شرح زیارت جامعه کبیره: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:آداب و رسوم]] | |||
[[رده: مباحث خاص آداب و رسوم]] | |||
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | |||
[[رده:مقالات آبان 01 گرنه زاده]] | [[رده:مقالات آبان 01 گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]] | ||
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۵
| شرح زیارت جامعه کبیره | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نقوی قائنی، محمدتقی (نويسنده) علی بن محمد(ع)، امام دهم (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | زیارت جامعه کبیره. شرح ** زیارتنامه جامعه کبیره. فارسی - عربی. شرح |
| ناشر | قائن |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1390ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-8981-13-1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن7ش4 271/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح زیارت جامعه کبیره نوشته محمد تقی نقوی(متوفای 1398ش)است. شرحی به زبان فارسی بر زیارت جامعه کبیره است.
این زیارت که به املاء حضرت امام هادی(ع) است یکی از مهمترین زیارات از حیث بلاغت، فصاحت و اشتمال بر معانی بلند و مضامین عالیه است. [۱]اهمیت این زیارتنامه موجب شده تا شروح متعددی بر آن نگاشته شود. [۲]
در این شرح نخست به ریشه‌یابی لغات زیارتنامه پرداخته شده و سپس با ادله نقلی و عقلی کلمات امام (ع) شرح داده شده است که می‌توان تجزیه و تحلیل لغات این زیارتنامه را از ویژگی‌های خاص شرح دانست. عبارات و جملات زیارتنامه با استناد به آیات قرآن، احادیث و استدلال‌های علمی و فلسفی شرح داده شده و برای جذابیت بیشتر از اشعار شعرای بزرگ پارسی و عرب نیز استفاده شده که جمیع این عوامل شرحی نسبتا جامع و جالب را در دسترس علاقه‌مندان قرار داده است. [۳]
نویسنده پیش از پرداختن به شرح زیارتنامه مطالبی را به عنوان تذکر برای مخاطبان در ضمن فصولی بیان کرده است. [۴] بخش اول مربوط به معنای زیارت و مشروعیت آن از نظر عقل است. [۵] بخش دوم در شرایط زیارت و رعایت شرایط آن است که به پنج شرط اشاره شده است. [۶] در بخش سوم وجه تسمیه زیارتنامه ذکر شده است.[۷] بخش چهارم به سندشناسی زیارتنامه اختصاص یافته [۸] و در بخش پنجم از شروحی که بر آن نوشته شده سخن رفته است. [۹]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.