المذاهب الصوفية و مدارسها: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    }}
    }}
       
       
    '''المذاهب الصوفية و مدارسها'''، نوشته [[قاسم، عبدالحکیم عبدالغنی محمد|عبدالحكيم عبدالغنى محمدقاسم]](1990م) است. این کتاب به ادعای مصنف در نوع خودش، آغاز تازه ای برای گذار از راه دشوار و آسان شدن کار برای بحث دربارۀ اندیشه های تربیتی تصوف اسلامی است. نویسنده بر آن است که یافتن موضوعات تربیتی از درون کتب صوفیه کار دشواری است که خود ناشی از کوچکی حجم این موضوعات در آثار آنان است. وی دو راه را در کتابش برگزیده است: یکی، نگاه تاریخی داشتن به موضوع است و دیگری، نگاه عقلانی داشتن به آموزه های عقیدتی صوفیه که دربردارندۀ موضوعاتی همچون زهد، استغفار، دوستی پروردگار، توبه، ولایت، ذکر، اخلاص، جهاد، خویشتن داری، ناداری، توکل و مشاهد است. نویسنده مدعی است که از این راه می‌توان اندیشه تربیتی صوفیه را بروشنی دریافت.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 8</ref>‏از این رو، این کتاب صرفا تفسیری از معنای الفاظ فرقۀ صوفیه نیست و فقط توضیحی برای تأیید و انکاری برای فکر صوفیه و یا حالات و حوزۀ فعالیتشان و یا شرحی از محفل های درسی، اندیشمندان و فقیهانشان نمی‌باشد.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 7</ref>
    '''المذاهب الصوفية و مدارسها'''، نوشته [[قاسم، عبدالحکیم عبدالغنی محمد|عبدالحكيم عبدالغنى محمدقاسم]](1990م) است. این کتاب به ادعای مصنف در نوع خودش، آغاز تازه ای برای گذار از راه دشوار و آسان شدن کار برای بحث دربارۀ اندیشه های تربیتی تصوف اسلامی است. نویسنده بر آن است که یافتن موضوعات تربیتی از درون کتب صوفیه کار دشواری است که خود ناشی از کوچکی حجم این موضوعات در آثار آنان است. وی دو راه را در کتابش برگزیده است: یکی، نگاه تاریخی داشتن به موضوع است و دیگری، نگاه عقلانی داشتن به آموزه های عقیدتی صوفیه که دربردارندۀ موضوعاتی همچون زهد، استغفار، دوستی پروردگار، توبه، ولایت، ذکر، اخلاص، جهاد، خویشتن داری، ناداری، توکل و مشاهد است. نویسنده مدعی است که از این راه می‌توان اندیشه تربیتی صوفیه را بروشنی دریافت.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 8</ref>‏از این رو، این کتاب صرفا تفسیری از معنای الفاظ فرقۀ صوفیه نیست و فقط توضیحی برای تأیید و انکاری برای فکر صوفیه و یا حالات و حوزۀ فعالیتشان و یا شرحی از محفل های درسی، اندیشمندان و فقیهانشان نمی‌باشد.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 7</ref>


