شاذلی، ابوالحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع) ')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۵: خط ۴۵:
    '''ابوالحسن علی بن عبدالله بن عبدالجبار شاذلی مغربی''' (519-656ق)، زاهدی نابینا، قطب اول و مؤسس فرقه شاذلیه اهل تصوف است.  
    '''ابوالحسن علی بن عبدالله بن عبدالجبار شاذلی مغربی''' (519-656ق)، زاهدی نابینا، قطب اول و مؤسس فرقه شاذلیه اهل تصوف است.  


    == ولادت ==
    ==ولادت==
    در سال 519ق در منطقه غماره در نزدیکی سبته در شمال کشور مراکش به دنیا آمد، نسب او با چندین واسطه به امام حسن مجتبی برمی‌گردد.  
    او در سال 519ق در منطقه غماره در نزدیکی سبته در شمال کشور مراکش به دنیا آمد. نسب او با چندین واسطه به امام حسن مجتبی برمی‌گردد.  


    == تحصیلات ==
    ==تحصیلات==
    پس از آنکه به سن رشد رسید، به منطقه شاذله در کشور تونس رفت و سالیان زیادی در آنجا مشغول تحصیل و تعلیم و تهذیب‌نفس  گردید و براین‌اساس، به «شاذلی» معروف شد.
    پس از آنکه به سن رشد رسید، به منطقه شاذله در کشور تونس رفت و سالیان زیادی در آنجا مشغول تحصیل و تعلیم و تهذیب ‌نفس گردید و بر این ‌اساس، به «شاذلی» معروف شد.


    وی با این که نابینا بود، دروس اسلامی را با این حالت تا مراحل عالی گذراند و چندین مرتبه به حج مشرف شد.
    وی با اینکه نابینا بود، دروس اسلامی را تا مراحل عالی گذراند و چندین مرتبه به حج مشرف شد.


    ابوالحسن شاذلی در منطقه شاذله، بسیار مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفت، به‌طوری که عرصه بر وی تنگ شد و تصمیم گرفت همراه با تعدادی از مریدانش شاذله را به قصد اسکندریه مصر ترک کند.
    ابوالحسن شاذلی در منطقه شاذله، بسیار مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفت، به‌طوری‌که عرصه بر وی تنگ شد و تصمیم گرفت همراه با تعدادی از مریدانش شاذله را به قصد اسکندریه مصر ترک کند.


    برخی بر این باورند که شاذلی از طرف دولت وقت به اسکندریه تبعید شده است. درهر صورت، وقتی وارد اسکندریه شد، مورد استقبال مردم قرار گرفت و به‌خاطر روحیه معنوی و اخلاقی‌اش هر روز به جمع مریدانش افزوده می‌شد. مردم با دیدن کرامات زیاد از شیخ، هر روز ارادتشان به او افزوده می‌شد، و به‌مرور زمان صاحب طریق و خرقه گردید.
    برخی بر این باورند که شاذلی از طرف دولت وقت به اسکندریه تبعید شده است. درهرصورت، وقتی وارد اسکندریه شد، مورد استقبال مردم قرار گرفت و به‌خاطر روحیه معنوی و اخلاقی‌اش هر روز به جمع مریدانش افزوده می‌شد. مردم با دیدن کرامات زیاد از شیخ، هر روز ارادتشان به او افزوده می‌شد و به‌مرور زمان صاحب طریق و خرقه گردید.


    ابوالحسن شاذلی خرقه تصوف را از چند نفر دریافت کرده است، که یکی از آنان، شیخ ابوالفتح واسطی الرفاعی است. رفاعی زا عبدالسلام بن مشیش الشریف الحسنی اجازه گرفته است. پس از کسب اجازه و تلبس به خرقه، شاذلی توانست با سیر و سلوک و تحمل ریاضت‌ها ، خود صاحب خرقه و مؤسس طریقه جدیدی به نام طریقه شاذلیه شود.
    ابوالحسن شاذلی خرقه تصوف را از چند نفر دریافت کرده است، که یکی از آنان، شیخ ابوالفتح واسطی الرفاعی است. رفاعی از عبدالسلام بن مشیش الشریف الحسنی اجازه گرفته است.
    پس از کسب اجازه و تلبس به خرقه، شاذلی توانست با سیر و سلوک و تحمل ریاضت‌ها، خود صاحب خرقه و مؤسس طریقه جدیدی به نام طریقه شاذلیه شود.


    سند طریقه شاذلیه از چند طریق به علی‌بن ابی‌طالب(ع) می‌رسد، یکی از سندها به حسن بصری و از آن پس به علی‌بن ابی‌طالب(ع) و از علی‌بن ابی‌طالب(ع) به پیامبر (ص) می‌رسد. سند دیگر آن نیز پس از چندین واسطه به امام حسن مجتبی(ع) و پس از آن، به علی‌بن ابی‌طالب(ع) و به پیامبر اکرم (ص) ختم می‌شود.<ref>ر.ک: شاهدی، سید محمد</ref>
    سند طریقه شاذلیه از چند طریق به علی‌ بن ابی‌طالب(ع) می‌رسد<ref>ر.ک: شاهدی، سید محمد</ref>.
     
    در اسکندریه از طریقه شاذلیه، در مصر سلسله‌های متعدد برآمدند؛ مثل بکریه، خواطریه، جوهریه، وفائیه، مکیه، هاشمیه، عفیفیه، قاسمیه، و در مغرب فرقه‌هایی مثل شیخیه، ناصریه، حبیبیه، یوسفیه و حتی در استانبول و رومانی صوفیان از این سلاسل وجود دارند.<ref>کهدویی، محمدکاظم، ص120</ref>


    ==وفات==
    ==وفات==
    شیخ شاذلی در سال 656ق در راه رفتن به حج، در صحراى عیذاب در مصر درگذشت و در نزدیکى همان وادى در حمیتره (صعید مصر) به خاک سپرده شد و قبر او زیارتگاه اهل طریقت شاذلیه گردید<ref>[https://www.islamquest.net/fa/archive/fa30704 ر.ک: پایگاه اسلام کوئیست]</ref>.


