شرح صمدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه و متن کتاب.
    # مقدمه و متن کتاب.
    # بی‌نام، «الفوائد الصمدية»، برگرفته از دانشنامه تخصصی کتاب‌شناسی و زندگی‌نامه ویکی‌نور، به آدرس:
    # بی‌نام، «[[الفوائد الصمدية]]»
    https://wikinoor.ir/
     


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)‎‏]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]]
    [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۲

    شرح صمدیه
    شرح صمدیه
    پدیدآورانابو مهدی (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرالصمدیه فی النحو. شرح
    ناشرجامعه مدرسین حوزه علمیه قم. دفتر انتشارات اسلامی
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1388ش
    چاپ11
    شابک978-964-470-181-8
    موضوعزبان عربی - نحو - شیخ بهایی، محمد بن حسین، 953 - 1031ق. الصمدیه فی النحو - نقد و تفسیر
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏ ‎‏ص‎‏8022 6151 ‏PJ‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرح صمدیه، اثر ابومهدی (معاصر)، شرحی است به زبان فارسی بر کتاب «الفوائد الصمدية» محمد بن حسین بن عبدالصمد عاملی، معروف به شیخ بهایی (متوفی 1030ق).

    شیخ بهایى «الفوائد الصمدية» را به برادر کوچکش، عبدالصمد دیکته کرده و سپس در اختیار اهل فضل قرار داده است. این اثر، جزو کتب درسى در مرحله متوسط علم نحو در حوزه‌هاى علمیه است. شیخ بهایى با نگارش این کتاب، نزدیک به پنج قرن است که نام خود را در قالب اصلى‌ترین کتاب‌هاى دینى، در راستاى آشنایى با علوم اسلامى، یعنى جامع المقدمات حفظ کرده است. این اثر با حجم بسیار کم، حاوى یک دوره کامل نحو است که در کمال ایجاز و اختصار و در کمال فصاحت و بلاغت مى‌باشد و به‌یقین مى‌توان گفت که در عبارات آن اعجازى به‌کار رفته است و به گفته نویسنده، در آن در و گوهرهاى گران‌بهایى است که جز اهل فن و ادب کسى به حقیقت آن‌ها پى ‌نخواهد برد[۱]. این ویژگی‌ها باعث شده است تا شروح فراوانی بر این اثر نوشته شود که شرح حاضر، از جمله آنها می‌باشد.

    در مقدمه کوتاهی که ناشر[۲] و شارح در ابتدای کتاب افزوده‌اند، متأسفانه مطلبی پیرامون چگونگی روش شرح و منابع مورد استفاده شارح، مطرح نشده است[۳].

    از جمله ویژگی‌های این شرح، آن است که متن کامل صمدیه، به‌صورت اعراب‌گذرای‌شده، در اختیار خواننده، قرار گرفته است[۴].

    روش شرح بدین صورت است که ابتدا متن کامل صمدیه ذکر گردیده و سپس، به ترجمه تحت‌اللفظی آن پرداخته شده است و در ادامه، شرح و توضیح مطالب، آورده شده است[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: بی‌نام
    2. ر.ک: مقدمه ناشر، ص3
    3. ر.ک: مقدمه شارح، ص4
    4. ر.ک: متن کتاب، ص5
    5. ر.ک: همان، ص5-‌6

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. بی‌نام، «الفوائد الصمدية»


    وابسته‌ها