    مصنف در این کتاب به رابطه ادیان و مشرب های اسلامی و غیر اسلامی مانند نحله های پارسی، هندی، یهودی، با تصوف پرداخته است<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 20</ref>‏و نیز از تأثیر فکر یونانی بر صوفی‌گری سخن رانده است.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 33</ref>‏ فلسفه تربیتی صوفیه و اهداف آن به همراه منهج‌هایش و طریقه تدریس، القاب شاگردان و معلمان همچنین، نقش جاهایی مانند مسجدها را برای ترویج صوفیه به همراه توضیحی از این مکان‌ها ارائه کرده است.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 142</ref>‏در این کتاب، شرحی نیز از مکتب‌ها و مدرس‌هایی همچون بصری و کوفی فرقۀ صوفیه، تمایزاتشان از یکدیگر، نحوۀ تربیت صوفیانه و شخصیت‌های برگزیدۀ آن‌ها آمده است.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 161</ref>‏  
    مصنف در این کتاب به رابطه ادیان و مشرب های اسلامی و غیر اسلامی مانند نحله های پارسی، هندی، یهودی، با تصوف پرداخته است<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 20</ref>‏و نیز از تأثیر فکر یونانی بر صوفی‌گری سخن رانده است.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 33</ref>‏ فلسفه تربیتی صوفیه و اهداف آن به همراه منهج‌هایش و طریقه تدریس، القاب شاگردان و معلمان همچنین، نقش جاهایی مانند مسجدها را برای ترویج صوفیه به همراه توضیحی از این مکان‌ها ارائه کرده است.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 142</ref>‏در این کتاب، شرحی نیز از مکتب‌ها و مدرس‌هایی همچون بصری و کوفی فرقۀ صوفیه، تمایزاتشان از یکدیگر، نحوۀ تربیت صوفیانه و شخصیت‌های برگزیدۀ آن‌ها آمده است.<ref>ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 161</ref>‏





    نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۸

    المذاهب الصوفيه و مدارسها
    المذاهب الصوفية و مدارسها
    پدیدآورانقاسم، عبدالحکیم عبدالغنی محمد (نویسنده)
    ناشرمکتبة مدبولي
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1989م.
    چاپچاپ یکم
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ع2م4 / 281/2 BP

    المذاهب الصوفية و مدارسها، نوشته عبدالحكيم عبدالغنى محمدقاسم(1990م) است. این کتاب به ادعای مصنف در نوع خودش، آغاز تازه ای برای گذار از راه دشوار و آسان شدن کار برای بحث دربارۀ اندیشه های تربیتی تصوف اسلامی است. نویسنده بر آن است که یافتن موضوعات تربیتی از درون کتب صوفیه کار دشواری است که خود ناشی از کوچکی حجم این موضوعات در آثار آنان است. وی دو راه را در کتابش برگزیده است: یکی، نگاه تاریخی داشتن به موضوع است و دیگری، نگاه عقلانی داشتن به آموزه های عقیدتی صوفیه که دربردارندۀ موضوعاتی همچون زهد، استغفار، دوستی پروردگار، توبه، ولایت، ذکر، اخلاص، جهاد، خویشتن داری، ناداری، توکل و مشاهد است. نویسنده مدعی است که از این راه می‌توان اندیشه تربیتی صوفیه را بروشنی دریافت.[۱]‏از این رو، این کتاب صرفا تفسیری از معنای الفاظ فرقۀ صوفیه نیست و فقط توضیحی برای تأیید و انکاری برای فکر صوفیه و یا حالات و حوزۀ فعالیتشان و یا شرحی از محفل های درسی، اندیشمندان و فقیهانشان نمی‌باشد.[۲]

    مصنف در این کتاب به رابطه ادیان و مشرب های اسلامی و غیر اسلامی مانند نحله های پارسی، هندی، یهودی، با تصوف پرداخته است[۳]‏و نیز از تأثیر فکر یونانی بر صوفی‌گری سخن رانده است.[۴]‏ فلسفه تربیتی صوفیه و اهداف آن به همراه منهج‌هایش و طریقه تدریس، القاب شاگردان و معلمان همچنین، نقش جاهایی مانند مسجدها را برای ترویج صوفیه به همراه توضیحی از این مکان‌ها ارائه کرده است.[۵]‏در این کتاب، شرحی نیز از مکتب‌ها و مدرس‌هایی همچون بصری و کوفی فرقۀ صوفیه، تمایزاتشان از یکدیگر، نحوۀ تربیت صوفیانه و شخصیت‌های برگزیدۀ آن‌ها آمده است.[۶]


    پانویس

    1. ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 8
    2. ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 7
    3. ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 20
    4. ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 33
    5. ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 142
    6. ر.ک: عبدالحكيم محمدقاسم، ص 161

    منابع مقاله

    1. مقدمه کتاب
    2. متن کتاب.

    وابسته‌ها