    شیخ شاذلی در سال 656ق در راه رفتن به حج، در صحراى عیذاب در مصر درگذشت و در نزدیکى همان وادى در حمیتره (صعید مصر) به خاک سپرده شد و قبر او زیارتگاه اهل طریقت شاذلیه گردید.<ref>[https://www.islamquest.net/fa/archive/fa30704 ر.ک: پایگاه اسلام کوئیست]</ref>
    ==پانویس==
     
    <references/>
    ==پانویس ==
    <references />


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    #کهدویی، محمدکاظم، عرفان و تصوف و نفوذ آن در هند و بنگلادش، قم، مجمع‌ ذخایر اسلامی، چاپ اول، 1393
    # [https://logii.ir/1397/10/29 شاهدی، سید محمد، طریقه شاذلیه (فصل دهم کتاب تصوف در غرب آفریقا)، مؤسسه بین‌المللی چراغ فروزان هدایت اندیشه].
    #[https://logii.ir/1397/10/29 شاهدی، سید محمد، طریقه شاذلیه (فصل دهم کتاب تصوف در غرب آفریقا)، مؤسسه بین‌المللی چراغ فروزان هدایت اندیشه]
    # [https://www.islamquest.net/fa/archive/fa30704 پایگاه اسلام کوئیست].
    #[https://www.islamquest.net/fa/archive/fa30704 پایگاه اسلام کوئیست]


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۸۲: خط ۷۹:


    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]]
    [[رده:مقالات کامل شهریور ماه باقی زاده]]
    [[رده:مقالات کامل شهریور ماه باقی زاده]]

    نسخهٔ ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۳

    شاذلی، ابوالحسن
    مرقد و بارگاه ابوالحسن شاذلی در حمیتره مصر
    مرقد و بارگاه ابوالحسن شاذلی در حمیتره مصر
    نام کاملابوالحسن شاذلی
    نام پدرعبدالله
    ولادت519ق
    محل تولدمنطقه غماره در نزدیکی سبته، شمال کشور مراکش
    محل زندگیFlag of Morocco.svg مراکش
    رحلت656ق
    مدفنحمیتره (صعید مصر)
    دیناسلام
    مذهباهل سنت
    پیشهمؤسس فرقه شاذلیه

    ابوالحسن علی بن عبدالله بن عبدالجبار شاذلی مغربی (519-656ق)، زاهدی نابینا، قطب اول و مؤسس فرقه شاذلیه اهل تصوف است.

    ولادت

    او در سال 519ق در منطقه غماره در نزدیکی سبته در شمال کشور مراکش به دنیا آمد. نسب او با چندین واسطه به امام حسن مجتبی برمی‌گردد.

    تحصیلات

    پس از آنکه به سن رشد رسید، به منطقه شاذله در کشور تونس رفت و سالیان زیادی در آنجا مشغول تحصیل و تعلیم و تهذیب ‌نفس گردید و بر این ‌اساس، به «شاذلی» معروف شد.

    وی با اینکه نابینا بود، دروس اسلامی را تا مراحل عالی گذراند و چندین مرتبه به حج مشرف شد.

    ابوالحسن شاذلی در منطقه شاذله، بسیار مورد اذیت و آزار قرار می‌گرفت، به‌طوری‌که عرصه بر وی تنگ شد و تصمیم گرفت همراه با تعدادی از مریدانش شاذله را به قصد اسکندریه مصر ترک کند.

    برخی بر این باورند که شاذلی از طرف دولت وقت به اسکندریه تبعید شده است. درهرصورت، وقتی وارد اسکندریه شد، مورد استقبال مردم قرار گرفت و به‌خاطر روحیه معنوی و اخلاقی‌اش هر روز به جمع مریدانش افزوده می‌شد. مردم با دیدن کرامات زیاد از شیخ، هر روز ارادتشان به او افزوده می‌شد و به‌مرور زمان صاحب طریق و خرقه گردید.

    ابوالحسن شاذلی خرقه تصوف را از چند نفر دریافت کرده است، که یکی از آنان، شیخ ابوالفتح واسطی الرفاعی است. رفاعی از عبدالسلام بن مشیش الشریف الحسنی اجازه گرفته است. پس از کسب اجازه و تلبس به خرقه، شاذلی توانست با سیر و سلوک و تحمل ریاضت‌ها، خود صاحب خرقه و مؤسس طریقه جدیدی به نام طریقه شاذلیه شود.

    سند طریقه شاذلیه از چند طریق به علی‌ بن ابی‌طالب(ع) می‌رسد[۱].

    وفات

    شیخ شاذلی در سال 656ق در راه رفتن به حج، در صحراى عیذاب در مصر درگذشت و در نزدیکى همان وادى در حمیتره (صعید مصر) به خاک سپرده شد و قبر او زیارتگاه اهل طریقت شاذلیه گردید[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: شاهدی، سید محمد
    2. ر.ک: پایگاه اسلام کوئیست

    منابع مقاله

    1. شاهدی، سید محمد، طریقه شاذلیه (فصل دهم کتاب تصوف در غرب آفریقا)، مؤسسه بین‌المللی چراغ فروزان هدایت اندیشه.
    2. پایگاه اسلام کوئیست.

    وابسته‌ها