۱۱۱٬۴۸۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
محقق در ابتدای مقدمهاش بر کتاب متذکر میشود که به ترجمهای از نویسنده دست نیافته و با اینکه این کتاب یک کتاب رجالی است از داخل خود این کتاب نیز مطالب زیادی درباره وی نتوانسته به دست بیاورد. سپس [[رجایی، سید مهدی|سید مهدی رجایی]] سعی کرده نکاتی را از متن درباره نویسنده استخراج کند که در صفحات 3 تا 6 مقدمه، بیان شده است. | محقق در ابتدای مقدمهاش بر کتاب متذکر میشود که به ترجمهای از نویسنده دست نیافته و با اینکه این کتاب یک کتاب رجالی است از داخل خود این کتاب نیز مطالب زیادی درباره وی نتوانسته به دست بیاورد. سپس [[رجایی، سید مهدی|سید مهدی رجایی]] سعی کرده نکاتی را از متن درباره نویسنده استخراج کند که در صفحات 3 تا 6 مقدمه، بیان شده است. | ||
ملا جعفر، مقدمه کتابش را با کلماتی مسجّع آغاز میکند و سپس با همان نثر مسجع در توضیح این اثر مینویسد: این صفحاتی که محتوی مطالب رجالی است در همنشینی با مصطلحات فاضل قابل، [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|ملا محسن فیض کاشانی]] در اسانید کتاب «[[وافی، مبانی و روشهای فقه الحديثی در آن|وافی]]» ایشان است (که احادیث کتب اربعه را جمع کرده و مشکلات احادیث آنها را شرح کرده است) و چقدر خوب این کتاب را نگاشته است. ازآنجاکه جدولی که پسر ایشان، در این کتاب ایجاد کرده، نزد ما ناقص است و درباره برخی از رجال و احوال آنان اهمال کرده و ازاینرو دستیابی به مطالب درباره این افراد برای برخی از خوانندگان این اثر، دشوار میشد، من قصد تکمیل آن را کردم و شروع به این امر نمودم و برخی فواید مهم از احوال رجال و شأن آنان و اصطلاحات ارباب رجال که جایش در آن کتاب کم بود را به آن افزودم و در این راستا از راهنماییهای استاد بزرگم [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه سید محمدمهدی بحرالعلوم]] بهره بردم. همچنین قبل از جداول، اصطلاحات مهم دیگری را که به آن نیاز بود در کتاب افزودم. من این امر را به درخواست برخی از دوستان انجام دادم. این جدولها را بر 8 قسم قرار دادم. شمارهها و الفاظ این جداول با رنگ قرمز و مشکی نوشته شده است؛ رنگ مشکی متعلق به عبارات مصنف (فیض کاشانی) است که در آن به ذکر راویان اخبار و ترجمه افراد پرداخته و غالب وزن مطالبش بر روی اصول اربعه است - که مشایخ ثلاث نگارندگانش هستند - و رنگ قرمز از نویسنده کتاب (ملا جعفر) است<ref>ر.ک: مقدمه | ملا جعفر، مقدمه کتابش را با کلماتی مسجّع آغاز میکند و سپس با همان نثر مسجع در توضیح این اثر مینویسد: این صفحاتی که محتوی مطالب رجالی است در همنشینی با مصطلحات فاضل قابل، [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|ملا محسن فیض کاشانی]] در اسانید کتاب «[[وافی، مبانی و روشهای فقه الحديثی در آن|وافی]]» ایشان است (که احادیث کتب اربعه را جمع کرده و مشکلات احادیث آنها را شرح کرده است) و چقدر خوب این کتاب را نگاشته است. ازآنجاکه جدولی که پسر ایشان، در این کتاب ایجاد کرده، نزد ما ناقص است و درباره برخی از رجال و احوال آنان اهمال کرده و ازاینرو دستیابی به مطالب درباره این افراد برای برخی از خوانندگان این اثر، دشوار میشد، من قصد تکمیل آن را کردم و شروع به این امر نمودم و برخی فواید مهم از احوال رجال و شأن آنان و اصطلاحات ارباب رجال که جایش در آن کتاب کم بود را به آن افزودم و در این راستا از راهنماییهای استاد بزرگم [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه سید محمدمهدی بحرالعلوم]] بهره بردم. همچنین قبل از جداول، اصطلاحات مهم دیگری را که به آن نیاز بود در کتاب افزودم. من این امر را به درخواست برخی از دوستان انجام دادم. این جدولها را بر 8 قسم قرار دادم. شمارهها و الفاظ این جداول با رنگ قرمز و مشکی نوشته شده است؛ رنگ مشکی متعلق به عبارات مصنف (فیض کاشانی) است که در آن به ذکر راویان اخبار و ترجمه افراد پرداخته و غالب وزن مطالبش بر روی اصول اربعه است - که مشایخ ثلاث نگارندگانش هستند - و رنگ قرمز از نویسنده کتاب (ملا جعفر) است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص11-13</ref>. | ||
در بخشی از مطالب کتاب که درباره سید ابوالمکارم بن زهره است میخوانیم: سید عزالدین ابوالمکارم حمزة بن علی بن زهره حسینی حلبی، فاضل عالم ثقه جلیلالقدری است که کتابهای فراوانی دارد و از جمله آنهاست: «مسألة في الرّدّ علی المنجّمين»، «مسألة في أن نظر الكامل علی انفراده كاف في تحصيل المعارف العقلية»، «مسألة في نفي الرؤية و اعتقاد الإمامية و مخالفيهم ممن ينسب إلی السنّة و الجماعة» و... پسر برادرش سید محیالدین محمد و همچنین [[شاذان قمی، شاذان بن جبرئیل|شاذان بن جبرئیل]] و [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|محمد بن ادریس]] و دیگران از وی روایت کردهاند. [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] از وی نام برده و در هنگام ذکر نام وی گفته: «قبس الأنوار في نصرة العترة الأخیار» و «غنية النزوع»، از کتابهای خوب اوست<ref>ر.ک: متن کتاب، ص77-78</ref>. | در بخشی از مطالب کتاب که درباره سید ابوالمکارم بن زهره است میخوانیم: سید عزالدین ابوالمکارم حمزة بن علی بن زهره حسینی حلبی، فاضل عالم ثقه جلیلالقدری است که کتابهای فراوانی دارد و از جمله آنهاست: «مسألة في الرّدّ علی المنجّمين»، «مسألة في أن نظر الكامل علی انفراده كاف في تحصيل المعارف العقلية»، «مسألة في نفي الرؤية و اعتقاد الإمامية و مخالفيهم ممن ينسب إلی السنّة و الجماعة» و... پسر برادرش سید محیالدین محمد و همچنین [[شاذان قمی، شاذان بن جبرئیل|شاذان بن جبرئیل]] و [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|محمد بن ادریس]] و دیگران از وی روایت کردهاند. [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] از وی نام برده و در هنگام ذکر نام وی گفته: «قبس الأنوار في نصرة العترة الأخیار» و «غنية النزوع»، از کتابهای خوب اوست<ref>ر.ک: متن کتاب، ص77-78</ref>. |