ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
نام او را «یعقوب» و کنیه‌اش را ابویوسف نهادند.پدرش اسحاق نام داشت . مردی صالح که در فنون ادبیات عرب، به‌ویژه لغت و شعر، استاد شمرده می‌شد. | نام او را «یعقوب» و کنیه‌اش را ابویوسف نهادند.پدرش اسحاق نام داشت. مردی صالح که در فنون ادبیات عرب، به‌ویژه لغت و شعر، استاد شمرده می‌شد. | ||
محل ولادت او «دورق اهواز» بود. دورق یکی از مراکز علمی و فرهنگی کهن ایران اسلامی است و علماء، خطباء و شعرای شهیری از این منطقه برخاستند.<ref>ر.ک:اسلام پور، عسکری، ص127</ref> البته برخی بغداد را محل ولادت این شخصیت بزرگ شیعی می‌دانند. | محل ولادت او «دورق اهواز» بود. دورق(شادگان امروزی) یکی از مراکز علمی و فرهنگی کهن ایران اسلامی است و علماء، خطباء و شعرای شهیری از این منطقه برخاستند.<ref>ر.ک:اسلام پور، عسکری، ص127</ref> البته برخی بغداد را محل ولادت این شخصیت بزرگ شیعی می‌دانند. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
== شهادت == | == شهادت == | ||
سرانجام این یار وفادار و عالم بزرگ شیعی، به دست متوکل ملعون به شهادت رسید. درباره چگونگی شهادتش روایت مشهوری وجود دارد که اکثر منابع آن را تأیید کرده‌اند. | سرانجام این یار وفادار و عالم بزرگ شیعی، به دست متوکل ملعون به شهادت رسید. درباره چگونگی شهادتش روایت مشهوری وجود دارد که اکثر منابع آن را تأیید کرده‌اند. | ||
متوکل عباسی از او خواست بین فرزندانش (المعتز بالله و المؤید بالله) و فرزندان حضرت علی(ع) (حسنین) مقایسه کند. او گفت: قنبر غلام علی(ع) برتر از تو و فرزندانت است. متوکل از صراحت لهجه او عصبانی شد و به غلامانش دستور داد زبان او را از پشت سرش بیرون آورند.<ref>ر.ک:اسلام پور، عسکری، ص129</ref> | متوکل عباسی از او خواست بین فرزندانش (المعتز بالله و المؤید بالله) و فرزندان حضرت علی(ع) (حسنین) مقایسه کند. او گفت: قنبر غلام علی(ع) برتر از تو و فرزندانت است. متوکل از صراحت لهجه او عصبانی شد و به غلامانش دستور داد زبان او را از پشت سرش بیرون آورند.<ref>ر.ک:اسلام پور، عسکری، ص129</ref> و در پنجم رجب سال 224ق به دست متوکل عباسی و به جرم تشیع به شهادت رسید و در سامرا به خاک سپرده شد. | ||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۲
| یعقوب بن اسحاق اهوازی | |
|---|---|
| پرونده:NUR0003.jpg | |
| نام پدر | اسحاق |
| محل زندگی |  ایران |
بعقوب بن اسحاق دورقی اهوازی (۱۸۶ ـ ۲۴۴ق)، معروف به ابن سکیت، از بزرگان اهل لغت و ادب، و نیز از بزرگان امامیه، از اصحاب امام جواد و امام هادی(علیهماالسلام) و نویسندۀ «اصلاح المنطق»
ولادت
نام او را «یعقوب» و کنیه‌اش را ابویوسف نهادند.پدرش اسحاق نام داشت. مردی صالح که در فنون ادبیات عرب، به‌ویژه لغت و شعر، استاد شمرده می‌شد. محل ولادت او «دورق اهواز» بود. دورق(شادگان امروزی) یکی از مراکز علمی و فرهنگی کهن ایران اسلامی است و علماء، خطباء و شعرای شهیری از این منطقه برخاستند.[۱] البته برخی بغداد را محل ولادت این شخصیت بزرگ شیعی می‌دانند.
تحصیلات
شهادت
سرانجام این یار وفادار و عالم بزرگ شیعی، به دست متوکل ملعون به شهادت رسید. درباره چگونگی شهادتش روایت مشهوری وجود دارد که اکثر منابع آن را تأیید کرده‌اند. متوکل عباسی از او خواست بین فرزندانش (المعتز بالله و المؤید بالله) و فرزندان حضرت علی(ع) (حسنین) مقایسه کند. او گفت: قنبر غلام علی(ع) برتر از تو و فرزندانت است. متوکل از صراحت لهجه او عصبانی شد و به غلامانش دستور داد زبان او را از پشت سرش بیرون آورند.[۲] و در پنجم رجب سال 224ق به دست متوکل عباسی و به جرم تشیع به شهادت رسید و در سامرا به خاک سپرده شد.
آثار
پانويس
منابع مقاله