ديوان أبيبكر الشبلي: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]] | [[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] |
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۷
ديوان أبي بكر الشبلي | |
---|---|
پدیدآوران | شبلی، دلف بن جحدر (نویسنده) شیبی، کامل مصطفی (گردآورنده، محقق و مقدمهنويس) |
ناشر | دار التضامن |
مکان نشر | عراق - بغداد |
سال نشر | 1386ق. = 1967م. |
چاپ | چاپ یکم |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | د9 / 3737 PJA |
دیوان ابی بکر شبلی سرودههای ابوبکر جعفر بن یونس شبلی(247- 334ق) از بزرگان مشایخ صوفیه و مالکی مذهب است. [۱] این اثر توسط کامل مصطفی شیبی گردآوری و تحقیق شده و بر آن حاشیه زده شده است. موضوع این اثر ادبیات عرفانی است.
نویسنده این کتاب سرودههای شبلی را در یک دیوان و دو ملحق جای داده است. دیوان شامل اشعاری است که نویسنده آنها را از آن شاعره دانسته است. اما ملحق اول را به اشعار منسوب به شبلی اختصاص داده است که از نگاه وی متعلق به شبلی نمیباشد. وی در ملحق دوم اشعاری را که شبلی به آنها تمثل جسته است گردآوری نموده است که از اهمیت ویژهای برخوردار بوده است. این دسته از سرودهها بیانگر معانی مورد اعجاب شاعر و تاثیر پذیریش از دیگر شاعران است. سرودههای یاد شده زمینهای را برای پژوهشگران ادبیات و شعر صوفیانه فراهم میسازد تا در مسیر شناخت مکتبهای شعری که شاعر با آنها ارتباط داشته و همچنین شناخت مفاهیم ومعانی که با روح تصوف سازگار است دقیقتر و آسانتر به تحقیق بپردازند.[۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه ومتن کتاب.
- ابن اثير، على بن محمد، اللباب في تهذيب الأنساب، بیروت- لبنان، دار صادر، 1414ق . چاپ سوم.
- عطار نيشابورى، فرید الدین، تذکره الاولیا. محقق: رينولد آلين نيكلسون، لیدن- مطبعه لیدن، 1905م. چاپ اول