الکناية في البلاغة العربية: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR33140J1.jpg | عنوان = الکناية في البلاغة العربية | عن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | '''الکناية في البلاغة العربية'''، اثر بشیر کحیل، کتابی است پیرامون صناعت کنایه و چگونگی پیدایش، رشد و نقش آن در بلاغت عربی. | ||
تلاش برای بررسی و تبیین میراث بلاغی، هنوز هم گهگاه بسیاری از اسرار زیبایی‌شناختی و هنری آن را که مربوط به برخی از وسایل و ابزار تصویری آن است، آشکار می‌کند که مهم‌ترین آن، استفاده از تعابیر کنایی، در اشکال مختلف و ابعادی است که بر صناعت کنایه، دلالت می‌کند و شکی نیست که کنایه، هنوز جایگاه ممتاز خود را در میان انواع استعاره و تعابیر مجازی، حفظ کرده است؛ به‌ویژه به‌واسطه منحصربه‌فرد بودن آن با ساختار دوگانه معنایی که حقیقت و مجاز را هم‌زمان در هم می‌آمیزد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه ه</ref>. | |||
نویسنده به دلیل اهمیت مذکور موضوع کنایه و مباحث مربوط به آن، از دو بعد تاریخی و فنی، در دو باب به شرح ذیل، به بررسی و بحث پیرامون این صنعت مهم در علم بلاغت، پرداخته است: | |||
در باب نخست، به‌منظور ارائه بحثی تاریخی پیرامون صنعت کنایه، از زمان پیدایش این صناعت تا دوران حاضر، به بررسی اسلوب کنایی و چگونگی پیدایش و توسعه آن پرداخته شده و به این موضوع اشاره شده است که این صناعت در میان زبان‌شناسان و مفسرینی مانند خلیل بن احمد فراهیدی، سیبویه، فراء، ابوعبیده و... بسیار مورد استفاده قرار گرفته است؛ به‌طوری‌که قابلیت و امکان ردیابی این موضوع، تا حدود قرن چهارم هجری به‌خوبی امکان دارد<ref>ر.ک: همان، صفحه واو</ref>. | |||
در بخشی از این باب، ضمن بررسی تحولات به‌وجودآمده در بحث کنایه تا قرن پنجم و ششم و مباحثی که بلاغیون در رابطه با تعریف کنایه، تقسیم‌بندی‌ها و فصاحت آن افزوده‌اند و نیز تحولاتی که بر اساس علومی مانند منطق و فلسفه در آن پدید آمد، به تلاش‌های دانشمندان قرن هفتم تا نهم در مباحث کنایی، اشاره شده است؛ دوره‌ای که شاهد گسترش و عمق تحقیقاتی هستیم که به تبلور دو مکتب کلامی (سکاکی و پیروان او) و ادبی (عبدالقاهر جرجانی، ابن اثیر و شاگردان آنها) انجامید<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
در باب دوم کتاب، به مبحث کنایه از جهات فنی، نگریسته شده و فصول آن، بر اساس بررسی کنایه به‌عنوان یک صورت ادبی که به تجسیم معانی به شکل مادی و حسی می‌پردازد، تقسم‌بندی شده است<ref>ر.ک: همان، صفحه ز</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | |||
[[رده:دارای صفحه و جدول 01 قربانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۳
| الکناية في البلاغة العربية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کحيل، بشير (نويسنده) |
| ناشر | مکتبة الآداب |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1425ق - 2004م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 977-241-587-9 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ک9ک3 2033 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الکناية في البلاغة العربية، اثر بشیر کحیل، کتابی است پیرامون صناعت کنایه و چگونگی پیدایش، رشد و نقش آن در بلاغت عربی.
تلاش برای بررسی و تبیین میراث بلاغی، هنوز هم گهگاه بسیاری از اسرار زیبایی‌شناختی و هنری آن را که مربوط به برخی از وسایل و ابزار تصویری آن است، آشکار می‌کند که مهم‌ترین آن، استفاده از تعابیر کنایی، در اشکال مختلف و ابعادی است که بر صناعت کنایه، دلالت می‌کند و شکی نیست که کنایه، هنوز جایگاه ممتاز خود را در میان انواع استعاره و تعابیر مجازی، حفظ کرده است؛ به‌ویژه به‌واسطه منحصربه‌فرد بودن آن با ساختار دوگانه معنایی که حقیقت و مجاز را هم‌زمان در هم می‌آمیزد[۱].
نویسنده به دلیل اهمیت مذکور موضوع کنایه و مباحث مربوط به آن، از دو بعد تاریخی و فنی، در دو باب به شرح ذیل، به بررسی و بحث پیرامون این صنعت مهم در علم بلاغت، پرداخته است: در باب نخست، به‌منظور ارائه بحثی تاریخی پیرامون صنعت کنایه، از زمان پیدایش این صناعت تا دوران حاضر، به بررسی اسلوب کنایی و چگونگی پیدایش و توسعه آن پرداخته شده و به این موضوع اشاره شده است که این صناعت در میان زبان‌شناسان و مفسرینی مانند خلیل بن احمد فراهیدی، سیبویه، فراء، ابوعبیده و... بسیار مورد استفاده قرار گرفته است؛ به‌طوری‌که قابلیت و امکان ردیابی این موضوع، تا حدود قرن چهارم هجری به‌خوبی امکان دارد[۲].
در بخشی از این باب، ضمن بررسی تحولات به‌وجودآمده در بحث کنایه تا قرن پنجم و ششم و مباحثی که بلاغیون در رابطه با تعریف کنایه، تقسیم‌بندی‌ها و فصاحت آن افزوده‌اند و نیز تحولاتی که بر اساس علومی مانند منطق و فلسفه در آن پدید آمد، به تلاش‌های دانشمندان قرن هفتم تا نهم در مباحث کنایی، اشاره شده است؛ دوره‌ای که شاهد گسترش و عمق تحقیقاتی هستیم که به تبلور دو مکتب کلامی (سکاکی و پیروان او) و ادبی (عبدالقاهر جرجانی، ابن اثیر و شاگردان آنها) انجامید[۳].
در باب دوم کتاب، به مبحث کنایه از جهات فنی، نگریسته شده و فصول آن، بر اساس بررسی کنایه به‌عنوان یک صورت ادبی که به تجسیم معانی به شکل مادی و حسی می‌پردازد، تقسم‌بندی شده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه.