أثر النحاة في البحث البلاغي: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR33007J1.jpg | عنوان =أثر النحاة في البحث البلاغي | عنوا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''أثر النحاة في البحث البلاغي''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از عبدالقادر حسین با موضوع ادبیات عرب(نحو، معانی و بیان) و تاریخ ادبیات(نحویان عرب). | '''أثر النحاة في البحث البلاغي''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از [[حسین، عبدالقادر|عبدالقادر حسین]] با موضوع ادبیات عرب(نحو، معانی و بیان) و تاریخ ادبیات(نحویان عرب). | ||
این کتاب تلاشی است برای ترسیم ویژگیهای برجسته موضوعی مهم که می‌تواند تاریخچه شکل‌گیری علم بلاغت باشد از دوران نوپایی آن در عصور اولی جاهلیت تا شکل‌گیری و نضج آن در قرنهای چهارم و پنجم هجری که آثار باقیمانده این دو قرن بر عصور بعدی تا زمان حال سایه انداخته است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص6</ref> | این کتاب تلاشی است برای ترسیم ویژگیهای برجسته موضوعی مهم که می‌تواند تاریخچه شکل‌گیری علم بلاغت باشد از دوران نوپایی آن در عصور اولی جاهلیت تا شکل‌گیری و نضج آن در قرنهای چهارم و پنجم هجری که آثار باقیمانده این دو قرن بر عصور بعدی تا زمان حال سایه انداخته است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص6</ref> | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۱
| أثر النحاة في البحث البلاغي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسین، عبدالقادر (نویسنده) |
| ناشر | دار غريب |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1998م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 977-215-332-7 |
| موضوع | زبان عربی - معانی و بیان - تاریخ و نقد
زبان شناسان عرب - تاریخ و نقد زبان عربی - تاثیر - معانی و بیان |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1376 /ح5الف2 / 2028 PJA |
أثر النحاة في البحث البلاغي عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از عبدالقادر حسین با موضوع ادبیات عرب(نحو، معانی و بیان) و تاریخ ادبیات(نحویان عرب).
این کتاب تلاشی است برای ترسیم ویژگیهای برجسته موضوعی مهم که می‌تواند تاریخچه شکل‌گیری علم بلاغت باشد از دوران نوپایی آن در عصور اولی جاهلیت تا شکل‌گیری و نضج آن در قرنهای چهارم و پنجم هجری که آثار باقیمانده این دو قرن بر عصور بعدی تا زمان حال سایه انداخته است.[۱]
نویسنده در این اثر به بیان ارتباط میان نحو و بلاغت پرداخته است. وی از دو نظر در این کتاب به این مبحث ورود کرده است؛ دیدگاه اول، نگاه به خودِ عمل است از این باب که وحدتی قائم به ذات میان این دو علم برقرار است و دیدگاه دوم بر این اساس است که این مبحث، جزئی از تاریخ عمومی است. لازمه دیدگاه اول این است که نگاهی تحلیلی به آرای شخصی نحوی بلاغی افکنده شود تا عناصری که این آرا از آنها تألیف شده را بشناسیم و لازمه دیدگاه دوم هم این است که به صورت ترکیبی به این آرا و نظریات نگاه شود تا جایگاهش در چارچوبی کلی _که عصر شخصیت و عصور پیش از آن را در خود دارد_ و اثرش در تکوین آرای شخصیاتی که پس از وی در طی قرون بعدی آمده‌اند شناخته شود.[۲]
نویسنده در ارائه مطالب کتاب به عرضه صِرف اکتفا نکرده بلکه مطالبش حاوی تحلیل است. او در این کتاب به 10 تن از شخصیتهای نحوی بلاغی پرداخته و برای هرکدام فصلی را اختصاص داده است؛ این 10 تن به ترتیب عبارتند از خلیل و سیبویه و قراء و ابن قتیبه و مبرد و ثعلب و رمانی و ابن جنی و ابن فارس و عبدالقاهر. البته پردازش وی به این شخصیتها در یک حد نیست.[۳]
پانویس
منبع مقاله
مقدمه کتاب.