التصوف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | '''التصوف'''، نوشته اسلام‌شناس فرانسوی لویس (یا لویی) ماسینیون (درگذشته 1962م) و مصطفی عبدالرزاق (متولد 1885م) است که توسط ابراهیم زکی خورشید، عبدالحمید یونس و حسن عثمان به عربی ترجمه شده است. این کتاب در حقیقت دو نوشته جداگانه با عنوان «التصوف» به قلم ماسینیون و عبدالرزاق است. | ||
در ابتدای این کتاب، شرح حال نویسندگان آن به‌تفصیل به قلم ابراهیم خورشید نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص24-8</ref>. | |||
ماسینیون کتابش را با توضیح ریشه کلمه تصوف آغاز کرده است. تصوف مصدر فعل خماسی ساخته‌شده از «صوف» برای دلالت بر پوشیدن پشمینه است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25</ref>. ذکر جایگاه صوفیه در جامعه اسلامی و نیز تطورات تاریخ صوفیه از دیگر مباحث این کتاب است. مخالفت امامیه اثناعشریه و انکار تمایل به تصوف از نکاتی است که نویسنده به آن اشاره کرده است؛ چراکه تصوف گونه‌ای از زندگی در عزلت و خانقاه بدون توسل به ائمه اثنا‌عشر را ترویج می‌داد<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>. | |||
عبدالرزاق نیز در کتابش ابتدا ریشه کلمه صوفی و سپس اصول تصوف را توضیح داده است. ارتباط ولایت با تصوف و کرامات اولیا از دیگر مباحث این کتاب است. نویسنده سه اختلاف برای کرامت و معجزه ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص88-87</ref>. ارتباط زنان با تصوف اسلامی از دیگر موضوعاتی است که عبدالرزاق به آن پرداخته است. امکان ولایت و صدور کرامت و عرفان برای زنان مورد اتفاق صوفیه است، اما امکان نبوت زنان موضوعی اختلافی است<ref>ر.ک: همان، ص103</ref>. اگرچه در موضوع تصوف تألیفاتی برای زنان ذکر نشده، اما از دیدگاه نویسنده برخی چون رابعه عدویه بصری به مقام امامت رسیده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص113</ref>. رابعه بدون ترس با استناد به قرآن کلمه حب را در معنای عشق الهی به‌کار برد<ref>ر.ک: همان، ص114</ref>. عبدالرزاق فراوان در کتابش به آثار ماسینیون استناد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص113 و 118 و 119</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات مرداد 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | |||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۲
| التصوف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ماسینیون، لویی (نويسنده)
عبدالرزاق، مصطفی (نويسنده) خورشید، ابراهیم زکی (مترجم) یونس، عبدالحمید (مترجم) عثمان، حسن (مترجم) |
| ناشر | دار الکتاب اللبناني ** مکتبة المدرسة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1984م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | تصوف |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 6ت2م 288 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التصوف، نوشته اسلام‌شناس فرانسوی لویس (یا لویی) ماسینیون (درگذشته 1962م) و مصطفی عبدالرزاق (متولد 1885م) است که توسط ابراهیم زکی خورشید، عبدالحمید یونس و حسن عثمان به عربی ترجمه شده است. این کتاب در حقیقت دو نوشته جداگانه با عنوان «التصوف» به قلم ماسینیون و عبدالرزاق است.
در ابتدای این کتاب، شرح حال نویسندگان آن به‌تفصیل به قلم ابراهیم خورشید نوشته شده است[۱]. ماسینیون کتابش را با توضیح ریشه کلمه تصوف آغاز کرده است. تصوف مصدر فعل خماسی ساخته‌شده از «صوف» برای دلالت بر پوشیدن پشمینه است[۲]. ذکر جایگاه صوفیه در جامعه اسلامی و نیز تطورات تاریخ صوفیه از دیگر مباحث این کتاب است. مخالفت امامیه اثناعشریه و انکار تمایل به تصوف از نکاتی است که نویسنده به آن اشاره کرده است؛ چراکه تصوف گونه‌ای از زندگی در عزلت و خانقاه بدون توسل به ائمه اثنا‌عشر را ترویج می‌داد[۳].
عبدالرزاق نیز در کتابش ابتدا ریشه کلمه صوفی و سپس اصول تصوف را توضیح داده است. ارتباط ولایت با تصوف و کرامات اولیا از دیگر مباحث این کتاب است. نویسنده سه اختلاف برای کرامت و معجزه ذکر کرده است[۴]. ارتباط زنان با تصوف اسلامی از دیگر موضوعاتی است که عبدالرزاق به آن پرداخته است. امکان ولایت و صدور کرامت و عرفان برای زنان مورد اتفاق صوفیه است، اما امکان نبوت زنان موضوعی اختلافی است[۵]. اگرچه در موضوع تصوف تألیفاتی برای زنان ذکر نشده، اما از دیدگاه نویسنده برخی چون رابعه عدویه بصری به مقام امامت رسیده‌اند[۶]. رابعه بدون ترس با استناد به قرآن کلمه حب را در معنای عشق الهی به‌کار برد[۷]. عبدالرزاق فراوان در کتابش به آثار ماسینیون استناد کرده است[۸].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.