علوی کرمانی، سید محمد بن مبارک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
[[رده:مقالات کامل مرداد ماه باقی زاده]] | [[رده:مقالات کامل مرداد ماه باقی زاده]] | ||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۲
| سید محمد بن مبارک علوی کرمانی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | سید محمد بن نورالدین مبارک علوی کرمانی |
| نام پدر | مبارک |
| محل تولد | هند |
| محل زندگی |  هندوستان |
| رحلت | 770ق |
| پیشه | نویسنده، عارف، از مشایخ سلسله چشتی |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | نظام‌الدین اولیاء نصیرالدین محمود فریدالدین گنج شکر |
| برخی آثار | سير الأولياء في محبة الحق جل و علاء |
سید محمد بن نورالدین مبارک علوی کرمانی (متوفای 770ق)، عارف، نویسنده، معروف به میرخورد، از مشایخ سلسله چشتی و صاحب «سیر الأولیاء فی محبة الحق جل و علا».
ولادت
محمد، ملقب به میرخورد یا امیرخورد، فرزند مبارک بن محمد بن محمود و نواده سید محمد بن محمود علوی، از دانشمندان بزرگ و سادات، در خاندانی معروف و متنفذ در هند متولد شد[۱].
تحصیلات
میرخورد در دوران کودکی با شیخ نظام‌الدین اولیاء بیعت طریقت کرد و در مجالس و محافل وی شرکت می‌جست؛ تا اینکه به مقام خلافت او رسید. از نقطه نظر آموزش روحانی و تربیت فکری نیز مرهون شیخ نصیرالدین محمود است. پدر و جد میرخورد نیز از نزدیکان و مصاحبان نظام‌الدین اولیاء بودند.
وفات
وی در 770ق به روزگار فیروزشاه تغلق (752-790ق) درگذشت و در دهلی مدفون گردید[۲].
آثار
سیر الأولیاء فی محبة الحق جل و علا.
پانویس
منابع مقاله
نوشاهی، سید عارف، پیشگفتار «سیر الأولیاء فی محبة الحق جل و علا»، سید محمد بن مبارک علوی کرمانی، اسلام‌آباد پاکستان، مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، چاپخانه معارف، 1398ق-1978م.