التفسير الوسيط للقرآن الکريم (لجنة من العلماء): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده: متون تفاسیر]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 موسوی]] | [[رده:مقالات خرداد 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]] |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۲
التفسير الوسيط للقرآن الکريم | |
---|---|
پدیدآوران | لجنة من العلماء (نویسنده) مجمع البحوث الاسلامية (سایر) |
ناشر | جامعة الأزهر. مجمع البحوث الإسلامية |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 1413ق. = 1992م. |
چاپ | چاپ سوم |
موضوع | تفاسیر - تاریخ |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 10 |
کد کنگره | |
التفسیر الوسیط للقرآن الکریم تألیف گروهی از علمای دانشگاه الازهر مصر از جمله شیخ محمد احمد ابوزهره و محمد خلف الله احمد است. این تفسیر به زبانی ساده و با تفسیر و توضیح متوسط نوشته شده است.
در مقدمه کتاب سبب نیاز به این تفسیر اینگونه ذکر شده است: ادبای معاصر بسیار نیازمند تفسیر وسیط هستند؛ چراکه خالی از اسرائیلیات و خرافات و بهدور از اختلافات مذهبی است و تا حد امکان از جدلهای فلسفی پرهیز کرده است. همچنین مشتمل بر احکام فقهی است و از اصطلاحات نحوی و بلاغی جز در موارد ضروری اجتناب کرده است. ارتباط آیات و سورهها را با هم ذکر کرده و اسباب نزول را تبیین کرده است. تمام این مطالب به زبانی ساده بیان شده که خواننده را به پیگیری واداشته و تشویق به استفاده از این تفسیر میکند.[۱]
شیوه تفسیر بدینترتیب است که در ابتدای هر سوره مقدمهای ذکر شده که مهمترین مقاصد آن را دربر دارد و خواننده پیش از فهم هر آیه به اجمال در جریان اهداف سوره قرار میگیرد. سپس نص آیه ذکر میشود و شماره آیه در مصحف به دنبال آن ذکر میشود. سپس واژگان آیه به اختصار تفسیر میشود و تنها ظاهر معنی لفظ در آیه مطرح میشود و از تفصیل معانی لغوی که ربطی به معنای قرآنی مورد نظر ندارد پرهیز میشود. اگر اسباب نزولی وجود داشته باشد مطرح میشود و ارتباط معنای آیه یا آیات با آیات پیشین بدون تکلف و پیچیدگی بیان میشود. اگر در شرح یک آیه به آیه دیگری استشهاد شده شماره آیه و سوره ذکر شده و اگر به حدیث نبوی استشهاد شده اعتبار و مصدر آن از کتب معتبر اهل سنت ذکر شده است. در شرح آیات به شبهات ملحدین پاسخ داده شده است.در قصههای قرآنی غرض آن بیان میشود و از ذکر قصص تورات و انجیل که مخالف آن باشد پرهیز کرده است در تفسیر آیات کونیه از مطالب ثابت شده علمی به نقل از متخصصین آن استفاده میشود. [۲]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.