في علم العروض: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
نویسنده کتاب را بر دو بخش نقد و پیشنهاد تقسیم شده است. | نویسنده کتاب را بر دو بخش نقد و پیشنهاد تقسیم شده است. | ||
در بخش نقد، پیچیدگی‌هایی را که در روش سنتی وجود دارد را متذکر می‌شود و اشاره میکند که چه چیزی می تواند راه حل این مشکل بوده باشد. | در بخش نقد، | ||
در این کتاب نقدی بر روش عروض قدیم ارائه کرده است که در آن خلیل بن احمد فراهیدی( 75-100ق) بر روش ریاضی خود در هنگام نگارش کتاب «العین» آن را بکار برده است. وقتی که با استنباط عقلی تمام تفعیلاتی را که ممکن است بیت شعر عربی از آنها تشکیل شده باشد را برشمرد. سپس آنها را در گروه‌هایی طبقه‌بندی می‌کرد که آنها را دوائر می نامید. سپس آنها را مرتب کرد به تفعیله مهمله، تفعیله مستعمله، بحرهای مهمله و بحرهای مستعمله. سپس بحرهای مستعمل را که شواهدی از اشعار عرب دارند، را بر اساس روش ریاضی بر اساس واحدهای مجرد، درهم آمیخته، بسیط، مرکبه ...طبقه بندی کرد. | |||
پیچیدگی‌هایی را که در روش سنتی وجود دارد را متذکر می‌شود و اشاره میکند که چه چیزی می تواند راه حل این مشکل بوده باشد. | |||
در بحش پیشنهادات، نویسنده رویکردی کامل به علم عروض داشته است همانند نتایجی که در بخش نقد به آن رسیده است. | در بحش پیشنهادات، نویسنده رویکردی کامل به علم عروض داشته است همانند نتایجی که در بخش نقد به آن رسیده است. | ||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۵۸
| في علم العروض | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فضلی، عبدالهادی (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | نقد و إقتراح |
| سال نشر | 1399ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
في علم العروض تألیف عبدالهادی فضلی (۱۳۱۴ - ۱۳۹۲ش)، عالم شیعی، از اهالی بصره، کتابی انتقادی به علم عروض و بیان پیشنهاداتی در تقویت این علم
نویسنده کتاب را بر دو بخش نقد و پیشنهاد تقسیم شده است.
در بخش نقد،
در این کتاب نقدی بر روش عروض قدیم ارائه کرده است که در آن خلیل بن احمد فراهیدی( 75-100ق) بر روش ریاضی خود در هنگام نگارش کتاب «العین» آن را بکار برده است. وقتی که با استنباط عقلی تمام تفعیلاتی را که ممکن است بیت شعر عربی از آنها تشکیل شده باشد را برشمرد. سپس آنها را در گروه‌هایی طبقه‌بندی می‌کرد که آنها را دوائر می نامید. سپس آنها را مرتب کرد به تفعیله مهمله، تفعیله مستعمله، بحرهای مهمله و بحرهای مستعمله. سپس بحرهای مستعمل را که شواهدی از اشعار عرب دارند، را بر اساس روش ریاضی بر اساس واحدهای مجرد، درهم آمیخته، بسیط، مرکبه ...طبقه بندی کرد.
پیچیدگی‌هایی را که در روش سنتی وجود دارد را متذکر می‌شود و اشاره میکند که چه چیزی می تواند راه حل این مشکل بوده باشد.
در بحش پیشنهادات، نویسنده رویکردی کامل به علم عروض داشته است همانند نتایجی که در بخش نقد به آن رسیده است.
هدف از این کتاب تسهیل موضوع عروض است و سعی شده با استفاده از این پیشنهادات سازنده سطح این علم را بالا برده و اشتباهات آن را اصلاح نماید.