمک کنید. |
محمد يوسف (زنده در 1127ق)، ملقب به ناجى، در اصفهان و در در روزگار سلطان حسین می‌زيسته است. متأسفانه در منابع موجود درباره وى و نيز اساتيد و شاگردان او مطلب چندانى يافت نشد. تنها شيخ آقا بزرگ تهرانى از وى با عنوان محمد يوسف گرجى ناجى نام برده است.
رساله در پادشاهی صفوی از آثار بجا مانده از از او است که در سال 1127ق یعنی هشت سال مانده به سقوط اصفهان توسط افغانها نوشته شده است، البته این رساله بی نام بوده و بعدها این نام را بر این رساله نهاده‌اند، موضوع اصلی آن، دفاع از سلطنت صفوی و تلاش برای توجیه لزوم اطاعت از حکومت صفوی به عنوان حکومتی شیعی و عادل است. یکی از مهم‌ترین نکات در این اثر، توجه به اندیشه‌های مهدویت گرایانه در سراسر آن است.
آثار
الاربعين و رساله‌اى در پادشاهى صفوى، به عنوان تأليفات وى ياد شده است.