زاد المسافرین «منهاج السالکین»: تفاوت میان نسخهها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زاد المسافرین (ابهام زدایی)' به 'زاد المسافرین (ابهامزدایی)') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|زاد المسافرین ( | {{کاربردهای دیگر|زاد المسافرین (ابهامزدایی)}} | ||
'''زاد المسافرین «منهاج السالکین»''' اثر [[میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی|میرزا ابوالقاسم بن عبدالنبی حسینی شریفی ذهبی]]، معروف به [[میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی|میرزا بابای شیرازی]] و متخلص به راز (متوفی 1286ق) است که دستور سیر و سلوک برای روندگان طریق الیالله بوده و عمل کردن به آن برای هر سالکی واجب است. | '''زاد المسافرین «منهاج السالکین»''' اثر [[میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی|میرزا ابوالقاسم بن عبدالنبی حسینی شریفی ذهبی]]، معروف به [[میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی|میرزا بابای شیرازی]] و متخلص به راز (متوفی 1286ق) است که دستور سیر و سلوک برای روندگان طریق الیالله بوده و عمل کردن به آن برای هر سالکی واجب است. |
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۲
زاد المسافرین «منهاج السالکین» | |
---|---|
پدیدآوران | میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی (نویسنده) محمودی، خیرالله (مترجم و شارح) |
ناشر | دریای نور |
مکان نشر | ایران - شیراز |
سال نشر | 1386ش. |
چاپ | چاپ یکم |
شابک | 978-964-9522-97-5 |
موضوع | عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م96 ز2 / 282/6 BP |
زاد المسافرین «منهاج السالکین» اثر میرزا ابوالقاسم بن عبدالنبی حسینی شریفی ذهبی، معروف به میرزا بابای شیرازی و متخلص به راز (متوفی 1286ق) است که دستور سیر و سلوک برای روندگان طریق الیالله بوده و عمل کردن به آن برای هر سالکی واجب است.
اصل کتاب به زبان عربی بوده که با ترجمه فارسی و شرح خیرالله محمودی منتشر شده است. در کتاب حاضر، متن کامل عربی، در ابتدا آورده شده و سپس، عبارتها به صورت مجزا ترجمه شده و نکات کلیدی و اصطلاحی آن با استناد به سخنان بزرگان اهل طریقت، شرح گردیده است[۱].
نویسنده این مجموعه را برای پاسخ به پرسش یا درخواست یکی از مریدان خود نوشته است. گویا درخواست مخاطب رساله، درباره اقسام سلوک بوده است، زیرا موضوع اصلی رساله، درباره انواع سلوک و شرایط آن میباشد[۲].
این رساله، در توضیح دو منهج است:
منهج اول (آفاقی): که در مراتب سلوک (عملی، عقلی، شرعی و ایمانی) سالک بحث میکند و چگونگی تخلیه و تجلیه و زدودن نفس از اخلاق پست نفسانی را شرح میدهد.
منهج دوم (انفسی): که در باره پاک کردن دل و تصفیه سر و باطن از ماسویالله بحث کرده و آن را «اعمال قلبیه» خوانده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.