العروض و القوافي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    #مقدمه و متن کتاب.  
    #مقدمه و متن کتاب.  
    #امیدوار، احمد؛ «تأثیر ایرانیان در پیدایش علم عروض عربی»، مطالعات زبانی بلاغی، بهار و تابستان 1393، شماره 9، ص 29 تا 50.
    #[[:noormags:1118385|امیدوار، احمد؛ «تأثیر ایرانیان در پیدایش علم عروض عربی»، مطالعات زبانی بلاغی، بهار و تابستان 1393، شماره 9، ص 29 تا 50]].
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1118385
     


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات عربی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]

    نسخهٔ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۳۱

    العروض و القوافي
    العروض و القوافي
    پدیدآوراناب‍ن‌ م‍ق‍ری‌، اس‍م‍اع‍ی‍ل‌ ب‍ن‌ اب‍ی‌ ب‍ک‍ر (نويسنده) مبارکی، یحیی بن علی (محقق)
    ناشردار النشر للجامعات
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1430ق - 2009م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    العروض و القوافی تألیف ادیب و شاعر یمنی ابومحمد اسماعیل بن ابی بکر مقری معروف به ابن مقری (837-754ق)، بخشی از کتاب «البدیع» خود اوست که به بررسی علم عروض و قوافی در شعر عربی پرداخته است. شرح و تعلیقات کتاب به قلم یحیی بن علی یحیی المبارکی است.

    کتاب حاضر بخشی از کتاب «البدیع» موسوم به «الشرف الوافی فی علم الفقه و التاریخ و النحو و العروض و القوافی» است. نویسنده این کتاب را با هدف توسعه این علم نوشته است. از دیگر ویژگی‌های این اثر است: سهولت تبویب، نگارش خوب، اختصار در عبارت، توسعه علم، اختصار در بسیاری از مسائل، ابهام در بسیاری از مسائل که نیاز به شرح و مثال‌های بیشتر دارد تا مقصود نویسنده فهم شود.[۱] محقق کتاب نیز با تحریر ابواب و فصول و ارائه آن در 158 بند، و همچنین با ذکر مثال‌های بیشتر و توضیح پیچیدگی‌های بعضی مسائل و رفع ابهام بعضی قضایا زمینه استفاده آسان‌تر محققین را فراهم آورده است.[۲]

    این کتاب به دستور ملک اشرف اسماعیل بن عباس بن علی (متوفی 803ق) که یکی از ملوک بنی رسول یمن بوده گردآوری و تألیف شده است.[۳] موضوع آن عروض و قوافی در شعر عربی و بنیانگذار علم عروض خلیل بن احمد فراهیدی است.[۴]

    اولین مبحث کتاب عروض است. عروض، علمی است که به بررسی اوزان معتبر شعر می‌پردازد یا به سخن دیگر علم عروض، ترازویی است که اشعار موزون و خارج از وزن را شناسایی می‌کند؛ مانند علم نحو که معیار بررسی کلام صحیح از غلط است.[۵] بحث عروض با ذکر بحر طویل به عنوان اولین بحر آغاز شده است که مبتنی بر چهار «فعولن مفاعیلن» است.[۶] پس از آن انواع ضروب، زحافات و علل و تغییراتی که به موازین بحری ملحق می‌شود مطرح شده است.

    از صفحه 65 کتاب، مبحث «قوافی» با عبارت «فینبغی للناظر فی علم القوافی ان یعرف المقید و المطلق» [۷] آغاز و با اشاره به ایطاء و تضمین به عنوان دو عیب و اشکال در مبحث قوافی به پایان برده است.[۸]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص3
    2. ر.ک: همان، ص4
    3. ر.ک: همان، ص6-5
    4. ر.ک: همان، پاورقی، ص7
    5. ر.ک: امیدوار، احمد؛ ص29
    6. ر.ک: متن کتاب، ص8 و 12و 13
    7. ر.ک: همان، ص65 و 67
    8. ر.ک: همان، ص110

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. امیدوار، احمد؛ «تأثیر ایرانیان در پیدایش علم عروض عربی»، مطالعات زبانی بلاغی، بهار و تابستان 1393، شماره 9، ص 29 تا 50.


    وابسته‌ها