مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
'''مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء'''، نوشتۀ [[ربیعی، حامد صالح خلف|حامد صالح خلف ربیعی]] است که با این تألیف می‌خواهد مهم‌ترین مقیاس های بلاغی را که در میان دو طبقه از عالمان و ادیبان مطرح است، نشان دهد. همچنین، اصولی را اثبات کرده و وجه موافقت‌ها و مخالفت‌هایی را که مفاهیم در نگاه عالمان و ادیبان دارند، بیان کند و در آخر، ردیه‌ای بر کسانی بنویسد که برای بلاغت عربی در زندگی ادبی و فکری امروزه اهمیتی قائل نیستند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 11</ref> | '''مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء'''، نوشتۀ [[ربیعی، حامد صالح خلف|حامد صالح خلف ربیعی]] است که با این تألیف می‌خواهد مهم‌ترین مقیاس های بلاغی را که در میان دو طبقه از عالمان و ادیبان مطرح است، نشان دهد. همچنین، اصولی را اثبات کرده و وجه موافقت‌ها و مخالفت‌هایی را که مفاهیم در نگاه عالمان و ادیبان دارند، بیان کند و در آخر، ردیه‌ای بر کسانی بنویسد که برای بلاغت عربی در زندگی ادبی و فکری امروزه اهمیتی قائل نیستند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 11</ref> | ||
مصنف در مقدمه | مصنف در مقدمه از معنای قیاس پرده برداشته است؛ مقیاس را در حوزۀ علم، قاعده نامیده که شایع است و تغییرپذیر نیست و آن را در میدان فن به ضابطه تعبیر کرده است که عنصر ذوقی در آن وجود دارد. نسبی است و از عصری به عصر دیگر تغییر می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 22</ref> او همچنین مرزهای عرصه بلاغت و کارکردش را در ادبیات و نیازمندی این دانش را به مقیاس توضیح داده است.<ref>ر.ک: همان، ص 42</ref> | ||
کتاب در دو باب و چندین فصل صورت‌بندی شده است؛ باب اول دربردارندۀ بارزترین مقیاسهای دانش بلاغت در نزد ادیبان است که هریک از این مقیاس‌ها را برای مرزبندی نکته‌های ظریف و فنی برای عناصر ادبی به کار می‌برند؛ مقیاسهای ابداع فنی، بنای ترکیب‌ها و ریخت کلماتی که معنای لطیف ادبی را به مخاطب می‌رساند، مباحث این باب را شکل می‌دهند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 63-411</ref>مصنف در باب دوم به مقیاسهای دانش بلاغت نزد علما می‌پردازد و مقیاسهای علمی فصاحت را در دانش‌های معانی، بیان و بدیع بررسی کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص 704-411</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | ||
[[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] | [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] | ||
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۸
| مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ربیعی، حامد صالح خلف (نويسنده) |
| ناشر | کتاب فروشی اشراقی |
| مکان نشر | عربستان - مکه مکرمه |
| سال نشر | 1416ق - 1996م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 9960-03-093-8 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ر۲م۷ 6161 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مقاييس البلاغة بين الأدباء و العلماء، نوشتۀ حامد صالح خلف ربیعی است که با این تألیف می‌خواهد مهم‌ترین مقیاس های بلاغی را که در میان دو طبقه از عالمان و ادیبان مطرح است، نشان دهد. همچنین، اصولی را اثبات کرده و وجه موافقت‌ها و مخالفت‌هایی را که مفاهیم در نگاه عالمان و ادیبان دارند، بیان کند و در آخر، ردیه‌ای بر کسانی بنویسد که برای بلاغت عربی در زندگی ادبی و فکری امروزه اهمیتی قائل نیستند.[۱]
مصنف در مقدمه از معنای قیاس پرده برداشته است؛ مقیاس را در حوزۀ علم، قاعده نامیده که شایع است و تغییرپذیر نیست و آن را در میدان فن به ضابطه تعبیر کرده است که عنصر ذوقی در آن وجود دارد. نسبی است و از عصری به عصر دیگر تغییر می‌کند.[۲] او همچنین مرزهای عرصه بلاغت و کارکردش را در ادبیات و نیازمندی این دانش را به مقیاس توضیح داده است.[۳]
کتاب در دو باب و چندین فصل صورت‌بندی شده است؛ باب اول دربردارندۀ بارزترین مقیاسهای دانش بلاغت در نزد ادیبان است که هریک از این مقیاس‌ها را برای مرزبندی نکته‌های ظریف و فنی برای عناصر ادبی به کار می‌برند؛ مقیاسهای ابداع فنی، بنای ترکیب‌ها و ریخت کلماتی که معنای لطیف ادبی را به مخاطب می‌رساند، مباحث این باب را شکل می‌دهند.[۴]مصنف در باب دوم به مقیاسهای دانش بلاغت نزد علما می‌پردازد و مقیاسهای علمی فصاحت را در دانش‌های معانی، بیان و بدیع بررسی کرده است.[۵]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.