عرفان اسلامی (منصوری لاریجانی): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مقالات مهر 01 هاشمی]] | [[رده:مقالات مهر 01 هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | [[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] |
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۳
عرفان اسلامی(منصوری لاریجانی، اسماعیل) | |
---|---|
پدیدآوران | منصوری لاریجانی، اسماعیل (نويسنده) |
ناشر | سازمان تبليغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بين الملل |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1388ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-304-325-4 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م8 ع36 286 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
عرفان اسلامی، نوشته اسماعیل منصوری لاریجانی (1337ش) است. این کتاب برای آشنایی کوتاه با منابع، اصول و اصطلاحهای رسمی عرفان اسلامی تألیف شده است. نویسنده، عرفان اسلامی را از عرفانهای دیگر تمیز داده و ریشه عرفان اسلامی را در آیات قرآن کریم و سیره معصومین(ع) جستجو میکند[۱].
نخستین بحث، ویژه تاریخچهای از سیر عرفان اسلامی، مختصات دورههای مختلف، عرفانهای برجسته و آثار ماندگار آنهاست که خواننده را با فراز و فرود عرفان اسلامی و نحوه تطور و تکامل آن آشنا میکند[۲].
نویسنده ارکان عرفان اسلامی را در سه گفتار موضوع، مسائل و مبادی آن توضیح داده است تا فهم مطالب عرفانی در ذهن خواننده شکلبندی شود[۳]. سپس روش شناخت در عرفان اسلامی را - که روش شهودی است - بههمراه دیدگاه برخی از بزرگان حکمت و عرفان بررسی میکند و قرآن و سیره معصومان را سرچشمه این معرفت میداند[۴].
مصنف، در ادامه به بحث وجود و وحدت وجود - که جوهر عرفان اسلامی است - پرداخته است. وی فهم دقیق آن را مشکلگشای بسیاری از مسائل فلسفی و عرفانی میداند[۵]. سپس مراتب وجود و پیدایش حضرات و عوالم را بیان کرده و درباره لطایف رقیق عرفانی در خصوص علم الهی و کیفیت تعیّن و پیدایش عالم اعیان ثابته بحث میکند[۶].
بحث دیگر، درباره جایگاه وحی، نبوت و ولایت در عرفان اسلامی است که در میان آنها، بحث خاتم ولایت و کیفیت سیر آن در امامت شیعه ویژگی خاصی دارد[۷].
وی سرانجام هستی را در حکمت معاد جستجو میکند و بحثی نیز درباره معاد جسمانی از نگاه قرآن کریم و عرفان دارد[۸].
او عرفان عملی و طی مقامها و منزلهای عرفانی را برای رسیدن به شناخت حقیقی توضیح میدهد؛ شناخت مقامات، انتخاب راهنما و خواستن سالک را مقدمه این راه برمیشمرد و کیفیت سیر و سلوک را بر اساس کتاب «منازل السائرين» خواجه عبدالله انصاری پیش میبرد[۹].
کتاب با نگاهی به فرقهها و نحلههای عرفاننما پایان مییابد. آنها فرقههایی شمرده میشوند که ریشه در ادیان آسمانی ندارند و از گذشتههای دور تا سده بیستم میلادی و اکنون در جهان وجود داشته و دارند[۱۰].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.