واژه‌شناخت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR75284J1.jpg | عنوان = واژه شناخت قرآن | عنوان‌های دی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''واژه‌شناخت قرآن''' اثر محمدحسن ربانی رویکردی است لغوی، صرفی و نحوی به قرآن کریم در شناخت بهتر و درک معنای آیات. | |||
کتاب با پیشگفتاری از مؤلف در اشاره به اهمیت و جایگاه لغت در تفسیر قرآن آغاز و مطالب، در بیست و هشت فصل، تنظیم شده است. نویسنده در پیشگفتار، آنچه در اندرون کتب لغت وجود داشته و دانش‌پژوه قرآنی باید از آن اطلاع داشته باشد را در مؤلفه‌های ذیل، معرفی نموده و سپس، مطالب کتاب را پیرامون آن، سامان‌دهی کرده است: | |||
# اضداد: بسیاری از واژگان، دوگونه استعمال در برابر یکدیگر دارند که در قرآن نیز به کار رفته است. | |||
# تضمین: گاهی یک واژه، علاوه بر ارائه معنای اصلی خود، معنای دیگری را نیز ارائه می‌دهد. این نوع استعمال، از باب الفاظ مشترک نیست تا در دو معنی استعمال شده باشد که لازمه آن، امتناع از استعمال لفظ در دو معنی باشد و نیز از باب مجاز و حقیقت نیست، بلکه حقیقت است. | |||
# تعدی و لزوم: واژگان، از نظر لزوم و تعدیه، حالات گوناگونی دارند: برخی از لغات لازم استعمال می‌شوند و نیاز به مفعول ندارند؛ برخی نیاز به یک مفعول دارند؛ برخی به صورت لازم و متعدی به یک مفعول استفاده می‌شوند؛ برخی متعدی به یک یا دو مفعول استعمال می‌شوند؛ برخی نیز فقط دو مفعولی به کار می‌روند. تمام این مباحث در لغات مطرح است و پی بردن دقیق به تفسیر یک آیه مبتنی بر شناخت حقیقی یک لغت است. | |||
# استعمال با حروف جر: برخی از آنها با دو حرف جر استعمال می‌شوند که گاهی دو معنای متقابل دارند؛ پاره‌ای از آنها با یک حرف جر استعمال می‌شوند؛ گاهی بر مفعول به افعال متعدی، حرف جز داخل می‌شود. برخی از افعال دو مفعولی، با حرف جر به مفعول دوم متعدی می‌گردند و استعمالات افعال با حروف جر، متفاوت است، یعنی هر فعلی، با حرف جر خاصی استعمال می‌شود، مانند «أوی» با «إلی»، «رغب» با «عن» و «نزل» با «باء». | |||
# ابواب مزید: بعضی از لغات در ابواب مزید نیز استعمال دارند. با توجه به آن که هر یک از ابواب، دارای معانی ویژه‌ای می‌باشند، پی بردن به معنای دقیق لغت که در شکل باب‌های مزید استعمال شده است، به انسان در درک بهتر بیان آیه و مفهوم آن، کمک می‌کند<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص7- 8</ref>. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات آذر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۶
| واژه شناخت قرآن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ربانی، محمد حسن (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | رویکردی لغوی، صرفی و نحوی |
| سال نشر | 1392ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-93985-7-7 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ر2ع8 11 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
واژه‌شناخت قرآن اثر محمدحسن ربانی رویکردی است لغوی، صرفی و نحوی به قرآن کریم در شناخت بهتر و درک معنای آیات.
کتاب با پیشگفتاری از مؤلف در اشاره به اهمیت و جایگاه لغت در تفسیر قرآن آغاز و مطالب، در بیست و هشت فصل، تنظیم شده است. نویسنده در پیشگفتار، آنچه در اندرون کتب لغت وجود داشته و دانش‌پژوه قرآنی باید از آن اطلاع داشته باشد را در مؤلفه‌های ذیل، معرفی نموده و سپس، مطالب کتاب را پیرامون آن، سامان‌دهی کرده است:
- اضداد: بسیاری از واژگان، دوگونه استعمال در برابر یکدیگر دارند که در قرآن نیز به کار رفته است.
- تضمین: گاهی یک واژه، علاوه بر ارائه معنای اصلی خود، معنای دیگری را نیز ارائه می‌دهد. این نوع استعمال، از باب الفاظ مشترک نیست تا در دو معنی استعمال شده باشد که لازمه آن، امتناع از استعمال لفظ در دو معنی باشد و نیز از باب مجاز و حقیقت نیست، بلکه حقیقت است.
- تعدی و لزوم: واژگان، از نظر لزوم و تعدیه، حالات گوناگونی دارند: برخی از لغات لازم استعمال می‌شوند و نیاز به مفعول ندارند؛ برخی نیاز به یک مفعول دارند؛ برخی به صورت لازم و متعدی به یک مفعول استفاده می‌شوند؛ برخی متعدی به یک یا دو مفعول استعمال می‌شوند؛ برخی نیز فقط دو مفعولی به کار می‌روند. تمام این مباحث در لغات مطرح است و پی بردن دقیق به تفسیر یک آیه مبتنی بر شناخت حقیقی یک لغت است.
- استعمال با حروف جر: برخی از آنها با دو حرف جر استعمال می‌شوند که گاهی دو معنای متقابل دارند؛ پاره‌ای از آنها با یک حرف جر استعمال می‌شوند؛ گاهی بر مفعول به افعال متعدی، حرف جز داخل می‌شود. برخی از افعال دو مفعولی، با حرف جر به مفعول دوم متعدی می‌گردند و استعمالات افعال با حروف جر، متفاوت است، یعنی هر فعلی، با حرف جر خاصی استعمال می‌شود، مانند «أوی» با «إلی»، «رغب» با «عن» و «نزل» با «باء».
- ابواب مزید: بعضی از لغات در ابواب مزید نیز استعمال دارند. با توجه به آن که هر یک از ابواب، دارای معانی ویژه‌ای می‌باشند، پی بردن به معنای دقیق لغت که در شکل باب‌های مزید استعمال شده است، به انسان در درک بهتر بیان آیه و مفهوم آن، کمک می‌کند[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: پیشگفتار، ص7- 8
منابع مقاله
مقدمه کتاب.