بحرانی، ماجد بن هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
    جز (جایگزینی متن - 'بحرانی (ابهام زدایی)' به 'بحرانی (ابهام‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|بحرانی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|بحرانی (ابهام‌زدایی)}}
    '''جمال‌الدین ماجد بن هاشم بن علی حسینی''' (متوفی 1028ق)، مشهور به ابوعلى حسینى بحرانی، و سيد‌ ‎ماجد بحرانی، فرزند سيد‌ ‎هاشم بحرينى، يكى از علماى بزرگ اوايل قرن يازدهم هجرى است. وى، فقيهى محقق و دانشمندى فصيح و خوش‌بيان و شاعرى اديب بود و بيشتر سنوات عمرش در شيراز گذشت و سرانجام در كنار بارگاه شاه‌چراغ مدفون شد.
    '''جمال‌الدین ماجد بن هاشم بن علی حسینی''' (متوفی 1028ق)، مشهور به ابوعلى حسینى بحرانی، و سيد‌ ‎ماجد بحرانی، فرزند سيد‌ ‎هاشم بحرينى، يكى از علماى بزرگ اوايل قرن يازدهم هجرى است. وى، فقيهى محقق و دانشمندى فصيح و خوش‌بيان و شاعرى اديب بود و بيشتر سنوات عمرش در شيراز گذشت و سرانجام در كنار بارگاه شاه‌چراغ مدفون شد.



    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۳

    بحرانی، ماجد بن هاشم
    نام بحرانی، ماجد بن هاشم
    نام‎های دیگر
    نام پدر سيد‌ ‎هاشم بحرينى
    متولد
    محل تولد روستای جد حفص در منطقه بحرین
    رحلت شب ۲۱ رمضان ۱۰۲۸ق‌/ ۲۲ اوت ۱۶۱۹م 
    اساتید شيخ بهایى

    محمد بن احمد ابن خاتون

    برخی آثار الرسائل مع رسائل أخر
    کد مؤلف AUTHORCODE12110AUTHORCODE

    جمال‌الدین ماجد بن هاشم بن علی حسینی (متوفی 1028ق)، مشهور به ابوعلى حسینى بحرانی، و سيد‌ ‎ماجد بحرانی، فرزند سيد‌ ‎هاشم بحرينى، يكى از علماى بزرگ اوايل قرن يازدهم هجرى است. وى، فقيهى محقق و دانشمندى فصيح و خوش‌بيان و شاعرى اديب بود و بيشتر سنوات عمرش در شيراز گذشت و سرانجام در كنار بارگاه شاه‌چراغ مدفون شد.

    ولادت

    او در روستای در جدِّ حَفص بحرین به دنیا آمد و در کودکی یک چشم خود را از دست داد.

    تحصیلات

     او در بحرین به تحصیل علوم دینی پرداخت‌ و در تحصیل چنان کوششی از خود نشان داد که برخی از منابع او را در مذاهب مختلف فقهی مجتهد دانسته‌اند.

    سيد، از معاصرين شيخ بهایى بود و از او استفاده نموده و اجازه روايت داشت. از دیگر استادان او می‌توان به محمد بن احمد ابن خاتون (متوفی ۱۰۳۸ق‌/۱۶۲۹م‌) اشاره کرد.

    سيد‌ ‎على خان مدنى، در سلافه مى‌نويسد: سيد‌ ‎ماجد، بزرگ‌تر و عالى‌مقام‌تر از آن است كه نيازمند به توصيف باشد. درياها از توصيف و تمجيد او شرمنده‌اند. سيد، دانشمند پاک‌طينتى است كه هميشه آرامش و وقار را توأم با علم و ادب دارا بود.

    صاحب روضات مى‌نويسد: اين بزرگوار، سيدى محقق و مدقق و سراينده‌اى اديب بود. در تأليف سليقه‌اى ارزنده و بى‌مانند، مخصوص به خود داشت؛ گفتار عالمانه خود را در كمال فصاحت و بلاغت و بادقت نظر ايراد مى‌نمود. او، به هنگام خطبه‌سرايى در آغاز نماز جمعه بر اثر شيوايى و فصاحتى كه داشت، براى شنيدن آن گوش‌ها از هم سبقت مى‌گرفتند و مجذوب او مى‌شدند.

    سيد، از اساتيد ملا محسن فيض كاشانى بود و مرحوم فيض در آغاز كتاب وافى به ذكر استاد و اوصاف وى اشاره نموده است.

    مناصب

    بحرانی مدتی امامت جمعه بحرین را عهده‌دار شد و به علاوه متولی منصب قضاوت آنجا گردید.

    او سپس راهی شیراز شد و آن شهر را که تا آن زمان کمتر مورد توجه طلاب علوم دینی بود، حوزه درس و بحث خویش قرار داد و به عنوان شیخ‌الاسلام شیراز شناخته شد.

    وفات

    بحرانی در شب ۲۱ رمضان ۱۰۲۸ق‌/ ۲۲ اوت ۱۶۱۹م درگذشت و در جوار امام‌زاده شاه ‌چراغ شيراز به خاک سپرده شد.

    آثار

    سلاسل حديد، رساله يوسفيه، وجيزه بديعيه، حاشيه شرايع، حاشيه اثنی‌عشر يه، حواشى او بر معالم و تهذيب شيخ و رساله در مقدمه واجب.


    وابسته‌ها